Bokt.nl

Rakkie123 schreef:

Cayenne, ga jij dan even naar de statistieken gaat zoeken die beweren dat het niet uit liefde is?

Ik baseer mijn mening op mijn werk.
25 jaar in de zorg met veel mensen die ook psychische en psychiatrische stoornissen hebben.

Ik ben nog nooit de verpersoonlijking van het kwaad tegen gekomen.

Wel ernstig zieke mensen.

CharleyT schreef:

Rakkie123 schreef:

Cayenne, ga jij dan even naar de statistieken gaat zoeken die beweren dat het niet uit liefde is?

Ik baseer mijn mening op mijn werk.
25 jaar in de zorg met veel mensen die ook psychische en psychiatrische stoornissen hebben.

Ik ben nog nooit de verpersoonlijking van het kwaad tegen gekomen.

Wel ernstig zieke mensen.

Misschien omdat jij er als gedreven professional naar kijkt en ervaart. Zal een andere input hebben dan aan de slachtoffer/nabestaanden kant .

Niobe schreef:

Moord een daad van liefde. Dat is een enge gedachtengang.

Suzanne F. schreef:

Ik wil het geen daad uit liefde noemen maar een daad uit onmacht.
Ik begrijp echter wel wat hier wordt gezegd. Soms houd je zo veel van iemand dat als je dat kwijt zou raken of als dat geweld wordt aangedaan, dat je dan echt in je hoofd een grens overgaat. Maar dat is niet uit liefde maar uit onmacht omdat je die liefde kwijtraakt of wil beschermen.
Onmacht is de meest verwoestende emotie die er bestaat, het gevoel geen controle meer te hebben, niks te kunnen doen en alles om je heen waar je van houdt te zien verdwijnen/instorten. Dan kan je hele gekke dingen gaan doen. Ik praat moord nooit goed, in geen geval. Maar in de jaren waar ik erg diep in de put heb gezeten heb ik wel meer inzicht gekregen in deze emoties en kan ik nu begrijpen waarom hele normale mensen door kunnen draaien. Waarom mensen kunnen zeggen: Nou dat had ik nooit verwacht, het was zo’n normale aardige man. Iedereen kan een keer doordraaien, als je maar ver genoeg gepusht wordt.

Suzanne F. schreef:

Ik wil het geen daad uit liefde noemen maar een daad uit onmacht.
Ik begrijp echter wel wat hier wordt gezegd. Soms houd je zo veel van iemand dat als je dat kwijt zou raken of als dat geweld wordt aangedaan, dat je dan echt in je hoofd een grens overgaat. Maar dat is niet uit liefde maar uit onmacht omdat je die liefde kwijtraakt of wil beschermen.
Onmacht is de meest verwoestende emotie die er bestaat, het gevoel geen controle meer te hebben, niks te kunnen doen en alles om je heen waar je van houdt te zien verdwijnen/instorten. Dan kan je hele gekke dingen gaan doen. Ik praat moord nooit goed, in geen geval. Maar in de jaren waar ik erg diep in de put heb gezeten heb ik wel meer inzicht gekregen in deze emoties en kan ik nu begrijpen waarom hele normale mensen door kunnen draaien. Waarom mensen kunnen zeggen: Nou dat had ik nooit verwacht, het was zo’n normale aardige man. Iedereen kan een keer doordraaien, als je maar ver genoeg gepusht wordt.

Magrathea schreef:

Volgens mij kun je postmortem schuldig worden bevonden. Niet dat het wat uitmaakt verder, en in dit geval is er ook niet echt twijfel over wie het gedaan heeft. Vraag me af wat het dan bijdraagt.

Rakkie123 schreef:

Cayenne, ga jij dan even naar de statistieken gaat zoeken die beweren dat het niet uit liefde is?

Ik baseer mijn mening op mijn werk.
25 jaar in de zorg met veel mensen die ook psychische en psychiatrische stoornissen hebben.

Ik ben nog nooit de verpersoonlijking van het kwaad tegen gekomen.

Wel ernstig zieke mensen.

pien_2010 schreef:

Niobe schreef:

Moord een daad van liefde. Dat is een enge gedachtengang.

Dat vind ik ook. Van de week was op televisie een onderwerp over zelf doding besproken door deskundigen. Een grote waarschuwing werd door de hoogleraar gegeven dat men op geen enkele manier dit soort daden positief gelabeld mogen worden, daar mensen die op de rand zitten net dat fatale duwtje kunnen geven. Dat blijkt volgens hem, wetenschappelijk bewezen.

Dus nee, iemand die zoiets doet is in ieder geval een loser, een stakker, een patiënt of een psychopaat die alleen om zichzelf geeft en mogelijk bij voelen de vrouw stapt op met de kinderen (of de man) over gaat tot deze laatste vernietigende daad.

Mensen kunnen heel depressief zijn en tot nare daden komen (heel erg zielig en ontzettend ziek), maar vergis je niet, mensen kunnen ook psychopathische karakter structuur hebben (lees daarvoor Jan Storms psychopatische relaties) en dan praat ik over mensen die totaal normaal overkomen en of zelf of een partner hebben die psychopathie hebben, iets dat vrijwel door niemand herkend wordt. Deze mensen geven echt geen ene fiets om hun vrouw en kinderen (of andersom) want ze zijn totaal nieti n staat om liefde en licht te voelen. Jan Storms waarschuwt in zijn boek, voor de steeds grotere groep mensen die lijden aan de buitenkant voor derden aan de onzichtbare vorm van psychopathie. Sinds ik dat boek gelezen heb, kijk ik totaal anders naar de wereld om me heen en herken en herken meer en meer dit soort mensen.

Maar moord een daad van liefde→ dat is een hele gevaarlijke uitspraak.

CharleyT schreef:

Rakkie123 schreef:

Cayenne, ga jij dan even naar de statistieken gaat zoeken die beweren dat het niet uit liefde is?

Ik baseer mijn mening op mijn werk.
25 jaar in de zorg met veel mensen die ook psychische en psychiatrische stoornissen hebben.

Ik ben nog nooit de verpersoonlijking van het kwaad tegen gekomen.

Wel ernstig zieke mensen.

Misschien omdat jij er als gedreven professional naar kijkt en ervaart. Zal een andere input hebben dan aan de slachtoffer/nabestaanden kant .

safina schreef:

Narcisme gecombineerd met afwijzing is mogelijk een verklaring, denken enkele professionals uit dit artikel.

Citaat:

Dat mensen met zelfmoordplannen daar hun kinderen bij betrekken, komt volgens sommige psychologen, doordat een ouder die dood wil, zijn ouderlijke rol voortzet door zijn kinderen 'mee te nemen in de dood'. Hij voorkomt daarmee in zijn visie dat het kind alleen achterblijft in een slechte, liefdeloze positie.''

pien_2010 schreef:

safina schreef:

Narcisme gecombineerd met afwijzing is mogelijk een verklaring, denken enkele professionals uit dit artikel.

Veel psychopaten zoals Jan Storms ze beschrijft in zijn boek, krijgen de diagnoses narcist, borderliner :list: . Ik zal hierna over dit fenomeen ophouden anders vinden jullie mij vervelend worden, maar de verborgen psychopaat is hiertoe in staat na afwijzing en hij geeft geen klap om zijn vrouw en kinderen en heeft dit ook nooit gedaan, hoe liefdevol hij door de omgeving ook gezien werd.
Deze vorm van psychopathie, wordt niet herkent door de omgeving, veel mensen weten niet eens dat het bestaat, terwijl dit wel mogelijk is en zou zijn geweest, als je weet waar je op moet letten en dan weet je ook als omgeving hoe je hier mee om moet gaan.

Safina, je hebt gelijk dat je nooit weet wat de reden is bij deze vader. Maar ik vroeg me gelijk af hebben we hier weer te maken met een verborgen psychopaat. Vroeger begreep ik hier helemaal niets van als ik dit soort gebeurtenissen las of hoorde.

In het artikel valt te lezen:

Citaat:

Dat mensen met zelfmoordplannen daar hun kinderen bij betrekken, komt volgens sommige psychologen, doordat een ouder die dood wil, zijn ouderlijke rol voortzet door zijn kinderen 'mee te nemen in de dood'. Hij voorkomt daarmee in zijn visie dat het kind alleen achterblijft in een slechte, liefdeloze positie.''

Dat is dus maar de vraag. Ik zeg niet dat dit niet zo kan zijn, maar hier merk je dus dat zelfs psychologische mensen niet in staat zijn om te erkennen dat er mensen bestaan die zo psychopatisch zijn, dat ze niets om eigen kinderen geven en bij afwijzing dus kinderen en vrouw proberen om te brengen. Die zijn gewoon zwart van binnen :(:) en dat is natuurlijk vreselijk triest. Ik vind wel dat er hele sterke stukken in dat artikel staan, zoals bv dat narcisme toeneemt door de manier hoe wij succes verheerlijken .

safina schreef:

Ik hou nooit zo van boeken die hun lezers bij elke destructieve relatie de 'verborgen psychopaat' achter hun partner of de partner van een ander laten zoeken.

Electra63 schreef:

Jan Storms heeft geen opleiding psychologie of psychiatrie gedaan.
Om te zeggen dat hij de eerste of DE deskundige is op dit gebied, vind ik een gevaarlijke uitspraak.

Electra63 schreef:

Jan Storms heeft geen opleiding psychologie of psychiatrie gedaan.
Om te zeggen dat hij de eerste of DE deskundige is op dit gebied, vind ik een gevaarlijke uitspraak.

tamary schreef:

En de kamergeleerden die dat wel hebben, hebben geen praktijkervaring en daarmee geen inzicht in hoe zich dat vertaald naar het echte leven.

Electra63 schreef:

Maar een diagnose stellen of behandeling vaststellen is toch de taak van een gz-psycholoog of psychiater.
In de somatische geneeskunde laat je toch ook niet je buurvrouw je behandelen aan je gebroken been of hartstilstand.