Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Mondy schreef:Ik vind het echt knap hoe jullie niet op een oor kunnen slapen....
De eerste week ging nog omdat dat zeer deed en werd ik automatisch wakker zodra ik ging draaien. En beeld je in dat een labrador die een lekkere houding op zn kussen zoekt minder draait dan ik snachts
Amper geslapen dus.
Nu het geen pijn meer doet word ik ook niet meer automatisch wakker als ik draai en zo lig ik er dus wel weer op soms.
Kuil in kussen maken of apart kussen maakt allemaal niks uit.
Dus voor wie dat kan
Mondy schreef:Ik vind het echt knap hoe jullie niet op een oor kunnen slapen....
De eerste week ging nog omdat dat zeer deed en werd ik automatisch wakker zodra ik ging draaien. En beeld je in dat een labrador die een lekkere houding op zn kussen zoekt minder draait dan ik snachts
Amper geslapen dus.
Nu het geen pijn meer doet word ik ook niet meer automatisch wakker als ik draai en zo lig ik er dus wel weer op soms.
Kuil in kussen maken of apart kussen maakt allemaal niks uit.
Dus voor wie dat kan
Mama_Rianne schreef:Ik heb beide oren tegelijk laten piercen, tragus en rook, maar sliep er na een week gewoon op.
Mondy schreef:Dat is denk ik sowieso het belangrijkste
Wanneer wisselen jullie eigenlijk van het lange staafje naar een korter ?
Mijn tragus moest onverwachts na 2 weken al omdat het bolletje er telkens afklapte en het staafje veelste lang was.
Het staafje in mn helix is zodra mn oor weer dunner is ook behoorlijk lang. Door het stoten ertegen is oor toen iets dikker geworden.
Sowieso zit ie nu goed hoor. Maar voor t geval t straks weer zo'n flink stuk uitsteekt. Dat is het enige wat ik zo lastig vind aan die periodes. Ze doen er allemaal "eerst even" een lang staafje in. Wat is eerst even ...
Edit dat slapen met lang staafje is dus ook een puntje