Worden er kinderen zomaar uit huis geplaatst?

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
superpony
Berichten: 25398
Geregistreerd: 25-02-05

Re: Worden er kinderen zomaar uit huis geplaatst?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 01:20

Vergeet niet dat heel vaak, ongeacht wat ouders doen, kinderen toch echt van hun ouders houden en die ook in bescherming nemen. Zelfs of juist als ze bang zijn verraden ze hun ouders niet snel. Dus naar het verhaal van het kind luisteren is best lastig vaak.

Zelfs de "slechte" ouders zullen van hun kinderen houden en soms niet eens zien of weten wat ze fout doen. En als alles je als normaal wordt geleerd, weet je soms lange tijd niet beter.

Kinderen voelen zich vaak eenzaam en in de steek gelaten. Ouders die je niet kan vertrouwen, maar ook niet verraad, andere familie diet niet ingrijpen, buren, vrienden, scholen etc.....
Wanneer je dan na zo een langdurige periode van onzekerheid uit huis geplaatst wordt, weet je ook niet wat je overkomt, wat je te wachten staat etc. Het is zo ingrijpend.

En het is regelrechte BS dat resultaten op school, of gedrag etc etc ook maar iets zeggen over de situatie thuis. Dat kan ja! Maar dat hoeft echt 100% zeker weten niet zo te zijn. Het is juist erg dat er dan te makkelijk gedacht wordt.

Ik zie ook wel gezinnen met iets minder aangepast gedrag en mensen snel iets van zullen vinden of iets over zullen zeggen, maar waar wel liefde is, voeding, kleding, uitstapjes etc etc.
En daar tegenover jeugd die met een rollende R praten, de duurste merkkleding dragen, vaak op vakantie gaan en men standaard denkt; daar zal wel niks mis zijn.

En hoe en wie bepaalt wat goed is? Er zijn gezinnen waar te weinig geld is voor goede voeding. Waar kinderen zonder broodje naar school gaan en 3x pw komen met een smoesje waarom ze geen lunch box bij zich hebben. Dat wil dan echt niet zeggen dat het gezin verder niet functioneert, er geen liefde is of dat er mishandeling is etc etc.
Maar het is wel een vorm van verwaarlozing, omdat eten een eerste levensbehoefte is.

pmarena

Berichten: 48066
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 08:45

Birdie60 schreef:
xPabloBokt schreef:
Ik vind het heel bijzonder om te lezen dat bijna iedereen overtuigd is van de goede intenties van jeugdzorg. Ik heb namelijk aan de andere kant gestaan en ik ben alles behalve positief over jeugdzorg :)

Ik ben zelf in mijn jeugd drie jaar lang uit huis geplaatst en achteraf is er excuses aangeboden door jeugdzorg voor de grove fouten die er gemaakt zijn bij ons traject. Mijn moeder had een zware schadevergoeding kunnen krijgen voor de dingen die zij hebben aangericht. Ik ben tot op de dag van vandaag woest over de schade die zij hebben aangericht in mijn relatie met mijn moeder en broertje.

Dus ik ben wel sceptisch elke keer als ik iets lees over uithuisplaatsing.


Ik sluit me hier bij aan.
Erg slechte ervaring met jeugd zorg. Misschien andere kant bekeken dan TS.
Ik heb jaren een pleegkind gehad van toen ze 11 was tot 18.
Moeders was alcohollist en verhuurde kamers in haar huis. Zij werd dus bij mij geplaatst om dat moeder de huur in natura liet betalen, had ze geen zin of dronken dan werd dochter gebruikt tegen haar zin. Kind was als jong grootgebracht met sterke drank te nuttigen.
Steun van jz, nulkommanul. Afspraken niet nakomen.Ze moest zelfs werd verplicht 1 x in de week naar moeders te gaan. Dan denk ik : o ja waarom was het kind weer eens uit huis geplaatst?


Ik denk dat het helemaal niet bijzonder is dat mensen overtuigd zijn van de goede intenties van jeugdzorg. Als de intenties al niet goed zijn.... alleen dat het niet bepaald altijd goed uitpakt daar zijn helaas verhalen genoeg van natuurlijk.

Er zou wellicht meer geluisterd moeten worden naar degenen waar het om gaat: de kinderen zelf :j

Maar dan kom je weer bij het probleem dat als de ene ouder de andere vreselijk zwart maakt (ofzoiets) dat het kind dan niet naar die ouder toe wil....en als je dan het kind "zijn zin" geeft krijgt het geen kans om toch iets van een band met die ouder op te bouwen, terwijl diegene juist een goede invloed zou kunnen zijn.

Moet je het dan toch even doorduwen en een bepaalde periode dwingen tot contact? Misschien wel. Maar wat nou als die ouder het kind na zo'n X-periode nog niet heeft kunnen overtuigen, en kind zegt dat het er niet meer naartoe wil? Dan stoppen?

Wie weet zegt kind dat wel onder druk van de "hoofd-ouder" ...

Het lijkt me echt verrekte lastig om deze beslissingen te moeten maken....de ene keer zal een kind achteraf zeggen "ik had liever geen contact gehad met deze ouder (of "was ik maar uit huis weggehaald" ) terwijl hij/zij als kind juist aangegeven heeft te willen blijven. En de andere keer zullen ze zeggen "had ik maar contact gehad want deze ouder was beter voor me geweest" (of "na het uit huis plaatsen was het ook niet geweldig, had me maar thuis gelaten". ) En daar zal dan wellicht ook nog een stukje ophemelen bij zitten van de situatie die niet is geweest... want wie weet had dat nog vervelender uitgepakt.

Lastig hoor.... :(:)

M_i_R

Berichten: 3625
Geregistreerd: 24-10-06
Woonplaats: Grunn

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 09:25

Zo herkenbaar en frustrerend Prrrr. Vechten tegen de bierkaai is het. Op den duur had ik voor de zoveelste keer ouders met een drama verhaal aan mijn bureau zitten. GI die blind haar ramkoers volgt zonder ook maar van 1 deskundige iets aan te willen nemen. Draaien en verdraaien. En als ik dan aan het einde de namen vroeg van de voogden, kwam daar stelselmatig hetzelfde duo uit. Op den duur had ik vier ouders die door dit duo list&bedrog in de tang werden gehouden. En als ik er wat van zei schreven ze doodleuk in de stukken dat de communicatie met ouders goed was totdat ik ten tonele verscheen. Dan heb je de plaat voor je kop toch niet helemaal helder in beeld. Mensen zoeken een advocaat omdat ze klem zitten, niet omdat ze zo lekker kunnen samenwerken met de GI.

Shadow0

Berichten: 43497
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 09:52

superpony schreef:
En het is regelrechte BS dat resultaten op school, of gedrag etc etc ook maar iets zeggen over de situatie thuis. Dat kan ja! Maar dat hoeft echt 100% zeker weten niet zo te zijn. Het is juist erg dat er dan te makkelijk gedacht wordt.


Het zegt niks over de situatie thuis. Maar het zegt wel wat over de kansen voor de toekomst...

Citaat:
En hoe en wie bepaalt wat goed is? Er zijn gezinnen waar te weinig geld is voor goede voeding. Waar kinderen zonder broodje naar school gaan en 3x pw komen met een smoesje waarom ze geen lunch box bij zich hebben. Dat wil dan echt niet zeggen dat het gezin verder niet functioneert, er geen liefde is of dat er mishandeling is etc etc.
Maar het is wel een vorm van verwaarlozing, omdat eten een eerste levensbehoefte is.


Help die gezinnen dan aan voldoende geld en goede voeding. (Dit zou onze staat moeten doen.) Aanzienlijk goedkoper en drastisch minder traumatiserend dan daar een jeugdzorgsituatie van maken.
En zelfs als er fouten worden gemaakt dor ouders in bv hun financiele beleid, probeer dan te regelen dat de kinderen ergens anders kunnen meeeten, op school of bij schoolgenoten... veel goedkoper en drastisch minder traumatiserend dan daar een jeugdzorgsituatie van maken.

superpony
Berichten: 25398
Geregistreerd: 25-02-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 16:14

Shadow0 schreef:
superpony schreef:
En het is regelrechte BS dat resultaten op school, of gedrag etc etc ook maar iets zeggen over de situatie thuis. Dat kan ja! Maar dat hoeft echt 100% zeker weten niet zo te zijn. Het is juist erg dat er dan te makkelijk gedacht wordt.


Het zegt niks over de situatie thuis. Maar het zegt wel wat over de kansen voor de toekomst...

Citaat:
En hoe en wie bepaalt wat goed is? Er zijn gezinnen waar te weinig geld is voor goede voeding. Waar kinderen zonder broodje naar school gaan en 3x pw komen met een smoesje waarom ze geen lunch box bij zich hebben. Dat wil dan echt niet zeggen dat het gezin verder niet functioneert, er geen liefde is of dat er mishandeling is etc etc.
Maar het is wel een vorm van verwaarlozing, omdat eten een eerste levensbehoefte is.


Help die gezinnen dan aan voldoende geld en goede voeding. (Dit zou onze staat moeten doen.) Aanzienlijk goedkoper en drastisch minder traumatiserend dan daar een jeugdzorgsituatie van maken.
En zelfs als er fouten worden gemaakt dor ouders in bv hun financiele beleid, probeer dan te regelen dat de kinderen ergens anders kunnen meeeten, op school of bij schoolgenoten... veel goedkoper en drastisch minder traumatiserend dan daar een jeugdzorgsituatie van maken.



Het zegt niet alles over kansen voor de toekomst. Als kinderen zich "normaal" weten te gedragen, dus vaak dingen verbergen.......Goed leren en goede cijfers halen, lopen ze gewoon de schooltijd door en kunnen vaak zat wel een carriere beginnen.
Het enige waar je dan soms iets aan merkt is soms op emotioneel vlak, maar dat kan ook alle kanten op gaan.

Ik weet mensen met een zeer slechte start in het leven die emotioneel niet zo sterk zijn en ook niet aanhankelijk naar anderen etc.
Maar net zo goed mensen die juist graag onder mensen zijn, willen knuffelen etc etc.

Ja, dat zeg ik; heel veel ellende kan je echt voorkomen. Maar dat beperkt zich niet alleen tot de gezinnen met licht afwijkend gedrag of minder geld.

Shadow0

Berichten: 43497
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 16:40

superpony schreef:
Het zegt niet alles over kansen voor de toekomst.


Natuurlijk niet. De vraag is alleen niet of het 'alles' zegt, maar of jongeren ook daadwerkelijk beter af zijn in de setting van een (tekortschietende, instabiele) jeugdzorg.

Soms is de afweging:
- slechte woonsituatie, jeugdtrauma, maar redelijke school en een paar vrienden
vs
- andere soort slechte woonsituatie, jeugdtrauma, geen redelijke school en afgesneden zijn van je vrienden

en dan is optie 1 ietsjes minder beroerd dan 2.

Oh ja. En nog een wat indirecte ervaring: een meisje in een open groep, 16, puber, had tegen de regels in met haar vriendje staan zoenen toen ze eigenlijk binnen had moeten zijn. En daarna ruzie.

Toen dreigde ze, 2 dagen voor haar eindexamen!!!! , overgeplaatst te worden naar de andere kant van het land. Met dus de redelijke zekerheid dat ze haar diploma niet zou halen, terwijl ze er prima voorstond.

Dat is belachelijk. Vertaal het eens naar een oudersetting. Meisje van 16, gaat stiekem achter haar ouders om naar buiten, zoent met haar vriendje, en de ouders besluiten dan om haar toegang tot het schoolexamen te ontzeggen en haar buiten de deur te zetten. NIEMAND zou dat proportioneel vinden! Sterker nog, om zo'n reden het examen missen zou reden zijn om leerplicht in te schakelen.
Maar jeugdzorg kon het en pas toen de pers en de gedeputeerde op de stoep stonden werd besloten om de verhuizing pas na het eindexamen te doen...
Welk belang ben je dan aan het dienen? Niet dat van het kind dat je het diploma ontneemt in elk geval.

superpony
Berichten: 25398
Geregistreerd: 25-02-05

Re: Worden er kinderen zomaar uit huis geplaatst?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 17:09

Het lastige is dat scholen helaas ook geen geweldige instellingen zijn.

Iedereen roept maar; opvoeden doe je thuis en aj, daar ben ik het 100% mee eens. Maar kinderen zijn nou eenmaal vele uren per dag op school in een omgeving met anderen die je thuis niet kan nabootsen. Je bent niet overal bij en ook scholen zitten te vol, hebben te weinig personeel en zien echt niet alles.

En qua toetsen, examens etc......Ze hebben regeltjes en kijken nooit naar de persoon. Onze zoon zat op het HBO en had toetsweek. Op maandag morgen op dag 1 van de toetsweek overleed mijn ( gehandicapte ) broer. Onze zoon heeft alles gemist. Hij is met mijn broer echt opgegroeid, werd waren dingen aan het regelen en ook echt flink de weg even kwijt.
Maar omdat het "maar" een oom was op papier, was het enorm moeilijk om tot een fatsoenlijk gesprek te komen en naar onze zoon zijn individuele zaak te kijken.

Er is gewoon echt overal te weinig geld, tijd en mankracht om meer naar de individu te kijken.

En kinderen/jeugd met wangedrag krijgen amper begrip voor waar hun gedrag vandaan komt. Ze krijgen gewoon een stempel en worden al afgeschreven.

DezeNaam

Berichten: 3353
Geregistreerd: 30-07-13
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 17:22

ARCTN schreef:
Op rechtspraak.nl heb ik over deze zaak de uitspraak van de rechter gelezen. Via Facebook doet moeder het lijken dat kind zomaar meegenomen word, echter hebben zij en oma hier zelf een flink aandeel in.
Goed om eens te lezen.
https://www.uitspraken.nl/uitspraak/rechtbank-midden-nederland/civiel-recht/personen-en-familierecht/beschikking/ecli-nl-rbmne-2020-2956

Mijn moederhart breekt voor het meisje, dat moeders en oma het zover hebben laten komen terwijl dat niet nodig was geweest. Weer een mensenleven naar de knoppen...


Wat betreft de vraag van TS:
Ik denk niet dat kinderen 'zomaar' uit huis geplaatst worden. Er zal altijd wel iets aan de hand zijn.
Wel denk ik dat de manier waarop een kind opgehaald word, vele malen beter kan. En er zullen altijd zaken zijn waarbij geen 1 keus eigenlijk de juiste is.

Ik vind dat er toch erg vreemde uitspraken in het document staan.
"Het alternatief is namelijk dat [minderjarige 1] blijft opgroeien in een omgeving die schadelijk is voor de ontwikkeling van haar persoonlijkheid op de langere termijn. In de omgeving bij de moeder en de oma blijft zij namelijk blootgesteld worden aan het negatieve beeld dat de moeder en oma van de vader hebben. Weliswaar hebben de moeder en de oma betwist dat zij in het bijzijn van [minderjarige 1] negatief spreken over de vader, maar het kan niet anders dan dat [minderjarige 1] nu en ook zeker later het nodige mee krijgt van het oordeel dat de moeder en de oma hebben over de vader. Hierdoor zal zij geen eigen beeld van vader kunnen ontwikkelen, wat schadelijk is voor haar identiteitsontwikkeling, zoals hiervoor al is vermeld."
En: " De vader vormt immers (alleen al in biologische zin) een wezenlijk onderdeel van [minderjarige 1] . Uit het raadsrapport blijkt dat de vader door de oma consequent als verwekker wordt omschreven. De rechtbank kan niet anders dan concluderen dat [minderjarige 1] consequent hoort en ervaart dat de vader ‘slecht’ is. Daardoor kan zij, zoals de Raad ook in zijn rapport schrijft, het gevoel krijgen dat zij ook niet goed is."

Het enige wat mis lijkt te gaan in de situatie is dat de minderjarige mogelijk een negatief beeld van haar vader krijgt. Daarbij ook nog eens de nadruk dat een kind per se nood heeft aan een biologische vader en moeder; terwijl er genoeg kinderen zijn die opgroeien met ouders van hetzelfde geslacht of met één ouder. Om de jongere hier met dwang voor uit huis te plaatsen... Nee het is zeker niet goed dat er (mogelijk onterecht) negatief gesproken wordt over de vader en de moeder niet mee wilt werken aan vrijwillig contact. Maar om het kind hiervoor een levenslang trauma aan te doen... 8)7

Er wordt in het document ook gesproken over de fysieke mishandeling die de moeder aanhaalt. Zo'n dingen zijn inderdaad -helaas- moeilijk te bewijzen maar ik vind dat de rechtbank er heel simpel overheen gaat... Of andere zaken zoals de moeder afdoen als 'emotioneel instabiel' en daarmee niet geschikt om het kind op te voeden omdat 'ze haar eigen emoties niet onder controle heeft' is echt te belachelijk voor woorden. "Zo komt zij niet opdagen op afspraken met de Raad en de GI. Zoals de Raad benoemt in zijn rapport, biedt zij daardoor geen inzicht in wie zij is als opvoeder en neemt zij daardoor onvoldoende haar rol als verantwoordelijk opvoeder. Ook verschijnt de moeder structureel niet op de zittingen, zelfs ondanks dat de rechtbank haar heeft bevolen om persoonlijk te verschijnen. De (evenmin met stukken geobjectiveerde) verklaring die de moeder daarvoor geeft, is dat haar angst voor vader en haar PTSS maakt dat de zittingen te belastend voor haar zijn. Dit maakt dat de rechtbank zich zorgen maakt over de emotionele beschikbaarheid en psychische draagkracht van de moeder als opvoeder van

[minderjarige 1] . Het lukt de moeder kennelijk niet haar eigen angsten het hoofd te bieden. Zij lijkt zich daarbij te verschuilen achter de oma, die tijdens de zittingen als woordvoerster naar voren wordt geschoven."


Mijn excuses als deze dingen al eerder aangehaald zijn. Ik ben nog aan het bijlezen.

Shadow0

Berichten: 43497
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 17:25

superpony schreef:
Het lastige is dat scholen helaas ook geen geweldige instellingen zijn.


Ik snap je punt echt helemaal niet. Wat probeer je uit te leggen? Wie zegt er volgens jou dat scholen wel geweldige instellingen zijn?

pmarena

Berichten: 48066
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 17:54

DezeNaam schreef:
ARCTN schreef:
Op rechtspraak.nl heb ik over deze zaak de uitspraak van de rechter gelezen. Via Facebook doet moeder het lijken dat kind zomaar meegenomen word, echter hebben zij en oma hier zelf een flink aandeel in.
Goed om eens te lezen.
https://www.uitspraken.nl/uitspraak/rechtbank-midden-nederland/civiel-recht/personen-en-familierecht/beschikking/ecli-nl-rbmne-2020-2956

Mijn moederhart breekt voor het meisje, dat moeders en oma het zover hebben laten komen terwijl dat niet nodig was geweest. Weer een mensenleven naar de knoppen...


Wat betreft de vraag van TS:
Ik denk niet dat kinderen 'zomaar' uit huis geplaatst worden. Er zal altijd wel iets aan de hand zijn.
Wel denk ik dat de manier waarop een kind opgehaald word, vele malen beter kan. En er zullen altijd zaken zijn waarbij geen 1 keus eigenlijk de juiste is.

Ik vind dat er toch erg vreemde uitspraken in het document staan.
"Het alternatief is namelijk dat [minderjarige 1] blijft opgroeien in een omgeving die schadelijk is voor de ontwikkeling van haar persoonlijkheid op de langere termijn. In de omgeving bij de moeder en de oma blijft zij namelijk blootgesteld worden aan het negatieve beeld dat de moeder en oma van de vader hebben. Weliswaar hebben de moeder en de oma betwist dat zij in het bijzijn van [minderjarige 1] negatief spreken over de vader, maar het kan niet anders dan dat [minderjarige 1] nu en ook zeker later het nodige mee krijgt van het oordeel dat de moeder en de oma hebben over de vader. Hierdoor zal zij geen eigen beeld van vader kunnen ontwikkelen, wat schadelijk is voor haar identiteitsontwikkeling, zoals hiervoor al is vermeld."
En: " De vader vormt immers (alleen al in biologische zin) een wezenlijk onderdeel van [minderjarige 1] . Uit het raadsrapport blijkt dat de vader door de oma consequent als verwekker wordt omschreven. De rechtbank kan niet anders dan concluderen dat [minderjarige 1] consequent hoort en ervaart dat de vader ‘slecht’ is. Daardoor kan zij, zoals de Raad ook in zijn rapport schrijft, het gevoel krijgen dat zij ook niet goed is."

Het enige wat mis lijkt te gaan in de situatie is dat de minderjarige mogelijk een negatief beeld van haar vader krijgt. Daarbij ook nog eens de nadruk dat een kind per se nood heeft aan een biologische vader en moeder; terwijl er genoeg kinderen zijn die opgroeien met ouders van hetzelfde geslacht of met één ouder. Om de jongere hier met dwang voor uit huis te plaatsen... Nee het is zeker niet goed dat er (mogelijk onterecht) negatief gesproken wordt over de vader en de moeder niet mee wilt werken aan vrijwillig contact. Maar om het kind hiervoor een levenslang trauma aan te doen... 8)7

Er wordt in het document ook gesproken over de fysieke mishandeling die de moeder aanhaalt. Zo'n dingen zijn inderdaad -helaas- moeilijk te bewijzen maar ik vind dat de rechtbank er heel simpel overheen gaat... Of andere zaken zoals de moeder afdoen als 'emotioneel instabiel' en daarmee niet geschikt om het kind op te voeden omdat 'ze haar eigen emoties niet onder controle heeft' is echt te belachelijk voor woorden. "Zo komt zij niet opdagen op afspraken met de Raad en de GI. Zoals de Raad benoemt in zijn rapport, biedt zij daardoor geen inzicht in wie zij is als opvoeder en neemt zij daardoor onvoldoende haar rol als verantwoordelijk opvoeder. Ook verschijnt de moeder structureel niet op de zittingen, zelfs ondanks dat de rechtbank haar heeft bevolen om persoonlijk te verschijnen. De (evenmin met stukken geobjectiveerde) verklaring die de moeder daarvoor geeft, is dat haar angst voor vader en haar PTSS maakt dat de zittingen te belastend voor haar zijn. Dit maakt dat de rechtbank zich zorgen maakt over de emotionele beschikbaarheid en psychische draagkracht van de moeder als opvoeder van

[minderjarige 1] . Het lukt de moeder kennelijk niet haar eigen angsten het hoofd te bieden. Zij lijkt zich daarbij te verschuilen achter de oma, die tijdens de zittingen als woordvoerster naar voren wordt geschoven."


Mijn excuses als deze dingen al eerder aangehaald zijn. Ik ben nog aan het bijlezen.


Al die dingen die hier genoemd worden, vind ik net zo zorgelijk klinken als in deze stukken staat, eigenlijk? Uiteraard weet ik het verhaal niet uit de mond van de moeder / oma zelf of mensen die er dichtbij staan, maar als het waar is wat hier genoemd wordt dan vind ik het ook een hele giftige omgeving voor zo'n meisje :(:)

Uiteraard kan een kind prima opgroeien zonder vader. Omdat die geen contact wil of overleden is ofzo.
Maar een vader die wèl graag contact wil en overkomt als een fatsoenlijke vent...en die door een zure moeder en oma heel bewust geweerd wordt uit het leven van het meisje...dat komt best wel ziekelijk over.

Moeder klinkt niet als een stabiele persoonlijkheid. Woont bij haar moeder in. Dat is al apart, dat ze haar eigen zaakjes niet op orde heeft. Vervolgens wil ze het meisje op geen enkele manier contact met haar vader laten hebben. Ze speelt dit zelfs zo ver door dat het meiske uiteindelijk bij haar weggehaald wordt!! Wie zorgt dan precies voor dat trauma....?

Dan is het ook nog zo dat wanneer uiteindelijk na geen enkele vorm van open staan voor een volwassen oplossing in belang van het meisje, wanneer van hogerhand uiteindelijk besloten wordt dat het meiske voortaan beter bij haar vader kangaan wonen, ze niet van plan is het kind vrijwillig mee te geven maar dat ze er een traumatische ervaring van maken voor het kind door het door een team "wag te laten trekken" uit haar huis :n

En het is te lezen dat al voor de beslissing genomen werd, moeder en oma al aangegeven hebben dat als het meisje aan de vader toegewezen zou worden, zij geen enkel contact meer met het kind wilden hebben en volledig uit haar leven zouden verdwijnen. Dat is ook erg veelzeggend vind ik. Als wij onze zin niet krijgen dan willen we niks meer met haar te maken hebben.

Terwijl de vader heeft aangegeven dat als het meisje bij hem (en zijn inmiddels nieuwe partner en hun kindje) komt wonen, hij haar niet zal belemmeren om contact met haar moeder te hebben. Dat klinkt dan toch een stuk gezonder....

Natuurlijk kan het zijn dat die vader een heel naar, manipulerend typje is die in zijn vuistje zit te lachen.... maar zo komt hij niet over en bij die moeder deugt er sowieso het 1 en ander niet.

Het uit huis plaatsen is ook "alleen maar" een tussenfase omdat ze niet direct naar haar vader kan omdat ze wellicht doodsbang is voor die man door hoe die moeder en oma over hem gepraat hebben....

Overigens heb ik ZEKER geen groot vertrouwen in organisaties met dergelijke macht. Je moet er maar net een rotzak treffen die protocollen belangrijker vindt dan menselijkheid en de boel naar eigen inzicht gaat lopen verdraaien en die maakt je leven tot een hel :n

DezeNaam

Berichten: 3353
Geregistreerd: 30-07-13
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 18:11

Het gaat er mij om dat de persoon die dit verslag geschreven heeft totaal niet objectief is. Zelf volg ik een studie in een sociale richting en heb ik ook geleerd om verslagen (over dergelijke situaties) te schrijven. Nu studeer ik geen rechten, maar ik ben er vrij zeker van dat die subjectieve invullingen niet normaal zijn en daar niet thuishoren. Misschien heb ik erover gelezen maar waarop baseert de persoon de uitspraken zoals "als het kind opgroeit zonder vader zal het de ontwikkeling van haar identiteit belemmeren en levenslang beschadigen" (geen letterlijke quote, hier kwam het op neer)? Worden deze mensen vergezeld door professionals, psychologen, pedagogen? (Niet dat genoemde 'professionals' dergelijke uitspraken niet zouden kunnen doen... Maar het beeld van 'zonder X geslacht ouder opgroeien brengt levenslange schade met zich mee' is nogal een ouderwetse gedachte. Natuurlijk heeft alles zijn consequenties, maar het wordt erg overtrokken in het verslag en het lijkt voor hun een goed argument te zijn om het kind om die reden uit huis te plaatsen.)

Ik lees overigens geen bewijs dat de moeder/oma slecht praten over de vader tegen het kind, dat de vader systematisch zwart gemaakt wordt lijkt opnieuw een eigen interpretatie van de rechtbank te zijn. (Ik ben even vergeten hoe oud het kind was; is zij ook 'geïnterviewd' geweest of heeft ze gesprekken gehad met een deskundige tijdens dit proces?) Het is nogal hypocriet dat de moeder als 'leugenaar' afgedaan wordt wanneer ze over haar mishandeling spreekt omdat daar 'geen bewijs' van is; maar dit is om de een of andere reden wel 'geldig bewijs'?

Ik ben het er zeker mee eens dat de moeder en de oma het proces bemoeilijkt hebben. Het was makkelijker (en beter voor het kid) geweest moesten ze meegewerkt hebben aan vrijwillig contact met de vader. Maar ik vind in het verslag niet direct terug wat er allemaal ingezet is om dit contact te bevorderen. Enkel dat de moeder vaak niet kwam opdagen. Maar hoe de moeder bijvoorbeeld tegenover 'contactherstel'/bezoekruimte (begeleid het contact herstellen) stond, daar wordt niet over gesproken (of ik heb dat deel gemist).

Dat de moeder bij haar eigen moeder woont zegt niks over de psychologische toestand van de moeder en hoe ze voor haar kind kan zorgen. Daarbij is het niet illegaal en per definitie fout om je kind op te voeden als je PTSS hebt- met die redenering moeten veel kinderen het huis uit. Ik heb inderdaad ook gelezen dat de moeder en oma het contact met het kind volledig willen verbreken. Dat verbaasde me ook en ik vraag me af of ze dat werkelijk door gaan zetten. Mijn 'voorspelling'/interpretatie is dat het een dreigement is en enkel emotionele spraak.

superpony
Berichten: 25398
Geregistreerd: 25-02-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 19:25

Shadow0 schreef:
superpony schreef:
Het lastige is dat scholen helaas ook geen geweldige instellingen zijn.


Ik snap je punt echt helemaal niet. Wat probeer je uit te leggen? Wie zegt er volgens jou dat scholen wel geweldige instellingen zijn?


Dat het daar echt niet opvalt of een kind wel of niet problemen heeft. Ze kijken naar cijfers en als die goed zijn, is het goed. Zijn ze slecht, wordt daarover gesproken.
Gedrag net zo, feitelijk is het; zitten en kop dicht. Als een kind ongewenst gedrag vertoond wordt er echt niet gekeken of nagedacht waar dat evt vandaan zou kunnen komen.

Men zegt al sne; daar zijn scholen niet voor. Maar als niemand iets opvalt en niemand iets onderneemt, vallen heel veel kinderen nog steeds naast de boot van hulp.

Er werd gezegd dat de thuissituatie effect heeft op school prestaties en dat is gewoon niet altijd zo. Gedrag vaak eerder. Maar gezien scholen daar geen mogelijkheden voor hebben om daar per individu naar te kijken, kom je via die weg nergens.

School zou juist een instelling moeten zijn waar jeugdzorg OOK kan vragen naar evt problemen. Juist om ojbectief te kunnen beoordelen naast het gezin en de naasten of hulp nodig is.

pmarena

Berichten: 48066
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Re: Worden er kinderen zomaar uit huis geplaatst?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 19:46

DezeNaam: dat het een dreigement is daar ga ik ook vanuit, maar dan nog vind ik het een zéér bijzonder dreigement zo over de rug van je kind. Het op geen enkele manier mee willen werken aan contact, tot aan dwangsommen en uit huis plaatsen aan toe, dat is ook erg bijzonder. Net als niemand toelaten in de thuissituatie om te laten zien dat het allemaal wel okee is, en geen ene keer op komen dagen als er over de toekomst van je kind gesproken wordt. Als je dat al niet voor je kind op kan brengen....wat dan wel :(:)

Dat een volwassen vrouw bij haar moeder woont: apart en niet direct een teken van gezonde zelfstandigheid.

Je kind op geen enkele manier contact met haar vader gunnen: ook heel erg bijzonder. Want ik denk inderdaad dat het een kind beschadigd als het geen beeld kan vormen van toch de helft van wie ze is.

Ik denk ook dat meiske zeker wel mee krijgt dat vader "niet goed is" en dat een kind dat inderdaad dan ziet als dat zij ook niet goed is, want immers voor de helft haar vader zeg maar.... :(:)

Het is ook wel typisch dat moeder pas later met grovere bewoordingen de vader omschrijft om er meer dreiging vanuit te laten gaan / meer druk achter te zetten dat ze kind geen contact met vader wil laten hebben.

Nouja afijn, alles staat wel in dat stuk eigenlijk, heeft niet veel zin om dat te herhalen.
Maar het klinkt zo toch als een giftige situatie / slecht voorbeeld bij moeder en oma en dan klinkt het bij vader toch veel gezonder :) Mits moeder en oma niet zo stom blijven doen....

Shadow0

Berichten: 43497
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 20:00

pmarena schreef:
Dat een volwassen vrouw bij haar moeder woont: apart en niet direct een teken van gezonde zelfstandigheid.


Dat is echt ontzettend subjectief.

Allereerst is het in een deel van Nederland nog niet zo makkelijk om het anders te doen. Een alleenstaande moeder zonder eigen inkomen heeft hier in Utrecht niet zoveel kans op een redelijke zelfstandige woonruimte, dus bij je moeder inwonen kan praktisch een hele goede keuze zijn van volkomen zelfstandige mensen. En je kunt de zorg verdelen.

Dat het ineens negatief geinterpreteerd wordt, is vooral omdat het oordeel er al is: de moeder deugt niet. Dus wat er ook is, het zal als argument gebruikt worden om te illustreren dat het niet klopt.

Maar zou de moeder wel zelfstandig in een appartementje wonen, dan zouden er vragen rijzen over of dat nou wel de geschikte woonruimte is voor een kind. Of ze wel voldoende support heeft want alleen een kind opvoeden is toch heel beperkend. Etc.

Zou ze een partner hebben, geen probleem, dan is prima te beredeneren dat ze te snel naar een volgende relatie gegaan is terwijl ze de huidige nog niet verwerkt / afgesloten heeft.

ALLES is zo te beschrijven dat het negatief geinterpreteerd wordt. En dat is dan ook niet hoe je normaal gesproken zorgvuldige beslissingen onderbouwt.

Ik vind de suggestieve, vooringenomen en oordelende manier van beschrijven in elk geval wel een probleem. Het valt me ook op dat het in de jeugdrechtspraak op verschillende plekken zo over wordt genomen door de rechtbank terwijl de toon van andere gerechtelijke uitspraken heel anders is en het daar nooit zo zou worden opgeschreven.

Maar het doet ook echt schade, want iedereen kan de verkeerde tegen zich krijgen. Als jij een conflict krijgt, kan elk standpunt van jou, ieder gedrag, elke mening tegen je gebruikt worden. En zo hoort een overheid niet om te gaan met mensen. Niet met ouders en niet met kinderen.

josien_m_
Berichten: 2403
Geregistreerd: 23-11-09
Woonplaats: Haule

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 20:43

Hulpverlenen blijft dus erg moeilijk, wanneer doe je het goed? Hopelijk als de verschillende "partijen" dat allemaal zeggen. Het is heel fijn als dat lukt maar helaas gebeurt dat niet altijd. Mijn aktieve werk in de jeugdhulpverlening (de vrijwillige tak) ligt al een tijdje achter me. Wat ik toen ervaarde is zeker wel dat instanties, de mensen die er werken, het goede willen doen. Tegelijk is het zo moeilijk te ontdekken wat het goede is. Dat deden we toen ook niet alleen. Naast de collega's waar we mee sparren, de ortopedagoog van de eigen instelling, de consulten met de jeugdpsychiater en zoveel mogelijk mensen om het kind of de jongere heen varierend van wijkagent tot school en familie, kom je tot een beeld. En daarop baseer je je plan. Ook toen waren er al wel protocollen, gelukkig niet in die mate zoals nu en kon je meer zelf besluiten. Dat had voordelen maar zeker ook nadelen, collega's konden ook hen eigen normen, bewust of onbewust toch mee laten spelen.
Maar nogmaals: wat is het goede? Uit huis halen? bij de vader laten? ondanks ..... of bij de moeder ondanks....of een pleeggezin? Als dat te vinden is voor deze jongere. Of? bestaat er een plek voor wat hij nodig heeft? Wachtlijsten, groepen die net weer niet passen, trainingen die misschien zouden helpen? En ondertussen gebeurt er van alles thuis, waarheidsvinding werd er ergens genoemd. Ik zou niet weten hoe je kunt weten wie de waarheid spreekt als ieder zijn waarheid heeft...
Nu leid ik mee die jongeren op tot toekomstig hulpverlener. En ja, dat is ook lastig! Hoe ga je nadenken over je eigen ervaringen in het leven, je eigen normen en waarden en niet te vergeten: je oordelen over mensen en situaties. Ook opleiden is erg gebonden aan "protocollen" en er blijft steeds minder ruimte over voor verschillen, voor voelen en invoelen, al hebben we daar wel de mond vol van. Want hoe verantwoord je een onvoldoende voor "houding"?
Er is één ding wat me wel opvalt in deze tijd: er moet iemand schuldig zijn blijkbaar voor als er iets mis gaat. Maar helpen is een aanbod. Wil het helpen dan moet het tot samenwerking komen. Dat is altijd de uitdaging voor de hulpverlener. Soms, misschien wel vaak, lukt dat niet. Kun je dat de hulpverlener verwijten? Ik weet het niet. Soms lukt het helpen pas bij de 10e hulpverlener. Natuurlijk zijn er verschillen tussen hulpverleners. Verschillen in kwaliteit, in mededogen, in creativiteit.
Ook ik ben superkritisch op het werk in de hulpverlening en toch ook voel ik loyaliteit met de werkers. Ik ben hulpverlener, maar ook een mens met al mijn zwaktes en fouten...

Goof

Berichten: 28760
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 21:00

superpony schreef:
Dat het daar echt niet opvalt of een kind wel of niet problemen heeft. Ze kijken naar cijfers en als die goed zijn, is het goed. Zijn ze slecht, wordt daarover gesproken.
Gedrag net zo, feitelijk is het; zitten en kop dicht. Als een kind ongewenst gedrag vertoond wordt er echt niet gekeken of nagedacht waar dat evt vandaan zou kunnen komen.

Men zegt al sne; daar zijn scholen niet voor. Maar als niemand iets opvalt en niemand iets onderneemt, vallen heel veel kinderen nog steeds naast de boot van hulp.

Er werd gezegd dat de thuissituatie effect heeft op school prestaties en dat is gewoon niet altijd zo. Gedrag vaak eerder. Maar gezien scholen daar geen mogelijkheden voor hebben om daar per individu naar te kijken, kom je via die weg nergens.

School zou juist een instelling moeten zijn waar jeugdzorg OOK kan vragen naar evt problemen. Juist om ojbectief te kunnen beoordelen naast het gezin en de naasten of hulp nodig is.


:+
Ik weet niet hoe je hierbij komt, maar niks in je verhaal is waar.
Op scholen is het personeel zich er namelijk van bewust dat een kind zich pas kan ontwikkelen als de randvoorwaarden ook in orde zijn. De thuissituatie moet in orde zijn, het kind moet veilig zijn en vooral goed in het vel zitten.
Juist wij docenten zien het supersnel als er iets aan de hand is, daar zijn we voor opgeleid namelijk. Daar hebben we mentoren, vertrouwenspersonen, zorgcoördinatoren etc voor. Korte lijnen met thuis en je wil niet weten hoe vaak er contact is met externe partijen zoals gemeentes, ambulant begeleiders, jeugdzorg etc.

Maar goed, misschien werk ik toevallig oo een erg goede school waar alles om de leerling draait, waar we niet meer met cijfers werken, waar het nooit een kwestie van 'stilzitten en kop houden' is en waar iedere leerling een eigen coach heeft met wekelijkse gesprekken.

Shadow0

Berichten: 43497
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-20 21:15

Goof schreef:
Juist wij docenten zien het supersnel als er iets aan de hand is, daar zijn we voor opgeleid namelijk.


Ik vind het heel goed klinken, maar ik had bv docenten die na 2 jaar wekelijks les aan mij te geven nog niet eens mijn naam kenden. Dus laten we de scholen nou ook weer niet al te positief afschilderen.

(Heb je de minidocu 'Het meisje van het Vossius' toevallig meegekregen? Meisje met tot 2 keer toe! een gebroken rug, viel regelmatig uit in de les. Plan van de school: eigenlijk 0. En toen het moeilijker werd, werd ze uitgeschreven. En dat is niet per se zo uniek als je zou hopen dat het is.)

Citaat:
Maar goed, misschien werk ik toevallig oo een erg goede school waar alles om de leerling draait, waar we niet meer met cijfers werken, waar het nooit een kwestie van 'stilzitten en kop houden' is en waar iedere leerling een eigen coach heeft met wekelijkse gesprekken.


Dat klinkt in alle eerlijkheid inderdaad vrij uniek. Heel positief! Maar ik zou het zeker niet zomaar vertalen naar alle scholen of alle docenten.

superpony
Berichten: 25398
Geregistreerd: 25-02-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-20 00:27

Goof schreef:
superpony schreef:
Dat het daar echt niet opvalt of een kind wel of niet problemen heeft. Ze kijken naar cijfers en als die goed zijn, is het goed. Zijn ze slecht, wordt daarover gesproken.
Gedrag net zo, feitelijk is het; zitten en kop dicht. Als een kind ongewenst gedrag vertoond wordt er echt niet gekeken of nagedacht waar dat evt vandaan zou kunnen komen.

Men zegt al sne; daar zijn scholen niet voor. Maar als niemand iets opvalt en niemand iets onderneemt, vallen heel veel kinderen nog steeds naast de boot van hulp.

Er werd gezegd dat de thuissituatie effect heeft op school prestaties en dat is gewoon niet altijd zo. Gedrag vaak eerder. Maar gezien scholen daar geen mogelijkheden voor hebben om daar per individu naar te kijken, kom je via die weg nergens.

School zou juist een instelling moeten zijn waar jeugdzorg OOK kan vragen naar evt problemen. Juist om ojbectief te kunnen beoordelen naast het gezin en de naasten of hulp nodig is.


:+
Ik weet niet hoe je hierbij komt, maar niks in je verhaal is waar.
Op scholen is het personeel zich er namelijk van bewust dat een kind zich pas kan ontwikkelen als de randvoorwaarden ook in orde zijn. De thuissituatie moet in orde zijn, het kind moet veilig zijn en vooral goed in het vel zitten.
Juist wij docenten zien het supersnel als er iets aan de hand is, daar zijn we voor opgeleid namelijk. Daar hebben we mentoren, vertrouwenspersonen, zorgcoördinatoren etc voor. Korte lijnen met thuis en je wil niet weten hoe vaak er contact is met externe partijen zoals gemeentes, ambulant begeleiders, jeugdzorg etc.

Maar goed, misschien werk ik toevallig oo een erg goede school waar alles om de leerling draait, waar we niet meer met cijfers werken, waar het nooit een kwestie van 'stilzitten en kop houden' is en waar iedere leerling een eigen coach heeft met wekelijkse gesprekken.


Dan zou ik inderdaad op die school blijven lesgeven, want dan heb je echt mazzel.

Uit eigen ervaring ( meerdere scholen 5 ) en de gevallen om me heen weet ik dat leraren echt niks doorhebben en vervelend gedrag alleen wordt afgestraft.
Als ouders niet komen op ouderavonden, gaat er geen belletje rinkelen.
Als je bij gespreken iets merkt, wordt het niet in het team besproken, geen aantekening gemaakt en de leerling extra in de gaten gehouden.
Er zijn heel weinig kinderen die iemand op school echt in vertrouwen nemen.

Daarbij kunnen kinderen ECHT goed toneel spelen en weten goed dingen te verbergen, ouders te beschermen etc.

En dan nogmaals; men moet niet alleen naar dat kind kijken wat uit een gezin komt met laaggeschoolde ouders, weinig inkomen, afwijkend gedrag etc.

Ik weet een ernstige mishandeling van iemand die elke week nieuwe dure merkkleding kreeg, een mega huis had etc. Als die ouders ooit eens tijd hadden voor een rapport gesprek werd er ook fatsoenlijker tegen gesproken, dan tegen de zgn asociale familie. Waar die mensen dus thuis ( wat bleek achteraf ) echt hele nare praktijken erop na hielden.

Een school zou een veilige haven kunnen zijn waar je leert en sociaal dingen meekrijgt, maar dat is het voor heel veel kinderen echt niet.