Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli
Sanet schreef:Ik vind het wel heel dubbel allemaal.
Wat ik ook heel lastig vindt, is dat er nu ook hele gezonde organen dan “weggegooid” worden. En nee, je gaat er geen 100-en levens mee redden, maar toch misschien een paar.
Dat scenario heb je niet met iemand die bijvoorbeeld euthanasie laat plegen vanwege ondraaglijk lijden door kanker, want die organen zijn sowieso niet geschikt.
Nah, ik weet niet, lastige kwestie... want het idee dat je eerst het lichaam leeg haalt en dan alsnog euthanasie pleegt, vind ik ook een luguber idee. Maar toch vind ik het “zonde”.
Tinkermuts schreef:Jeetje, best heel fijn te lezen dat er genoeg mensen zijn die er zo over denken, en zo herkenbaar wat ik lees ook.
Ik loop nog heel regelmatig tegen het onbegrip aan, de opmerking, hoe kan een gezond mens zoiets nu doen, lekker de weg van de minste weerstand nemen, wat doet ze haar geliefden aan.....raakt me best als mensen dat zeggen, ze was geestelijk heel erg ziek, de makkelijkste weg, echt niet, ik denk dat het haar moeilijkste keuze ooit geweest is, en ze deed het mede ook juist uit liefde voor haar naasten omdat ze vind dat ze alleen maar een last voor ons was.
Daarom ook erg prettig te lezen dat er genoeg mensen zijn die wel begrip hebben.
smurffie schreef:Sabri schreef:Ik ben niet voor euthanasie bij psychisch lijden. Ik denk dat men het gevoel met 'het gevoel te leven' is verloren en dit verward en vertaald in de wens te sterven. Er is altijd hoop en belangrijk om hoop te houden. Geen mens of dier wil echt in wezen dood. Wel dat het leven niet meer gaat of dat ze het contact met het levensgevoel zijn kwijtgeraakt. Door de pijn te gaan en daar liefdevol mee omgaan, door anderen geholpen in steun, dat is wat ik de mensen die in die situatie zitten toewens. En dan niet richting dood maar richting levensvreugde. Hoe zwart en oneindig sommige situaties ook zijn, de tijd kan soms keren en oneindig en uitzichtloos blijkt vaak ook tijdelijk, daar kunnen wij anderen bij helpen en doorheen helpen. In liefde en respect. En niet in mijn ogen de misselijkmakende commercie van de levenseinde kliniek die daar een leuk verdienmodel aan heeft..
Ik ben blij voor je dat je nog zo naïef kunt zijn. Maar helaas is de wereld niet zo mooi dat psychische problemen bij iedereen te verhelpen zijn.
Ik, werkzaam in de sector, moet je uit die droom helpen. Genoeg mensen knappen, zeker na lange tijd, niet meer op. Hoe langer iemand slecht is, hoe kleiner de kans op " genezing".
Ik denk dat je mensen kwetst door jouw kijk en mening als feit te verkondigen.
Ik gun sommige van mijn cliënten rust. Wanneer je dagelijks vecht met je duivels, kan de dood een ware verlossing zijn.
Sabri schreef:Ik ben niet voor euthanasie bij psychisch lijden. Ik denk dat men het gevoel met 'het gevoel te leven' is verloren en dit verward en vertaald in de wens te sterven. Er is altijd hoop en belangrijk om hoop te houden. Geen mens of dier wil echt in wezen dood. Wel dat het leven niet meer gaat of dat ze het contact met het levensgevoel zijn kwijtgeraakt. Door de pijn te gaan en daar liefdevol mee omgaan, door anderen geholpen in steun, dat is wat ik de mensen die in die situatie zitten toewens. En dan niet richting dood maar richting levensvreugde. Hoe zwart en oneindig sommige situaties ook zijn, de tijd kan soms keren en oneindig en uitzichtloos blijkt vaak ook tijdelijk, daar kunnen wij anderen bij helpen en doorheen helpen. In liefde en respect. En niet in mijn ogen de misselijkmakende commercie van de levenseinde kliniek die daar een leuk verdienmodel aan heeft..
Sanet schreef:Ik vind het wel heel dubbel allemaal.
Wat ik ook heel lastig vindt, is dat er nu ook hele gezonde organen dan “weggegooid” worden. En nee, je gaat er geen 100-en levens mee redden, maar toch misschien een paar.
Dat scenario heb je niet met iemand die bijvoorbeeld euthanasie laat plegen vanwege ondraaglijk lijden door kanker, want die organen zijn sowieso niet geschikt.
Nah, ik weet niet, lastige kwestie... want het idee dat je eerst het lichaam leeg haalt en dan alsnog euthanasie pleegt, vind ik ook een luguber idee. Maar toch vind ik het “zonde”.
Sabri schreef:Ik heb ook in die sector gewerkt. In Duitsland dat wel. Daar vingen we dat soort mensen in crisis op, en omringde ze me liefde, in een rustige geweldige mooie omgeving, ondersteund door natuur, liefdevolle mensen. Innerlijke lijfwerk en begeleiding op hun weg en deze mensen knapten wel degelijk na zware periodes op. Dus ik weet waar ik het over heb. En dan doel ik niet op GGZ stempels/instellingen want daar vind je weinig hulp op spirituele vlak/levenszin. En ik heb het ook niet over terminale kanker zoals sommige mijn post opvatte want daar heb ik het niet over!
Kimbers schreef:In de hersenen zijn bij mensen met een psychische ziekte duidelijk afwijkingen te zien, dus hoezo niet aantoonbaar?
Tinkermuts schreef:Sabri, eigenlijk zeg je in hele mooie woorden datgene wat ik aan vooroordelen ondervind....
MarlindeRooz schreef:Maar als iemand nog beter kan worden na 5 jaar behandelen, moet iemand nog 5 jaar door een hel. Dat mag iemand best niet willen. Wij hoeven niet voor een ander te bepalen dat diegene “moet” leven.
Gebruikers op dit forum: Kidde, Vagabondo en 4 bezoekers