Hutcherson schreef:Heel tof om over na te denken. Ik ben het er zeker mee eens dat mensen tegenwoordig meer groter en grootst willen hebben en dat ook groepsdruk hierin een rol speelt.
Het is wel onze natuur om te zoeken naar dit soort prikkels van beloning (novelty seeking). Dit doen onze hersenen (nucleus) uit zichzelf en hier kunnen wij (bijna) niks aan doen. Het zit er gewoon in.
We hebben een sensorieel systeem dat aandacht vraagt in ons hoofd als bv iets valt of je een piep op je telefoon hoort. Dan kijk je automatisch.
Daarnaast heb je het beloningssysteem dat ervoor zorgt dat je snel veel dopamine aanmaakt waar je blij van wordt. Voorbeeld: je gaat naar epplejeck of divoza en ziet die rijlaarzen of dekje ineens met 50% korting. Jij dnekt: kopen! Koopt het en bent helemaal happy. Dat is je beloningssysteem.
Zeker als mensen op stal daarna zeggen :waaauw wat een mooie laarzen of te gek dekje. Nog meer dopamine.
Zo werkt het ook met spullen kopen. Korte termijn happiness.
Daarnaast hebbben we een executief controlesysteem dat die eerste twee systemen moet remmen, evalueren en bij moet sturen.
Dus we zien die korting bij epplejeck denken eerst: kopen! Maar vervolgens weet je dat je ook nog de tandarts en hoefsmid krijgt deze week. Dus niet handig om nu toch weer geld uit te geven. Dus je laat ze liggen. Op langere termijn heb je er plezier aan, maar minder sterk als het geluksgevoel van dat mooie dekje of die laarzen.
Ook als je wilt afvallen zorgt dit systeem ervoor dat je lekkernijen kunt afslaan en je doel voor ogen houdt.
Mensen met een slecht ontwikkeld executief systeem zijn vaak impulsief en kopen juist die dingen die goed voelen. Kan ook lekker eten zijn.
Ik denk dat het fantastisch moet zijn om minimalistisch te leven. Geen zorgen meer of je je huur kunt betalen, je benzine en je verzekeringen etc.
Het lijkt me ultiem bevrijdend om gewoon geen onderdeel meer te zijn van het systeem. Los van belasting betalen, los van uitkeringen, los van de normale gang van zaken en moeten werken om te leven.
Gewoon lekker je eiggen eten regelen, simpel wonen, een fijne gemeenschap om je heen. Maar het zou niks voor mij zijn.
Leuk om te lezen! Wat ik me dan afvraag, kan je je executieve systeem beter ontwikkelen? Vooral voor impulsieve mensen zou dat wel handig zijn ;-)
Zelf ben ik vrij makkelijk, ik vind veel dingen kopen zonde van mijn geld en zonde van de grondstoffen (dus niet duurzaam om veel te kpoen). Zou echt nooit een extra halster of hondenriem of wat dan ook kopen, als ik nog een goede heb liggen. Meeste nieuwsbrieven van winkels verwijder ik gewoon ongeopend.
Vandaag ging mijn man spullen wegbrengen naar de milieustraat. Daar komen mijn duurzaamheidsideaal en hang naar minimalisme een beetje in conflict: spullen weggooien die nog goed zijn vind ik zonde. Maar (gratis) weggeven werkt ook niet altijd: soms blijf je maar met dingen leuren zonder dat iemand ze komt ophalen ;-) Dan blijft weggooien toch de enige optie. Of weer bewaren tot de volgende opruimronde, haha.