Kleine stapjes.. weet je als ik onder narcose ga voor 1 operatie heb ik daar al pittig lang last van. Ook wat jij zegt: trager, minder helder, minder snel. Jouw lichaam moet echter onwijs veel van die troep verwerken, los van alle infecties en pijn, een lichaamsvreemd object en ook nog eens alles daar omheen.
Ik vind je klachten niet gek. Maakt ze niet minder frustrerend maar misschien helpt iets relativeren?
Het lijkt soms of je ver vooruit kijkt. Dat kan beangatigend zijn. Even terug naar het hier en nu, je leedt nu. :) er gaan dingen goed, je soet singen goed. Er gaan dingen minder goed, en je doet soms teveel. Maar de lente komt eraan.. langer licht, en misschien kun je wat meer balans krijgen in deze enorme lawine van prikkels die je hebt meegemaakt de afgelopen tijd?
Ik heb heel veel respect voor je doorzettingsvermogen en wilskracht. Nu even een klein stapje terug? :*