Geplaatst Mijn naam is Kim en dit is mijn 4 jarige merrie Eyota. Drie jaar terug kwam zij als mensenschuwe jaarling bij me, en inmiddels is ze mijn beste vriendinnetje. We zijn zeer langzaamaan onder het zadel begonnen maar ik kies er bewust voor om dit nog tot het minimale te beperken en ook veel aan de hand te ondernemen. Eyo is erg avontuurlijk, al heeft ze (onder het zadel) nog niet heel veel zelfvertrouwen. Dat moet nog groeien en dat komt gerust.
Dit was ons uitstapje naar het dijkgatbos. Ze is hier een aantal keer eerder geweest.
1: Als handpaard mee. Greppeltjes overgeslagen.
2: Onder het zadel met steun van haar maatje Raan, greppeltje uiteindelijk gelukt.
3: Onder het zadel zonder steun van Raan, alles gedaan!
4: Dit fototopic.
Het ging allemaal van start met een best pittige afsprong die ze zowaar sprong. Ik was al erg onder de indruk want Eyo is zacht gezegd geen springtalent. Dat is iets waar we nog even op moeten oefenen, momenteel struikelt ze nog over haar eigen benen.
Een stukje verder in het bos kwamen we bij een hindernis bestaande uit een omgevallen boom. Ik had geen hoop dat ze deze zou sprongen, dus hebben we hem enkel eventjes 'verkend'.
Hier probeerde ik te balanceren over de smalle balk, en sprong ik er net vanaf. (Oké, ik viel, houd er nu maar over op...
)
Daarna kwamen we bij een greppeltje die ze één keer eerder heeft gedaan. Ik gaf haar even de tijd om ernaar te kijken, maar zonder twijfel kwam ze rustig achter me aan, heeft ze de greppel en het watertje wat besnuffeld, en kwam ze er netjes overheen.
(En een filmpje)
Daarna kwamen we aan bij de waterbak. Gelukkig stond het water vrij laag, want mijn laarzen zijn totaal niet waterdicht. Op deze manier kon ik langs het randje lopen. Ik was van plan om de waterbak vanaf de andere kant te benaderen (zonder afstap) echter wilde Eyo er al naartoe lopen en wilde ik haar nieuwsgierigheid uiteraard alleen maar aanmoedigen. Met mij voorop stapte ze zo naar beneden, het water in. Ze ontweek de plassen wel een beetje, maar dat begrijp ik wel, want dat deed ik immers ook.
Kiekje vanuit het water.
Hierna tijd voor het beklimmen van de heuvel naast de waterbak en daar deze even grazen (en deze foto).
Vervolgens kwamen we een boomstronk tegen. Genoeg daarvan natuurlijk, in een bos. Voor Eyo een leuke uitdaging om daar haar voet op te zetten. Dat vond ze wel interessant.
Deze hindernis daarentegen, totaal niet. Ze is er dan ook niet overheen gegaan. Ik had het ook niet per se verwacht, maar ik wil vooral kijken hoe ze erop reageert en of ze het voor me wilt overwegen: Het antwoord was ja. Helaas ontbreekt ze het nog aan vaardigheid om hier overheen te klauteren.
Haar hele houding zegt ook: Ik wil wel, maar....!
En tot slot kwamen we bij een hindernisje op knie hoogte waarvan ik vond dat ze dit toch wel moest kunnen. Ze vond het heel heftig en heeft er lang genoeg over gedaan, maar uiteindelijk is ze eroverheen gestapt.
Even een onderonsje tijdens mijn pogingen om haar over te halen...
... en succes!
Dat was hem weer! Leuk dat jullie virtueel met ons mee hebben gewandeld door het bos! Tot de volgende keer.
Voor de geïnteresseerden hebben wij ook een volgtopic van onze trainingen en avonturen. [VOLG] EMH Paints Leo Eyota, en onze ontwikkelingen
