Bokt.nl

Sokje_6 schreef:

:j Ik heb het ook. Ik vermoed sinds ik een jaar of 4-5 was, maar ik kwam pas een paar jaar geleden achter het bestaan (volgens mij is het ook pas een erkende diagnose vanaf de DSM-V). Er vielen toen voor mij een hoop dingen op hun plek :=

pjer schreef:

Ik heb het net gegoogled. Hebben we het over de voedselstoornis?
Ik moet bekennen dat ik er wel wat aan herken.
Mijn hele leven al een moeilijke eter, ik lust vrij weinig en vooral 'slechte' dingen. Bij mij is het vooral de textuur en daarna pas de smaak waardoor ik bepaalde soorten voedsel niet eet.
Laatst al eens gelezen dat dat ook kan samen hangen met een vorm van autisme - niet dat dat ooit is onderzocht of vastgesteld bij mij maar ik herken wel wat overeenkomsten her en der. Maar goed wanneer is 'een beetje apart zijn' of ' een lastige eter zijn' nou de reden om wel naar een arts te stappen?
Ik denk dat er best veel mensen zijn die hier last van hebben in meer of mindere mate, maar die nooit naar de dokter stappen. De websites die ik zag deden er redelijk vaag over, ik vermoed dat het dus best lastig vast te stellen is?

Citaat:

Ik vond zelf de methode voor mijn eigen behandeling niet zo'n struikelpunt. Ik liep er vooral tegenaan dat de behandeling zwaarder werd dan wat het op zou leveren. Dat vond ik eigenlijk het moeilijkste punt.

Nikass schreef:

Ik hoop niet dat dit verkeerd overkomt, het is een serieuze interesse. Het lijkt erop dat mensen vooral moeite hebben met gezond voedsel. Is dat zo? En hoe komt dat? En hoe komt het dat je te weinig eet? Waarom eten mensen met Arfid dan niet "gewoon" meer van wat ze wèl kunnen eten?
Sorry als jullie mijn vragen niet op prijs stellen. Ik heb zelf geen Arfid, maar zou er wel meer over wíllen weten. Als dat hier niet de juiste plek is, dan trek ik me weer terug.

wyoming schreef:

Ik heb er tot mijn 26ste zwaar last van gehad. Ik heb het deels overwonnen naar een redelijk gezond eet patroon maar ik eet ook nog heel veel niet.

Ik ben wel blij dat het tegenwoordig meer bekend is, hopelijk geeft dat ook meer begrip in plaats van “die lastige eter” te zijn.

fleurtjeuh schreef:

Ok, allereerst moest ik de term googlen want ik kende het niet.
En hoewel ik tot de conclusie ben gekomen dat dit bij mij niet speelt, wil ik jullie wel heel veel sterkte wensen.
Wat lijkt het me rot als je geen gezonde relatie kan hebben met eten en dat het daardoor je leven belemmert
Dus geen hulp of tips van mijn kant, alleen maar sterkte gewenst en ik hoop dat jullie allemaal een gezondere relatie met eten krijgen! :(:)

wyoming schreef:

Ik heb er zelf aan gewerkt. Ik denk dat ik er 10 jaar over heb gedaan om überhaupt die drempel over te gaan. (Van ik wil graag meer lusten, maar geen idee waar te beginnen, tot beginnen)

Ik leefde voornamelijk op wit brood zonder korstjes met vlokken of kaas. Patat, kale pasta, pannenkoeken, chips/koek/snoep.

Ondertussen lust ik dus meer, maar ben dus ook al bijna 13 jaar bezig. Wit brood is volkoren brood geworden met korstjes en ik zet ‘s avonds een “normale” warme maaltijd op tafel (maar wel binnen mijn grenzen)
Maar er zijn ook nog genoeg dingen die ik wel zou willen proeven maar mijzelf nog niet toe kan zetten. En dingen die ik bij voorbaat al heb afgeschreven.

wyoming schreef:

Selina schreef:

Dat is al knap! Volkoren lijkt mij ook een handige om te leren eten maar staat nu nog op m’n ‘eng’ lijstje.

Wat zou je nog een keer willen proberen?

Hier moet ik nu een lijst maken van alles dat ik niet eet (die is lang := ) en sorteren op mate van eng. En dan maandag 1 ervan kiezen en meenemen en zit te denken om gewoon direct het engste te doen :=

Volkoren heb ik leren eten door mijn zoon. Toen hij eenmaal brood mocht eten ben ik met hem mee gaan eten. Eerst naar bruin en daarna naar volkoren. (Iets met het goede voorbeeld willen geven, sowieso zijn mijn kinderen een goede stok achter de deur) Ondertussen wil hij meergranen met zoveel mogelijk pitten en zaden maar dat is mij nog een stap te ver.

Er is nog zoveel wat ik wel zou willen eten, vooral in de fruit hoek. Ik heb nog tegen veel soorten fruit een aversie. Terwijl ik van sommige dingen wel van de smaak houdt maar niet van de structuur (bijvoorbeeld aardbeien, de smaak vind ik lekker maar die pitjes proeven voor mij alsof ik op zand zit te kauwen)

En daarnaast zou ik een keer iets met zuurkool willen maken, mijn zoon is er gek op en vraagt er ook om, maar dat lukt mij ook (nog) niet.

En zo kan ik nog wel meer dingen bedenken.

Ik zou trouwens niet met het engste beginnen maar met iets wat je graag zou willen leren eten.

Ik moet er namelijk niet aan denken om vis/schaaldieren te eten, dat zou voor mij echt onder aan de lijst staan als “engste” en eigenlijk mag dat van mij ook gewoon een no go blijven :o Maar ik eet ook geen banaan maar zou dat wel willen eten, dus ik zou dan met zoiets beginnen.

Nikass schreef:

Dank voor jullie reacties. Het maakt het voor mij duidelijk. Ik had gedacht dat het juist veel moeilijker zou zijn om bewerkt voedsel te eten waarvan niet meer te herleiden is wat er allemaal is ingestopt, maar dat komt meer vanuit mijn eigen referentiekader begrijp ik.
Ik begrijp jullie uitleg over structuur en onvoorspelbaarheid.
Ik kan me wel voorstellen dat je tegen veel vooroordelen aan zal lopen omdat mensen denken dat je gewoon kieskeurig bent of geen discipline hebt om gezond te eten. Heel vervelend. En voordat je denkt dit klopt niet en naar een arts gaat, verwijt je dat misschien ook jezelf?

Lijsken schreef:

Nieuwsgierig: als je een soep of smoothie persoonlijk door een heel fijne zeef heen zou zeven, zou dat helpen omdat je dan weet dat je geen pitjes meer in je smoothie hebt, of is het zeven zelf zo vies voor je dat dat de drempel is? Of is beiden geen optie?

(En als je dit topic puur voor ervaringen wilt houden, zeg het vooral dan houd ik mijn mond hoor :o )

veerledec schreef:

Soepen en smoothies zou ik dan weer niet durven, niet vanwege de structuur of iets erin, maar omdat ik de smaak dan te goed proef.

Citaat:

Bij mij zit het vooral in de structuur van het eten, zo heeft broccoli van dat haar achtige structuur, dat krijg ik dus echt niet weg... Tenzij het helemaal tot moes verpulvert is in bijvoorbeeld soep, vind ik het nog niet echt lekker, maar vind ik het minder erg om te eten.

Lienepien95 schreef:

Selina schreef:

Dat klinkt lastig Eline. Vooral ontbijt en lunch dan denk ik? Die zijn vaak koud.

Ik ben blij dat ik nooit aan tafel moest blijven. Ik moest het altijd proberen en als het niet lukte kreeg ik een broodje.

Ja klopt. Ik eet als ontbijt altijd kwark (met precies een soort muesli), maar laat hem wel eerst altijd een halfuurtje buiten de koelkast staan. Lunch is meestal een warm broodje of ik haal kaasbroodjes of krentenbollen bij de supermarkt.

Voel me altijd zo'n zeur, maar krijg het anders gewoon echt niet weg.

Ik snap je wel helemaal! Mijn vriend en ik zijn nu ook in de fase dat we een kinderwens krijgen, maar het voelt enorm lastig. Ben al bang dat ons kindje later een zeer moeilijke en ongezonde eter wordt omdat ik zelf vrij weinig lust. Hoe kan ik een kind dan wel dwingen om bijvoorbeeld spruitjes of aardappels te eten?