Bokt.nl

**Geplaatst:** 17-07-19 09:43

Re: Bewust zwanger en toch twijfel over abortus

Geplaatst: 17-07-19 09:43

Ik heb het topic een beetje gevolgd maar er werd zoveel gezegd dat ik niet de behoefte had om daar nog bovenop te gaan zitten. Nu het wat rustiger begint te worden wil ik toch nog wel reageren.

Ik heb een chronische ziekte geërfd van mijn moeder. Op dit moment kan ik er goed mee leven maar ik ben ook +/- een jaar lang heel ziek geweest en de ziekte zal met ups en downs blijven verlopen. Toen ik werd geboren wist men nog niet dat het erfelijk was en nog steeds is veel over de erfelijkheid niet bekend. Bij mij in de familie komt het veel voor. Een oom van mij had het en meerdere neven en nichten. Ongeveer één op drie.
Embryoselectie is voor deze ziekte niet beschikbaar maar zou dat het geval zijn dan zou ik daar binnen een seconde voor kiezen. Want hoe zwaar het traject ook is, het is een peuleschil vergeleken met de ellende aan gedokter, ziek zijn en leefstijlaanpassingen die ik voor mijn (hypothetische) kind zou kunnen voorkomen. Bovendien zou het een last zijn die mijn partner en ik zouden moeten dragen, en niet het kind.
Maar het lijkt alsof je er wel goed over nagedacht hebt en de keuze gemaakt hebt die voor jullie het beste aanvoelt of in ieder geval aanvoelde. Ik hoop oprecht voor jullie en jullie kind dat het kwartje de goede kant op valt. En ergens hoop ik ook dat, mocht de wens voor een tweede komen (er vanuit gaande dat deze zwangerschap goed gaat) jullie dan een andere keuze maken...

Voor mij was het trouwens wel "fijn", zeker in het begin, dat ik familieleden had waarmee ik kon praten over mijn aandoening en die wisten wat ik meemaakte. Mocht je dus een dochter krijgen die ook jouw aandoening heeft, dan kan je in ieder geval die persoon zijn voor haar.

**Geplaatst:** 17-07-19 11:05

Geplaatst: 17-07-19 11:05

elnienjo schreef:
prulletje schreef:
Voor mij was het trouwens wel "fijn", zeker in het begin, dat ik familieleden had waarmee ik kon praten over mijn aandoening en die wisten wat ik meemaakte. Mocht je dus een dochter krijgen die ook jouw aandoening heeft, dan kan je in ieder geval die persoon zijn voor haar.

Denk je dat nu werkelijk? Als mijn moeder mij willens en wetens met een zo beperkende ziekte op zou zadelen dan zou ik haar al helemaal niet als vertrouwenspersoon kiezen. Er wordt voor minder een ouder-kind relatie verbroken.

Ik zeg niet dat ze zal staan springen van vreugde, zou ik ook zeker niet doen. Ik denk dat ik het in een geval als dit mijn ouders ook echt wel kwalijk zou nemen. Maar het is ook een kwestie van hoe je ermee omgaat. TS heeft een keuze gemaakt en het resultaat daarvan groeit nu in haar buik. En mocht het zo zijn dat ze een zieke dochter krijgt, dan weet zij in ieder geval hoe ze die het beste kan begeleiden.

**Geplaatst:** 17-07-19 11:27

Geplaatst: 17-07-19 11:27

Elnienjo, daar ging mijn opmerking niet over. Gewoon vanuit mijn ervaring, mijn ziekte komt ook met veel beperkingen qua eten, en het is makkelijker als je dan niet zelf het wiel hoeft uit te vinden maar iemand in je naaste omgeving ook al weet wat kan en wat niet, en hoe je dat in het dagelijks leven in kunt vullen. Dat is alles.

Wie is er online