Bokt.nl

linnie050 schreef:

Ik heb niet alle 4 de pagina's gelezen.
Misschien is het al gezegd
Maar oa in Maastricht zijn ze al zover dat je een traject in kan gaan als je een erfelijke ziekte hebt.

Daar selecteren ze volgens mij de embryo's.
Ze kunnen dan van te voren al veel zien.
Of kan dat in jullie geval niet?

Varekaj schreef:

Jezus wat een veroordelingen hier!

TS, voel je absoluut niet schuldig.

Er zijn duizenden mensen mensen met (levensbedreigende en levensbeperkende) genetische afwijkingen die zonder pardon een kind op de wereld zetten, heel goed wetende wat ze hun kindje aandoen, maar dat boeit niet. Zij willen kost wat kost een kind en dat zal er komen ook. En gaat het de eerste keer goed? Dan doen we de gok nog een tweede (of derde...) keer.
Er zijn er duizenden die roeptoeteren "daar is het sociale/medische vangnet toch voor" en gewoon voor een kind gaan.
Er zijn er duizenden die zeggen "ik vind die aandoening best meevallen" en voor een kind gaan.
En er zijn miljoenen mensen die gewoon doodleuk aan een kind beginnen en eens zwanger pas gaan beseffen "waar ben ik in godsnaam aan begonnen" en enorm hard gaan twijfelen of het wel zo verstandig was om te doen.

Je hebt je gevoel gevolgd, net zoals zovele miljoenen andere vrouwen. Niemand mag je dat ooit verwijten.

Ga in gesprek met je geneticus. Volgens mij kan je bij de NIPT ook vroegtijdig afwijkingen laten opsporen. Doe dat.
Een abortus om medische reden kan volgens mij ook langer dan 12 weken in België, en anders doorverwijzen naar NL.

Praat. Denk. Ontspan. Informeer jezelf.
Verwijt jezelf niets. De enige foute keuze die je zou kunnen maken, is een jongen ter wereld laten komen waarvan je weet dat hij binnen een jaar na geboorte gaat overlijden, of wanneer je kindje een vreselijke lijdensweg zal moeten doormaken.

poes schreef:

Heeft iedereen met kinderen zich hier dan eerst uitgebreid laten testen, leefde die perfect gezond en is die ook vroeg aan kinderen begonnen? Want anders heb je echt geen recht op oordelen... en dan nog.

Sterkte TS. Je zit in een situatie waar de ideale keuze momenteel niet bestaat.

poes schreef:

DeMolenhoek schreef:

Ik ben getest geweest ivm de genetische problemen in de familie. :j Ik was 25 en had een perfecte placenta door gezond te leven. Maar wat je vraagt is een dooddoener hoor. Ik snap niet dat mensen dit een normale keuze vinden?

Wat normaal is en wat niet probeer ik me altijd zo ver mogelijk vandaan te houden.

Ik snap maar al te goed dat mensen hier wat van denken maar ik denk dat TS ook recht heeft op haar eigen keuzes en eventueel heroverwegen ervan.

Veel mensen krijgen onverwacht een ziek kind of erger. Nochtans is dat ook maar een kwestie van kansberekening. Vanaf hoeveel % is het dan wel ok vraag ik me af?

Pipodipo schreef:

Wat ik nog zou kunnen bedenken over de leef- en eetwijze die bij de ziekte hoort, is dat als je het zelf hebt het heel normaal voor je is om zo te leven. Er kan ook een gedachte onstaan als ' als ik het kan, kan iemand anders het ook', in dit geval dus het kindje straks. Als het alleen met leefstijl en dieet te maken heeft die al in het gezin gewoonte is, is het niet onoverkomelijk, maar ik heb dus geen idee van verdere consequenties.

verootjoo schreef:

Beetje empathie misstaat niemand hoor. Ook al maakt iemand in jouw ogen onbegrijpelijke keuzes.

Willl65 schreef:

DeMolenhoek schreef:

Ik heb empathie genoeg hoor, dank je. Het is niet omdat jullie spelen met een leven ok vinden dat een ander dat ook moet vinden.

Ze probeert juist niet met een leven te spelen !
Dat leven is we namelijk nog helemaal niet

Varekaj schreef:

Jezus mensen, het gaat om het dilemma waar TS NU voor staat. Niet om de keuzes die ze al gemaakt heeft, die kunnen toch niet terug gedraaid worden. Daarover doorbomen en vingertje wijzen heeft geen zin. Integendeel, voor mij voelt het alleen maar als een gigantisch schuldgevoel laten ontstaan.

Over de toekomst van het kind hoeft ook nog niet gesproken te worden: die toekomst is nog heel onzeker. Die zal pas in beeld komen als TS het kindje houdt én als dat kind niet gezond blijkt, of als niet alles getest kan worden.

Nu is de vraag: gelijk aborteren of toch eerst gesprekken en testen afwachten?
En daarin adviseer ik: testen wat je kan testen en laten begeleiden door experts.

Palmera schreef:

elnienjo schreef:

Vind ik persoonlijk ook. Zeker aangezien de zorg steeds verder uitgekleed wordt (in Nederland dan toch) waardoor de toekomst voor chronisch zieken nog lastiger wordt financieel gezien.

En dat doet de rest die een kind wil ook? Hou nou toch op, hier op bokt alleen al zat moeders die vanwege hun situatie beter geen kinderen hadden kunnen krijgen. Die hebben ook niet nagedacht.

Dan hebben we het misschien niet over chronische ziekte, maar wel over chronische problrmen die een kind óók negatief kunnen beïnvloeden voor de rest van het leven.

Echt, mijn broek zakt af van de hypocritie in dit topic.

Palmera schreef:

Je wilt ze de kost niet geven die niet nadenken.
Dus deze hetze tegen één persoon die óók niet nagedacht heeft is gewoon misselijkmakend.

Seltje schreef:

Oh help, ik had niet gedacht dat het zo'n beladen topic zou worden. Ook nog nooit zoveel reactie op een topic gehad.

Ik heb niet alles gelezen, wel het meeste en ga ook nergens persoonlijk op reageren.

Natuurlijk zwanger worden is echt een heel bewuste keuze geweest. En ja, als het kind ziek blijkt te zijn wordt het weg gehaald, ik wordt enorm gemonitord qua eigen gezondheidsproblemen.
Alleen zijn mijn hormonen nu mijn beslissingen in twijfel aan het brengen. Blijkbaar doen hormonen dat wel vaker.

Voorlopig blijf ik hopen op de goede 50%, samen met mijn partner.

Ik wil iedereen met lieve woorden bedanken, ook bedankt voor de pb's. En diegene met de minder lieve woorden snap ik ook. Echt 5 jaar geleden had ik ook gereageerd in zo'n situatie moet je geen kinderen willen. Ik had nooit gedacht dat hormonen zo'n dingen met je onderbewustzijn kunnen doen.

secricible schreef:

ik denk wel dat in dit topic heel veel onduidelijkheid is ontstaan door de openingspost. Iig voor mezelf, ik las in eerste instantie in de OP dat TS bewust koos voor zwanger worden op natuurlijke wijze en nu koudwatervrees kreeg en dan maar abortus wilde laten plegen omdat ze bang was niet op tijd te weten of het kindje ziek was. Als ik de reacties zo lees ben ik daar niet de enige in geweest en ik vraag me af of de reacties anders ook zo heftig waren geweest.

Seltje schreef:

Voor mijn 'toekomstige dochter' zou er een zwaardere vorm kunnen zijn, maar ik weet hoe te 'voorkomen', ziekte present, dan gooien we het hele babymelksysteem om naar een eiwitarme melk en gaan we zo hersenschade kunnen voorkomen. Het zou kunnen dat die dochter wel heel haar leven zwaar zal moeten dieten, dan is dat zo, dieten doen wel meer mensen, ieders om een andere reden. Hersenschade loopt vooral op door veel te late diagnoses, en dan kunnen de ergere symptomen ontstaan.