Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Napie schreef:Je heb de keuze nu eenmaal gemaakt. Ik wil ten eerste zeggen respect dat je dit durft te delen en dat je kan toegeven aan je gedachte. Dit betekend dat je openheid kan geven aan je zorgen. Wat betreft de risico's voor je kind vind ik het risico van 50 procent niet heel groot. Testen en goed bedenken wat je wil met de uitslag (afbreken of doorgaan) is nu van belang.
Het risico op zwangerschapsdiabetus en pre eclampsie is niet heel veel hoger als bij een reguliere eerste zwangerschap. Ik weet niet wat de invloed van jouw aanfoening is op de behandeling. Als tip kan ik je geven om in een vroeg stadium met een dietiste je dieet zo inricht dat de koolhydrateninname beperkt blijft. Vrouwen in hoog risicogroep voor pre eclamsie krijgen soms asprine (acetylsalicylzuur) voorgeschreven. Daarmee moet vroeg gestart worden (12 tot 16 weken). Misschien kan je dat voorleggen aan je arts. Nogmaals, ik weet te weinig over jouw aandoening om zeker te zijn of dit bij jou ook kan.
Joltsje schreef:Kunnem wij weer terug naar TS.
De meningen zijn voldoende gegeven.
Hoe gaat het nu met je?
Ben je ook bang voor veel zulke reacties in real life?
elnienjo schreef:sanso schreef:Eerlijk TS?
Goed dat je actie onderneemt. Maar stel nu he, gewoon even stel dat. Stel dat ik jouw dochter was. En ik kom er later achter dat jij en jouw man/vriend bewust hebben gekozen om mij te laten leven ondanks dat je tijdens de zwangerschap al wist hoe groot de kans op ziekte was en ik ben ziek. Dan zou ik het jullie nooit vergeven en altijd kwalijk nemen, ook al is het ‘op te lossen’ met een dieeët.. zéker als ik dan ook nog eens op internet (of uberhaupt) zou terugvinden dat ik met een alternatief wél gezond zou zijn en een normaal leven zou kunnen hebben. Misschien werkt het voor jou prima maar dat kun je voor een ander toch niet oordelen?
Mee eens. En tevens leg je het ziekteverervingsprobleem dan ook weer weg bij die eventuele dochter mocht zij later een kind willen.
mylittlejoy schreef:Seltje schreef:G
Als uit de nipt test blijkt een meisje, gaan we niet verder testen en zien we wel bij de geboorte. Ikzelf heb namelijk gewoon een goed leven, mits een klein aangepast dieet, en zo wil ik ook wel een dochter grootbrengen, blijkbaar zijn er ook veel meisjes asymptomatisch, dus wel merkbaar in DNA en doorgeefbaar, maar niet ziek. Als uit de nipt test blijkt een jongen, dan wordt er verder getest en bij een slechte diagnose wordt de zwangerschap afgebroken.
Puur uit nieuwsgierigheid, maar heb jij een lichte(re) vorm van jouw ziekte? En zo ja, kan het dan zijn dat jouw eventuele dochter wel de zware vorm krijgt? Want eerder in dit topic heb ik nogal heftige symptomen voorbij zien komen, die je zelf - voorzover ik begrijp - niet hebt?
ImkeTarek schreef:Stille meelezer hier..
Ik ben 17 weken zwanger en geniet ook echt niet van de zwangerschap hoor. Vind er momenteel nog maar weinig magisch aan en ik ben niet de enige in mijn omgeving die zwanger is en er zo over denkt..
Maak je daar dus maar niet druk om/voel je daar dus maar niet schuldig over, je bent echt niet de enige ;)
Probeer gewoon in je achterhoofd te houden dat het tijdelijk is, je bent bijna over de helft, nog even doorknallen en je kunt je baby in je armen sluiten!
fleurtjeuh schreef:Dus even ter verduidelijking voor mijzelf,
Er is dus geen kans dat je dochter dit krijgt? En ook een eventuele toekomstige zoon zou veilig zijn om ter wereld te komen?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 35 bezoekers