Geplaatst: 16-06-19 20:48 Haar doel was 'drie maal is scheepsrecht': na de eerste HM kreeg ze een maandenlange blessure en de tweede liep ze bijna wandelend uit van de pijn in haar nieren door verandering van medicijnen.
We startten met zijn vieren (een bevriend stel van mij erbij) en voor ons gevoel te snel. Na een paar kilometer liepen we nog steeds niet langzamer en bedachten we dat dit blijkbaar vandaag ons ideale tempo was. Tactiek veranderd naar 'we blijven zo doorlopen en pakken elke verzorgingspost even rust'. En dat werkte heel goed. Namen de tijd om het bekertje sportdrank (ben er vies van, maar heb inmiddels door dat het wel erg goed werkt bij mij) rustig leeg te drinken, even een paar meter wandelen, en weer door. En vanaf het moment dat vriend Ron in de klaagmodus ging en uit baldadigheid ging zingen, hadden we alleen nog maar dikke lol. Moest tussendoor even op de dixie en hij bedacht dat ik mogelijk wel van de pot zou glijden als hij de dixie aan de voorkant optilde. Vreselijk eng als je op de pot zit
.En zo kom je geheel ontspannen, met een grote lach op je gezicht, totaal niet moe, over de finish met het gevoel dat je nog wel tien kilometer had willen lachen.
Echt mijn beste loop van alle duurlopen van > 10 kilometer.
Zijn er nog mensen die Garmin connect hebben en die het misschien leuk vinden om elkaar te volgen? 
). Helaas door alle drukte (ik organiseerde afgelopen zondag een wedstrijd voor mijn manegeruiters) nog niet gelukt om ze echt te testen. Hopelijk vanmiddag een kort rondje in de hitte.
