Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-04-19 14:54

Paarden die (deel) socialisatie missen

Geplaatst door de TopicStarter: 28-04-19 14:54

Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die een paard hebben die een stuk socialisatie mist. Hiermee doel ik op paarden die in de eerste paar jaar van hun leven alleen hebben gestaan of een deel daarvan.
Merken jullie in gedrag verschil met ‘normale’ paarden? Wat doet je paard anders? Hoe gaan jullie hier mee om? Zijn ze ook anders in het rijden? Kan de jouwe gewoon in kuddeverband staan?

**Geplaatst:** 28-04-19 15:13

Re: Paarden die (deel) socialisatie missen

Geplaatst: 28-04-19 15:13

Ja, absoluut! Vriendin van ons fokt haar veulentjes (2 per jaar) thuis op en zien dus elkaar alleen maar.
Paarden zijn niet goed gesocialiseerd naar andere toen en ook heel mans in de hand. Dit is al enkele jaren zo.
Hierdoor was de keuze voor ons veulen snel gemaakt, lekker naar opfok!

**Geplaatst:** 28-04-19 15:19

Re: Paarden die (deel) socialisatie missen

Geplaatst: 28-04-19 15:19

Ja mijn moeders merrie. Heeft na het afspenen bij een boer gestaan, doordat het teveel kuil was heeft mijn moeder de jaarling bij vrienden gezet.
Zij hadden wel aardig wat grond bij huis/bedrijf.

Daar heeft ze jarenlang alleen gestaan. Denk wel 12-14 jaar.

Doordat die mensen nu met pensioen gaan wilden ze hun grond toch voor hun eigen hobby (alpaca’s) hebben.

Mams deed de merrie naar pension. En ze lopen allemaal in hun eigen weide, dus weet niet hoe ze het in de kudde zou doen. Maar ze vertoond wel redelijk hetzelfde gedrag als de andere paarden.
Zoekt ook gewoon contact over het draad en in de stal.

Dus het kan wel.
Intussen heeft mijn moeder haar andere paard ook alleen gezet. Deze heeft minimaal contact met wat shetties.

Heb er veel commentaar op gegeven, maar goed ben ook niet voor alles verantwoordelijk.

Mama van mijn lieve meisjes

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-04-19 15:19

Geplaatst door de TopicStarter: 28-04-19 15:19

bobje26 schreef:
Ja, absoluut! Vriendin van ons fokt haar veulentjes (2 per jaar) thuis op en zien dus elkaar alleen maar.
Paarden zijn niet goed gesocialiseerd naar andere toen en ook heel mans in de hand. Dit is al enkele jaren zo.
Hierdoor was de keuze voor ons veulen snel gemaakt, lekker naar opfok!

Wat grappig, die 2 dingen die je nu noemt komen me direct bekend voor. Inderdaad heel mans naar mensen en kan helaas niet met de kudde de wei op :(
Ben al 3 jaar onderweg om te proberen dit stuk aan te pakken maar man, het is echt heftig en heb nog nooit zo’n paard gezien. Ik hoop dat t ooit goed komt. Soms is het een periode beter en dan wordt t weer slechter, nu al maanden niet gereden erdoor.

**Geplaatst:** 28-04-19 15:21

Geplaatst: 28-04-19 15:21

bobje26 schreef:
Ja, absoluut! Vriendin van ons fokt haar veulentjes (2 per jaar) thuis op en zien dus elkaar alleen maar.
Paarden zijn niet goed gesocialiseerd naar andere toen en ook heel mans in de hand. Dit is al enkele jaren zo.
Hierdoor was de keuze voor ons veulen snel gemaakt, lekker naar opfok!

Ondanks mijn commentaar op hoe mijn mams het deed had ik vroeger wel gewoon 2 a 3 paarden. Waarvan er altijd wel 1 een jaarling was.

Zijn stuk voor stuk sociale dieren geworden. En erg makkelijk.

Mama van mijn lieve meisjes

**Geplaatst:** 28-04-19 15:25

Re: Paarden die (deel) socialisatie missen

Geplaatst: 28-04-19 15:25

Ik heb de ervaring juist andersom. In een opfok leren de jonkies dat ze even sterk/sterker zijn dan hun maatjes en (te) weinig contact met mensen waardoor het duiveltjes zijn als je ze later dingen wilt leren. Maaaaar, ik zorg thuis wel dat ze in een gemengde kudde lopen van minimaal 3 en zowel een speelmaatje als een duidelijke leider erbij hebben.

Er loopt hier ook een paard die periodes alleen heeft gestaan. Merk er niet heel veel van. Toen ze jonger was, was ze wat onhandig met op tijd weg komen, bijvoorbeeld klem gezet worden gebeurde haar per ongeluk heel vaak. Ik ben vrij selectief qua kudde samenstelling en heb het dusdanig kunnen sturen dat ze nu gewoon overal bij kan en weet dat ze op moet letten. Ze is nu 6.

**Geplaatst:** 28-04-19 15:26

Geplaatst: 28-04-19 15:26

Helaas wel, een merrie die lang alleen gestaan heeft. Is van zichzelf vrij dominant en heeft een duidelijke hand nodig, zowel op de grond als onder het zadel. Ze zag eigenlijk overal potentieel gevaar en was van het type dat haar omgeving en zichzelf gaat verdedigen.
Andere paarden vindt ze leuk, zoekt direct contact maar ook lastig omdat ze niet goed weet hoe ze moet reageren. Met rijden met anderen samen gaat het heel goed maar ze moeten niet dicht achter haar komen want dan kan ze heel fel uithalen (zelfverdediging?). Op ruinen reageert ze direct met hevige hengstigheid (als ze er mee op het land staat, gewoon met rijden niet).
Het is gewoon heel sneu... maar met de tijd nemen en rustig introduceren met andere paarden is het wel mogelijk om ze weer te hersocialiseren.

..
The music of this awe
Deep silence between the notes
Deafens me with endless love
..

**Geplaatst:** 28-04-19 15:29

Geplaatst: 28-04-19 15:29

Babbelaar20 schreef:
bobje26 schreef:
Ja, absoluut! Vriendin van ons fokt haar veulentjes (2 per jaar) thuis op en zien dus elkaar alleen maar.
Paarden zijn niet goed gesocialiseerd naar andere toen en ook heel mans in de hand. Dit is al enkele jaren zo.
Hierdoor was de keuze voor ons veulen snel gemaakt, lekker naar opfok!

Wat grappig, die 2 dingen die je nu noemt komen me direct bekend voor. Inderdaad heel mans naar mensen en kan helaas niet met de kudde de wei op :(
Ben al 3 jaar onderweg om te proberen dit stuk aan te pakken maar man, het is echt heftig en heb nog nooit zo’n paard gezien. Ik hoop dat t ooit goed komt. Soms is het een periode beter en dan wordt t weer slechter, nu al maanden niet gereden erdoor.

Ook binnen de normaal opgegroeide paarden heb je klootzakken hoor. In dat geval zijn die misschien zelfs nog wel de ergste omdat die altijd alles gewonnen hebben. Ik heb vroeger zo‘n geval gereden, hij wist precies hoe hij mens en dier moest manupuleren zonder zelf moe te worden. Echt een varken. Hij wist juist precies hoe paardengedrag werkte, hin wist andere paarden zo vuil te bewerken dat ze drijvend van zweet over de omheining kwamen en hij niet eens een stap harder gelopen had.

Ik heb een keer met een tweejarige te doen gehad die uit noodlot (been gebroken) een jaar op stal doorgebracht had. Toen we die wilde socialiseren moesten we die op verdovende middelen zettwn, zo bang was ze. Is wel goed gekomen.
Verder nog 1 gekend die alleen maar de hele dag aan de draad kon ijsberen.
Mijn eigen eerste paard was ook niet goed gesocialiseerd ondat ze een onderdeurtje was. Die ging het niet redden in de opfok en hebben ze naar huis gehaald. Ze was zelf eigenlijk heel goed met andere paarden maar werdt altijd door anderen gepakt ( uiteindelijk tot definitieve blessure aan toe).

**Geplaatst:** 28-04-19 15:30

Geplaatst: 28-04-19 15:30

Moet wel toegeven dat mijn moeders merrie in omgang met mensen een draak en zelfs een gevaar is. Zelfs keer weggestuurd op stal.
Maar dat heeft zeker te maken met de zeeeeer gebrekkige opvoeding. Als veulen en jaarling toestaan als het je trapt of bijt.

Maar verder durft wel onder het zadel wel gewoon alles.

Het liefste zag ik de merrie in een rookworst. Mijn mams wordt dit jaar 70. Beest is al 2x gecorrigeerd geweest bij een stal. Die zeiden ook dat het een hopeloos geval is.

Maar ja, mams is er gek op. Gelukkig voor de merrie staat het nu bij soortgenoten.

Mama van mijn lieve meisjes

**Geplaatst:** 28-04-19 15:36

Geplaatst: 28-04-19 15:36

Mijn huidige beest is ook geen liefje trouwens. Had haar al expres bij een bedrijf staan waar ook fokmerries bij de jonge dieren lopen, maar ondanks haar leeftijd weet ze ook de volwassen dames haarfijn om haar platpootjes te wikkelen en zich de veulens toe te eigenen die haar blindelings volgen en aanbidden. Laatst moest ik langs een volwassen paard dat haast 2x haar maat is en die wilde ze wel even met open mond in de hals grijpen in het voorbij gaan (ik had haar gelukkig kort genoeg) :roll:

Pas dus wel op met bepaald gedrag in hokjes te plaatsen. Er is ook gewoon een heel groot deel karakter bij.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-04-19 15:37

Geplaatst door de TopicStarter: 28-04-19 15:37

Wat opvallend dat iedereen z’n eigen ervaringen hiermee heeft en dat het ene paard het wel kan en de andere niet.
Ik heb die van mij een tijdje bij een mega duidelijke merrie gehad, echter bleef het ‘probleem’ paard haar aanvallen en moesten ze helaas na een tijd uit elkaar omdat ze beide verwondingen ervan kregen en nu staat het paard weer naast de kudde, alleen. Als ik met het paard bezig ga moet ik zorgen dat ik me heel zelfverzekerd en sterk opstel en ieder fout gedrag direct corrigeer en ontspanning beloon. In het rijden hetzelfde verhaal, daarnaast kan ie mega explosief zijn wat er helaas voor zorgt dat rijden nog wel eens gevaarlijk is. -O- soms word ik er zo moedeloos van.

**Geplaatst:** 28-04-19 15:41

Geplaatst: 28-04-19 15:41

Ik had er 1, slecht gesocialiseerd en lang hengst gebleven. Bij vorige eigenaar knokte hij net zo lang tot er 1 niet meer kon, of joeg hij anderen over het hek.
Ben hier achteraf achter gekomen, hij was wel altijd raar in de groep. Hij was vooral onzeker dominant, waardoor hij of buiten de groep lag, of op de verkeerde manier overheerste of klappen kreeg en in paniek schoot.

Uiteindelijk samen gezet met mijn merrie, die juist in bijna natuurlijke omstandigheden was opgegroeid. Die heeft hem eerst goed op zijn plek gezet en daarna vertrouwen gegeven. Met andere paarden is het lastig gebleven voor heel wat jaar. Uiteindelijk heeft hij wel in een kleine groep gelopen en zelfs heel fijn geholpen met het opvoeden van mijn veulen. Maar daar is bijna 10 jaar overheen gegaan en daar had ik wel een hele stabiele groep met hele nuchtere kuddegenoten voor nodig (waar hij 'de baas' kon zijn, zonder dat ze hem lieten jagen).

Rijden was eigenlijk geen probleem, alleen in tegengestelde richting passeren vond hij heel spannend. Ernaast mocht hij geen contact maken met onbekende paarden, omdat hij nog wel wilde maaien met zijn voorbenen.

Kirsten

Leuns Veld's Winston Jr

[KS-ITP] Cupido's Nimue: wanneer de realiteit dromen overtreft

**Geplaatst:** 28-04-19 15:52

Re: Paarden die (deel) socialisatie missen

Geplaatst: 28-04-19 15:52

Mijn vorige pony was met 4 maanden gespeend en heeft daarna een jaar alleen gestaan. Het enige wat hij kende was de hand die brok over de draad gooide.

Dit heeft ervoor gezorgd dat hij in de opfok daarna een redelijke terrorist was. Na 2 maanden heb ik hem daar uit moeten halen.

Gelukkig heeft hij daarna bij een pittige tinker merrie gestaan die hem heel goed op zijn plek heeft gezet en hem met terug werkende kracht opvoeding heeft gegeven.

In zijn latere leven bleef hij in de kudde een aardige baas als het over eten ging. Maar hoe ouder hij werd hoe beter het ging en hij heeft ook echt wel vriendschappen aan kunnen gaan.
Al bleef eten altijd een lastig punt voor hem.

Julius <3

**Geplaatst:** 28-04-19 16:01

Geplaatst: 28-04-19 16:01

Caily schreef:
Ik heb de ervaring juist andersom. In een opfok leren de jonkies dat ze even sterk/sterker zijn dan hun maatjes en (te) weinig contact met mensen waardoor het duiveltjes zijn als je ze later dingen wilt leren. Maaaaar, ik zorg thuis wel dat ze in een gemengde kudde lopen van minimaal 3 en zowel een speelmaatje als een duidelijke leider erbij hebben.

Er loopt hier ook een paard die periodes alleen heeft gestaan. Merk er niet heel veel van. Toen ze jonger was, was ze wat onhandig met op tijd weg komen, bijvoorbeeld klem gezet worden gebeurde haar per ongeluk heel vaak. Ik ben vrij selectief qua kudde samenstelling en heb het dusdanig kunnen sturen dat ze nu gewoon overal bij kan en weet dat ze op moet letten. Ze is nu 6.

Mijn merrie is dus wel naar de opfok gegaan, altijd vanaf dag 1 de baas geweest en zelfs toen er een oudere merrie bij kwam, de baas gebleven. Ze is dominant, maar zeer vriendelijk en heel sociaal. Ze weet met kleine houdingen en correcties paarden op hun plek te zetten en is naar mensen ongelooflijk lief. Het is wel meer een mensen-paard dan paard-paard. Maar dat had ze als veulentje al een beetje. Met ruinen gaat het 9/10 keer in 1 keer goed en met merries moet er wel echt een extreem dominante merrie bij.

**Geplaatst:** 28-04-19 16:08

Re: Paarden die (deel) socialisatie missen

Geplaatst: 28-04-19 16:08

Mijn laatste merrie was super sociaal in groepen (in groepen van 15-20 paarden opgegroeid), maar 1 op 1 ging niet zo best, dan werd het echt een wijf en timmerde de ander dan rustig over de omheining. In omgang met mensen heel erg bezig met rangorde bepalen, moest je echt heel kort houden.

Een kennis van mij heeft een paard dat zijn hele leven alleen geweest is. Deze is juist echt super lief, ook met zijn weide maatje. Maar wel vreselijke verlatingsangst nu. Als je alleen al de boxdeur van het andere paard open doet begint hij al te gillen.

**Geplaatst:** 28-04-19 20:02

Re: Paarden die (deel) socialisatie missen

Geplaatst: 28-04-19 20:02

Onze pony van nu 10 jaar heeft de eerste 3 jaar alleen gestaan met schapen. Wel veel in de hand geweest met mensen. Met 3 jaar is gewoon bij iemand in de kudde gezet mar ze 'begreep' sommige paarden niet. Nu gaat het prima alleen gaat ze snel in de aanval naar nieuwe paarden, naar mijn idee uit onzekerheid. Ze kan ook lelijk doen (happen) als er mensen borstelen die wat onzeker zijn/twijfelen. Zo lang jezelf de leiding neemt is het een schat van een pony en kunnen zelfs de kleine kinderen met haar alles doen.

Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt

**Geplaatst:** 28-04-19 20:22

Geplaatst: 28-04-19 20:22

Mijn merrie. Als 6 jarige bij ons gekomen, en als de doods voor andere paarden. Tel daar bij op dat het al een onzeker en bang paard is van zichzelf, du paniek stak meestal de kop op. Dus heeft ze bij ons ook nog bijna een jaar alleen, maar wel naast alle andere paarden, gestaan om een beetje zelfvertrouwen te krijgen. Om ze te leren kennen zonder dat ze ergens toe gedwongen werd.

één keer door de omheining gegaan, maar inmiddels heeft ze 3 vriendjes waar ze mee buiten kan staan. Nu blijkt dat ze daar ontzettend aan hangt, daar zie ik haar onzekerheid weer in terug. Van zichzelf af bijten zal ze niet doen, ze rent er liever heel hard voor weg. Waar dat dan langs is, interesseert haar niet zoveel.
Ik hoop dat ze nog wat zekerder word nu ze met soortgenootjes staat, zodat ze later de grotere kudde in kan.

Mijn paard is hier zeker anders door in het rijden. Ik kan nog niet relaxt buiten rijden, alleen wel, maar met een ander paard is het alleen maar spanning. In de bak ook, maar wat minder. Als ze maar niet te dichtbij komen en er maar geen onverwachte bewegingen gebeuren. Ook een tik van de zweep of iemand die een keer een schop geeft betekent spanning en angst. Laten we maar niet beginnen over mensen die ineens met een arm zwaaien, maar dat is een ander onderwerp :+
Inmiddels laat ze dit veel sneller los, maar het heeft allemaal nog wat tijd nodig en levert voor nu nog aardig wat spanning op. Ik weet zeker dat het helemaal goed komt, maar het heeft bij deze gewoon erg veel tijd over.

Soms denk ik wel is, was je maar een dominante merrie die is van jezelf af bijt, maar helaas. Het blijft een bang muurbloempje denk ik. Maar wel míjn bange muurbloempje :+: Ik hoop alleen dat ze de lol van het samen buitenrijden snel inziet.

I am because you were

**Geplaatst:** 10-11-19 21:59

Geplaatst: 10-11-19 21:59

Er is een lange tijd niks gepost zie ik. Dus ik begin weer.

Ik heb een 6 jarige pony die niet goed met andere paarden kan. Ik heb hem al sinds zijn 3e jaar. Maar vanaf dag 1 was het duidelijk dat hij nogal sociaal gestoord is. Ik heb van alles geprobeerd in een kudde.. 24/7 buiten/wei. Overdag buiten snachts binnen. Alleen in de paddock met andere. Het blijft fout gaan. Hij is niet zozeer aggresief maar wel heel vervelend en gaat alleen maar lopen jagen en bijten. Heeft afgelopen zomer zelfs een koe over het hek heen gejaagd (nog nooit een koe zo hoog zien springen haha) en was de schapen kudde aan het opjagen en gek aan het maken. 2 jaar geleden is hij in elkaar getrapt door 6 paarden maar hij bleef door gaan. Hij snapt het gewoon niet.

Voor zijn eigen veiligheid maar ook voor andere gaat hij niet meer met andere samen. Kan wel neusje neusje over het hek doen. Maar ook dan weet hij er een potje van te maken door shetjes aan hun manenkam op te tillen of andere paarden te vervelen. Ik had hem graag in een paddock paradise gezet maar de kans dat het daar ook niet goed gaat is heel grooooot. Na wat speurwerk ben ik erachter gekomen dat hij als veulen zijnde veeeel te vroeg afgespeend was en is waarschijnlijk erna niet in een goede kudde opgegroeid. Een trauma en een stukje opvoeding wat hij mist. Hij heeft ook tekenen van Adhd/autisme, hij heeft regelmaat en structuur nodig. Misschien als hij wat ouder is dat het beter gaat en ik hem alsnog in een kudde kan zetten. Ik hoop het want gun hem vriendjes

**Geplaatst:** 15-11-19 13:25

Geplaatst: 15-11-19 13:25

Ja!

Kocht een 3 jarige die ooit flessenveulen was. Heeft eerst een jaar alleen(!) gestaan. Toen 2 jaar met verstoten zoon nr2 samen. Veel in handen geweest in die tijd bij een lieve jonge meid die waarschijnlijk de beste bedoelingen had maar er pas achter kwam dat tegen je aan steigeren serieus onhandig word als ze groter zijn.....
Richting mensen: veel bijten, lomp en brutaal maar: Hij is nog tot zijn 4 jaar hengst geweest. Dat zal er zeker ook invloed op gehad hebben. En of het niet 'gewoon' een gebrek aan normale opvoeding is geweest.....
Andere paarden: is jaren een ding geweest. De eerste jaren heb ik ergens gestaan waar de paarden alleen/ in setjes van 2 in de weilanden stonden. Weilanden waren 15x 60m oid. Hij was suuuuuper irritant voor de andere paarden. Kende geen grenzen wat er in resulteerde dat of hij in elkaar gemept werd of het andere paard heel ongelukkig werd. Heeft dus jaren alleen náást andere paarden gestaan met een draadje er tussen.
Toen kwam ik op een stal waar het weiland 1ha groot was, meerdere paarden in stonden én er stond een flink (niet bang) trekpaard in. Dat was de eerste keer dat hij een 'meerdere' tegen kwam waar hij ook nog eens geen klappen van leek te willen krijgen. Trekpaard kwam aanrennen, die van mij neemt de benen en voila +:)+ . Nooit meer problemen gehad om hem in een kudde te hebben.
Het kwartje is gevallen en ik had vanaf dat moment een heel sociaal paard die als rustig 'kuddehoofd' door het leven gaat.

Achteraf waren de factoren: ruimte, leeftijd, aantal soortgenoten om zijn gedrag over te verspreiden bepalend voor zijn leerschool naar normaal paardengedrag.

Ik denk achteraf dat hij vooral een heel speels paard is geweest die door zijn gebrek aan sociale kennis gewoon steeds nét te ver ging. Maar als ik nu kijk hoe mijn huidige jonge paard zich gedraagt vind ik het niet eens zo'n maf gedrag wat hij toen vertoonde. Het was alleen niet zo handig op een pensionstal waar je te maken hebt met andere paarden en andermans spullen.

Grappig om in de reacties hierboven te lezen dat meer paarden met zo'n achtergrond de eerste jaren moeite lijken te hebben met één op één contact.
Hier is dat inmiddels prima. Bovenstaande paard is inmiddels 23 en staat al 4 jaar samen met mijn jonge paard en de shetlander samen.

https://www.instagram.com/rakketje_en_co/

Wie is er online