Kletstopic voor angstige ruiters

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

 
 
Pallatin
Berichten: 2484
Geregistreerd: 30-05-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-10-20 21:47

jetm schreef:
Pallatin schreef:
Ik heb ook nog even gekeken bij een les van een andere instructrice: kijken of ik daar ook bij kan gaan lessen. Ik vind het moeilijk om mezelf vast te leggen qua dagen en tijd: dan moet ik afzeggen als ik niet wil rijden omdat ik niet goed in m’n vel zit...maarja....moet maar even kijken hoe ik dat ga doen

Zou een instructrice je niet juist kunnen helpen als je niet goed in je vel zit ?
Zelf begeleid ik ook ruiters met angst en ik ben van mening dat je niet buiten je comfortzone moet gaan maar dat er binnen (of soms aan de grens van) de comfortzone voldoende te leren is.
En soms kan je instructrice erbij je misschien net een beetje extra steun geven om toch een stapje te zetten en iets te doen om aan vertrouwen te bouwen.
Zonder over grenzen heen te gaan uiteraard maar samen binnen de grenzen op ontdekkingsreis.


Je hebt gelijk hoor, een geschikte instructrice zou mij juist moeten kunnen helpen op de moeilijke momenten...laat ik zeggen dat dat mijn huidige instructrice niet zo ligt en ik daarom verder aan het zoeken ben die mij kan helpen met die spanning (op de momenten dat ik het heb) Ik hoop dat daarom de drempel om te lessen ook minder groot wordt. Als ik nu voor mezelf rijd kan ik zelf beslissen hoe en wat ik doe, dat vind ik moeilijk met les, dan ‘moet’ ik door....

I'll do my best, I'll do my best to do the best I can...


19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-10-20 06:49

Vervelend dat je huidige instructrice eigenlijk niet bij je past.
Maakt idd een wereld van verschil.
En lessen moet leuk zijn, je een goed gevoel geven.
Als dat niet zo is, dan zou ik ook liever geen lessen nemen.

Hopelijk vind je iemand die wel bij je past!

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

SusanH
Lid Bezwaarcommissie
Berichten: 34476
Geregistreerd: 27-06-07
Woonplaats: In het midden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-10-20 07:50

Veraaaaah wij rijden eigenlijk niet buiten. Alleen van de zomer op vakantie gedaan, met een ander paard mee. Merkte wel dat het voor Hocus niks uit maakte dat andere paard. Die reed gewoon voorop ook. En schrok evengoed ondanks weinig reactie van het andere paard, maar dat was heel logisch dat hij schrok (kinderen die springen op een trampoline) waardoor ik in een boom hing. Ik ben meteen weer opgestapt. Toen besefte ik me wel wat een stappen ik gemaakt heb. Hij schrok, ik bleef rustig, en ik reed weer verder. Jouw plan klinkt als een goed idee. Iemand mee op de fiets kan ook heel fijn zijn.

Pallatin balen dat het niet echt klikt. Iemand zoeken die gespecialiseerd is in spanning is echt heel fijn :j hier in het topic post iemand die dat kan, en ik heb zelf ook les gehad van zo iemand.

Pallatin
Berichten: 2484
Geregistreerd: 30-05-08

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-10-20 13:14

Mijn instructrice ken ik al tig jaar, ik leste daar ook al voor mijn valpartij. Maar ik ben daardoor veranderd en zij is gewoon zoals ze was, je zou kunnen zeggen dat mijn behoeftes met de lessen anders zijn geworden. Er spelen ook wat andere dingen mee waardoor ik naar andere instructie kijk, maar gezien het feit dat ik haar al zo lang ken maakt het ook wel moeilijk om over te stappen.

@Veraaaah
Goed bezig! En trots zijn op je zelf hoor dat je die balk hebt gegaloppeerd! Je moet maar zo denken: er zijn zat mensen die nooit over een balk draven en jij hebt dat toch maar gedaan.
Wat betreft op buitenrit; ik ben de eerste keer mee geweest met een vriendin die wist hoe spannend ik het vond en die de voorwaarde gaf dat we terug zouden gaan als ik het niet trok....Ik wist zeker dat ik bij haar eerlijk kon zijn en eerlijk: de eerste 50 meter vond ik heeeel eng en dan moeten we ook nog een drukke weg over, maar zodra we die over waren en ik merkte hoe nuchter en relaxt mijn paard was eenmaal in het bos vond ik het hartstikke leuk en had ik geen spanning meer. Het paard waar mijn vriendin destijds op reed was nogal een heetgebakerd type, maar de mijne reageerde daar verder niet op. Voor mij was het feit dat die vriendin zelf heel rustig en nuchter is en ik mijn angst en spanning kon uitspreken het belangrijkst op dat moment. Ga dus met iemand mee die jou en je paard tot steun kan zijn en als jij rust krijgt van iemand ernaast: lekker doen! Geniet er van! Het hielp voor mij ook dat ik al een paar keer aan de hand alleen met mijn paard de weg had over gestoken en een stukje het bos in was geweest, dat deed ie braaf, dus durfde ik dat wel aan toen (hij was toen 4 dus moest toch checken hoe hij op verkeer reageerde...)

I'll do my best, I'll do my best to do the best I can...

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-10-20 18:09

@Veraaaaah, niet jezelf zo omlaag halen!
Dat jij over de balkjes gedraaid hebt, is net zon prestatie als een ander die over 1 meter springt.
Ik vind het in ieder geval echt heel knap dat je het hebt gedaan. Je angsten aangaan is echt een hele opgave.

En bosritten, die doe ik niet haha.
Een jaar geleden een paar keer buitenrit gemaakt en dat ging best wel goed.
Ook mijn dochter paar keer.
En ineens besloot hij om te draaien tijdens een rit en het werd iedere rit erna steeds erger. Tot hij op een gegeven moment zelfs omhoog kwam.

Echt gereden buiten hebben we sindsdien niet meer.
Wel wandelen we af en toe met hem aan de hand. En paar weken geleden toen mijn dochter op een andere terrein in de buurt ging rijden, we zijn er naar toe gewandeld, is ze op de terug weg op hem gaan zitten en dat ging perfect en ontspannen

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

Puzzelstuk
Berichten: 8
Geregistreerd: 07-11-20

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-20 08:47

Leuk topic, ik doe mee.

Ik ga mee met bovenstaande reacties. Voor iemand met angst is voor elke overwinning moed nodig. Of je nu balkjes draaft of een sprong maakt van 1,5 meter.

Angst hebben is ook gewoon heel rot. De ene persoon heeft er veel meer last van dan de andere.

Bij mij is het zo: ik ben niet bang totdat er wat gebeurd.

Ik rijdt altijd alleen en vooral buiten. Een jaar geleden was mijn paard erg vervelend in een nieuwe rijbak. Ik lag er bijna af.

Dan heb ik de neiging die rijbak te ontwijken.

Dat heb ik ook met andere plaatsen waar ze vervelend is geweest.

Nu zijn we toevallig naar die stal verhuist, met die rijbak dus moet ik eraan geloven.

Deze week heb ik nog steeds niet gereden. Ik stel het uit en vind het spannend erop te gaan.

Ik zal jullie op de hoogte houden van hoe het gaat goed?

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-20 17:46

@puzzelstuk, welkom!

Dat ontwijkgedrag herken ik wel hoor.
Scheelt het voor je als je niet alleen rijd in de bak? Dat werkt bij mij wel in ieder geval, dan heb ik t idee dat Limbo ziet dat er niks engs is. Terwijl hij juist dingen eng vind als ik gespannen ben haha

Donderdag en vandaag weer les gehad.
En t gaat zo onwijs goed.
Oke vooruit, ik dacht ik vort wel redelijk goed in t zadel zat. Niet dus, want ze heeft weer een correctie punt gevonden haha.
Voelt toch iedere keer weer als bij t begin beginnen. Maar ik merk wel dat hoe meer er aan mijn houding gewerkt wordt, hoe beter hij gaat lopen.
En gelukkig is hij wat dat betreft erg nuchter, want soms eindigt t ij gehobbel omdat ik even de juiste zit kwijt ben haha.
Ik heb nog veel te leren, maar ben wel trots op hoe t gaat.
Vandaag kreeg ik zelfs er een uitgestrekte draf uit, mijn instructrice was nog trotser dan ik haha.
Maar dan voel ik wel echt een power onder mij hoor, hij vind het zo leuk om te werken voor je.

Alleen nu is er 21 november springmiddag op stal. En mijn instructrice en mijn vriendin vinden het een goed idee als ik meedoe, maar dan alleen voor balkjes ga.
Want no way dat ik ga springen _O-

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

Puzzelstuk
Berichten: 8
Geregistreerd: 07-11-20

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-20 18:28

19wendy80 schreef:
@puzzelstuk, welkom!

Dat ontwijkgedrag herken ik wel hoor.
Scheelt het voor je als je niet alleen rijd in de bak? Dat werkt bij mij wel in ieder geval, dan heb ik t idee dat Limbo ziet dat er niks engs is. Terwijl hij juist dingen eng vind als ik gespannen ben haha

Donderdag en vandaag weer les gehad.
En t gaat zo onwijs goed.
Oke vooruit, ik dacht ik vort wel redelijk goed in t zadel zat. Niet dus, want ze heeft weer een correctie punt gevonden haha.
Voelt toch iedere keer weer als bij t begin beginnen. Maar ik merk wel dat hoe meer er aan mijn houding gewerkt wordt, hoe beter hij gaat lopen.
En gelukkig is hij wat dat betreft erg nuchter, want soms eindigt t ij gehobbel omdat ik even de juiste zit kwijt ben haha.
Ik heb nog veel te leren, maar ben wel trots op hoe t gaat.
Vandaag kreeg ik zelfs er een uitgestrekte draf uit, mijn instructrice was nog trotser dan ik haha.
Maar dan voel ik wel echt een power onder mij hoor, hij vind het zo leuk om te werken voor je.

Alleen nu is er 21 november springmiddag op stal. En mijn instructrice en mijn vriendin vinden het een goed idee als ik meedoe, maar dan alleen voor balkjes ga.
Want no way dat ik ga springen _O-


Dankje!

Met andere erbij vind ik het nog spannender. Mijn paard laat zich gemakkelijk opjutten door paarden die zenuwachtig zijn.

Wat fijn dat het goed gaat. Super dat je paard zich niet zo veel van 'even tijdelijk verkeerd zitten' aantrekt. Dat heeft mijn paard gelukkig ook. Ik wil nog wel eens op het puntje van mijn zadel gaan zitten als ik gespannen ben of mijn benen te ver optrekken.

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-20 18:37

Ja, het kan idd ook juist averechts werken.
En misschien moet je het weer langzaam opbouwen en zo vertrouwen krijgen.
Maar ik weet hoe lastig het kan zijn en een terugval is ook heel erg normaal.

Ik steek nu dus heel erg mijn benen naar voren en heb de neiging om op mijn tenen in de beugel te gaan "staan".
Dus dat moet er even uit....

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

SusanH
Lid Bezwaarcommissie
Berichten: 34476
Geregistreerd: 27-06-07
Woonplaats: In het midden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-20 18:47

Dat het averechts kan werken met anderen in de bak herken ik wel, Hocus heeft dat nu minder maar die kon ook heel erg spanning overnemen van andere paarden. Heb er ook wel eens naast gelegen omdat er een paard zijn kant op liep. Draait hij ineens pijlsnel om. Dat doet hij gelukkig niet meer. Maar mijn man had donderdag les, 1 paard die ook in de bak liep had heel veel spanning. Hocus reageerde daar wat op en mijn man verstrakte helemaal. Die vond het ook spannend, en dat versterkt elkaar dan. De instructrice speelde er goed op in en dat hielp. Toen hij de spanning zelf los kon laten liep Hocus heel fijn. Ik rij eigenlijk ook het liefst alleen, dan kan ik me veel beter op mijn paard richten.

19wendy80 stoer hoor ook als je alleen over balkjes gaat! En fijn dat je paard het prima vindt als jij je houding aanpast.

Pallatin
Berichten: 2484
Geregistreerd: 30-05-08

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-11-20 09:23

@Puzzelstuk van harte welkom!!! Hier nog een bak ontwijker! Ik vind het wel gezellig als er een andere voor mij bekende ruiter in de bak rijdt, maar vind het ook fijn als ik alleen ben, daarom rijd ik graag ‘s avonds dan is het ook rond de bak lekker rustig. Ik heb deze week 2x in de bak gereden, dinsdag echt super goed gereden: galop training gedaan en zelfs wat stukjes contra-galop meegenomen. Donderdag ook in de bak, dat ging prima tot er een stalgenoot met haar paard aan de hand in de bak kwam lopen die nogal druk was (steigeren, staart op de rug) en mijn paard daardoor de aandacht niet meer bij mij had en daar op focuste. Ik ben er na een rondje af gegaan, ik raakte zo gespannen... zij ging er vervolgens uit en toen ik er een rondje naast had gelopen en zowel ik als mn paard weer gekalmeerd was ben ik er weer op geklommen. Toen nog even goed kunnen afsluiten, maar ergens baal ik toch dat ik er af ‘moest’ en dat zowel ik als mn paard zo reageerde op dat paard.... :(

I'll do my best, I'll do my best to do the best I can...

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-11-20 17:22

Oh jullie verhalen over in een binnenbak rijden zijn zo herkenbaar !

Ik heb ook wel voorkeuren met wie ik tegelijk rij hoor.
Met mijn vriendin en haar dochter gaat het allemaal moeiteloos, de paarden kennen elkaar. Reageren niet raar op elkaar.
En wat andere stalgenoten die rustig zijn, ook geen probleem.

Maar als ik weet dat er iemand rijd met wat sensibler paard/pony, dan ben ik toch meer gespannen.
En sommige ruiters rijden ook iets "onrustiger", lastig uit te leggen, maar die lijken door de bak heen te denderen
Dan ben ik alleen maar rondkijken waar ze zijn.
Dus als die dan rijden en het is goed weer, dan kies ik voor de buitenbak.

Morgenochtend ben ik bijv alleen op stal en dan rij ik sowieso in de buitenbak. Dan rij ik gewoon stressvrij.

Mijn vriendin zei van de week; "ik heb eens opgelet he, iedere keer als jij op de hoek afrijd, dan doet hij zijn oren helemaal naar voren. Alsof hij berekend is op iets. En als je door de hoek heen bent, ontspant hij ze weer."
Ik weet dat hij dit doet en t begin dat ik hem had, was ik niks anders als aan t kijken wat zijn oren deden. Wat dus weer gespannenheid opleverde.
Dat heb ik mijzelf eindelijk af kunnen leren haha

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

Veraaaaah
Berichten: 2330
Geregistreerd: 05-07-15
Woonplaats: Breda

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-11-20 20:28

Ik ben weer terug bij af...

Zal het verhaal even kort schetsen. Vind buitenrijden prachtig maar door een ongelukkige val 5 (!!) jaar terug op een ander paard ben jk enorm angstig geworden.
Vorige week eerste bosritje (stapritje) gemaakt met mijn knollie achter een heel braaf paard. Op een paar angstige momenten na ging dit echt top!

Nu kon er vandaag niemand mee dus dacht neem mijn vriend mee op de fiets. Eerste stuk ging eigenlijk prima, los teugeltje. Daarna begon ik mezelf zo gek te maken dus teugels op maat, paard begon te dribbelen etc. Even stilgezet en toen had ik het idee dat ze elk moment kon ontploffen, liep te draaien etc. Toen ben ik afgestapt... aan de hand was ze het eerste stuk wel drammerig daarna weer top braaf.

Voel me zo stom dat ik door dat gedribbel een paniekaanval krijg en alleen nog maar zsm van haar af wil. Ze bleef braaf, ging niet bokken, niet steigeren ofzo.

Ben ook bang als ik op dat stuk ging draven dat ik dan door mijn angst helemaal niks meer kan (ook niet terug nemen).

Nuelle nieuwe hoofdstuk in mijn leven!
Glamour Girl je hebt me zoveel gegeven, ik ga je missen 20-01-2021
Rinda, you're a star in heaven 7-6-2017

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-11-20 07:35

Wat vervelend voor je veraaaaah Y;(
Angst en paniekaanvallen zijn maar rare en lastige dingen.

Ik vind het wel echt heel erg knap van je dat je het toch maar mooi geprobeerd hebt.
Want mij houd angst echt heel erg tegen om echt naar buiten te gaan met ons paard.
En ik zou het zo graag willen, maar ik hou het bij een rondje wandelen.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

Kay_CMoll
Berichten: 211
Geregistreerd: 11-08-13
Woonplaats: Hever

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-11-20 11:00

ik meld me hier ook!

al jaren met angst aan het rijden. ik heb altijd wel een stressje gehad, zelfs als ik jong en onbezonnen was. Maar eens ik mijn voet in de beugel zette, vloeide die meestal meteen af.

doorheen de jaren, en dan vooral toen ik mama werd, is dat afvloeien altijd net wat minder vlot gegaan. Wat ongelukkige zaken meegemaakt met mijn hyper gevoelige merrie, waardoor ik nu een irrationele angst heb ontwikkeld voor quasi alles.

Ondertussen maak ik kleine stapjes, doordat ik ben verhuisd naar een nieuwe stal bij iemand thuis. De persoon in kwestie rijdt al jaren op hoog niveau, en begeleidt mij eigenlijk dagelijks. Soms is het idee dat hij er rondloopt genoeg om mijn angst te doen weggaan, op andere momenten lukt dat helaas niet.

Gisteren ging het echt zo slecht. Volledig verkrampt, paardlief merkt dat dan ook meteen op en dan rijden we door de piste als twee kippen zonder kop. Staleigenaar kruipt erop, paardlief zet geen stap verkeerd... Was heel confronterend.

Ben er terug opgestapt, heel erg boos op mezelf. Boosheid overruled bij mij elke andere emotie, dus de sterren van de hemel gereden. Zo confronterend dit...

Stalhouder was "blij" dat hij ineens een totaal andere amazone zag, want hij wist heel de tijd al dat ik het in me had, ik moest het gewoon zelf ook geloven.

Je zou dan denken dat ik vandaag met een gerust hart naar stal vertrek, maar NEE... helaas is de angst er opnieuw. Zo frusterend :(

Tibo | Mooiste ster aan de hemel
Advantage | Klaar voor een nieuw avontuur!

Janneke2
Berichten: 22651
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-11-20 12:28

... angst heeft zo haar eigen logica. Vaak is het met woede te verdrijven (beiden zijn tenslotte de instinctieve mogelijkheden om aan gevaar te ontsnappen). ("Alle angst is irrationeel", het is een instinctieve reactie, maar wel vaak goed te beïnvloeden.)
.... alleen is woede in het zadel niet altijd de beste optie.

Misschien eens zoeken naar andere manieren om je angst te paard weg te nemen, dat scheelt bakken frustratie.

[o]

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-11-20 22:03

Welkom Kay_CMoll!
Al zou het natuurlijk voor jezelf fijner zijn als je niet in de topic zou kunnen mee kletsen.

Ik denk dat je juist door je boosheid gisteren, vandaag niet ontspannen op kon stappen. Want die boosheid is er niet altijd.
Nu is er weer ruimte in je hoofd om na te gaan zitten denken over de dingen die je angst opwekken.
En met die angst moet je juist aan de slag, de angsten (in stapjes en onder begeleiding) aangaan en leren er mee om te gaan.


Mijn plannen qua rijden gingen ook iets anders dan ik gepland had haha.
Ik wilde dus de buitenbak in om te rijden, want ja, alleen in de binnenbak is een dingetje.
Dus hup, paard de buitenbak in en opstappen. Maaaaaaarrr...ik vergat 1 belangrijk ding.
Hij kan nogal heftig reageren op rondvliegende beestjes >;)
Hij schud en beweegt dan echt mega met zijn hoofd, gooit soms zijn hoofd tussen zijn benen.
Na 10 min stappen en 5 min draven weer afgestapt, na binnen gelopen, ingespoten met vliegenspray en zijn vliegenfrontriem aan hoofdstel gedaan.
Weer opgestapt, maar t werd alleen maar erger.
Dus ik begon op hem te mopperen, maar bedacht mij ineens; dit is niet fair, hij heeft gewoon echt last van die kevertjes.
Inmiddels was ik al een half uur halfslachtig aan t rijden.
Wederom afgestapt, de binnenbak ingegaan en een half uur heerlijk gewerkt samen!

Dus ik denk dat mijn angst voor die binnenbak toch een heel eind weg aan t ebben is **\O/**
De drang om het rijden goed af te sluiten was groter

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

Britt_xxx
Berichten: 1023
Geregistreerd: 05-03-19
Woonplaats: Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-11-20 22:18

Welkom Puzzelstuk en Kay_CMoll! Deel alsjeblieft jullie verhaal, en vooral jullie kleine overwinningen, want ik vind het zo fijn om die te lezen!

En wat goed Wendy! Zomaar mooi afsluiten in de binnenbak terwijl je het spannend vindt, echt knap. Wel rot dat hij zo reageert op die beestjes. Zitten die er bij jullie nu nog? Bij ons zit er gelukkig niets meer, alleen een verdwaalde vlieg af en toe.

Hier gaat het weer even super eigenlijk! Ik was drie weken op vakantie geweest, en vond het toch wel spannend om weer op te stappen... maar hij was gisteren en vandaag poepiebraaf. Echt niet normaal, zo relaxed als hij was. Vanavond ook in het pikkedonker gereden in de buitenbak, maar hij gaf er niets om. Zei voor de lol nog, dat is iets te relaxed, toen hij met zijn neus echt over de grond ging. Was bang dat hij zou gaan rollen. :') Vooral aan het touwtje gestapt en daarna nog tien minuten los gedraafd, wat super ging. Een keer hoorde hij iets, bleef stokstijf staan, maar daarna gewoon weer verder. Mooi opgelost pony.

Helaas worden morgen mijn verstandskiezen getrokken. Dus zal dan even niet kunnen rijden vrees ik. ;(

Flip. <3 Van mij sinds 03/07/20.
Yeah with every broken bone, I swear I lived

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-11-20 14:32

Lees zo even de laatste berichten terug en reageer erop...maar moet even iets van mij af gooien.

Ik heb net alleen een (mini) buitenritje gemaakt *\%/* **\O/**
Het was echt maar een klein kwartiertje, maar toch!

Al een hele tijd speelt de gedachten door mijn hoofd, maar ik vind t echt eng.
Omdat hij niet de allergrootste held is buiten, vind veel spannend.
Maar vanmorgen dacht ik; ik ga t gewoon eens proberen
En op stal voelde ik dat nog steeds, vandaag voelt het goed.
Dus tegen een stalgenoot gezegd dat ik even naar buiten ging, gewoon het pad naar het bos langs het terrein, kijken tot waar we redden.
Dus gezadeld, opgestapt en terrein afgestapt. Moet dan een klein stukje over de weg, langs de buren waren ze allerlei dieren hebben die natuurlijk raar zijn haha. Koe, ezels, zwijntjes.
Dus veel kijken, maar met aansporen liep hij er langs. Vervolgens pad op, langs een heg, wat ook spannend is.
Langs zijn paardenvriendjes in de wei, dat stuk was oke.
Toen kwamen bij een hek, daar ging hij in de rem, maar kreeg ik hem voorbij. Nog een stukje kunnen draven, tot we bij een bocht kwamen. Waar hij niet voorbij kon kijken, daar draaide hij 2x om. En ik durfde niet door te duwen.
Dus besloten terug te gaan....hij wilde eigenlijk niet meer langs t hek, maar met wat praten en been geven, liep hij er langs.

Dus het was echt niet ver en lang, maar ik heb t potverdorie wel gewoon gedaan!
Helemaal alleen ook! Zo trots op ons samen.

En heel lief, mijn stalgenootje heeft even gewacht met weggaan, tot ik weer veilig thuis was

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

Kay_CMoll
Berichten: 211
Geregistreerd: 11-08-13
Woonplaats: Hever

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-11-20 16:28

Het is iets raars die angst. Want vorige week ben ik gewoon op buitenrit geweest met mijn trainer, we hebben verschillende stukken echt door gegaloppeerd, waarbij meneer het nodig vond om plots volledig te stoppen voor een betonnen paal int midden van race galop. We zijn schapen tegengekomen, die hem duidelijk wilden opeten... en daar kan ik dus allemaal mee lachen. Als hij dan het varken uithangt, maak ik me niet zoveel zorgen.

Maar echt “rijden” in de piste... daar krijg ik dus stressjes van. Panische stressjes.

Het eerste kwartier is altijd miserie, ook op buitenrit. Maar op buitenrit kan ik het loslaten, in de piste niet. Ik begrijp niets van mezelf. ‍♀️

Tibo | Mooiste ster aan de hemel
Advantage | Klaar voor een nieuw avontuur!

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-11-20 17:56

Britt, wat top dat het zo goed gaat met je pony. Zo zie je maar, hoe snel het ineens kan veranderen.
En beterschap! Hopelijk is het mee gevallen.

Kay, angst werkt idd maar onlogisch soms.
En als je de verhalen hier leest, dan zit bij iedereen zijn angst weer op een ander punt.

Maar de angst is wel om te buigen gelukkig. Als je je angst maar onder ogen gaat zien en de confrontatie er mee aangaat. Tenminste, dat is mijn ervaring dan.
Want 2 jaar geleden had ik nooit verwacht te staan waar ik nu sta!
Ik had t paardrijden allang afgezworen

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

Veraaaaah
Berichten: 2330
Geregistreerd: 05-07-15
Woonplaats: Breda

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-11-20 19:53

Wat ik dus aan mezelf merk met rijden is dat als paard schrikt of er gebeurd iets onverwachts dan kan ik die spanning niet meer loslaten.
Ik zit dan 10 minuten later nog steeds met die spanning. Terwijl mijn paard het allang weer is vergeten. Meer mensen die daar last van hebben?

Nuelle nieuwe hoofdstuk in mijn leven!
Glamour Girl je hebt me zoveel gegeven, ik ga je missen 20-01-2021
Rinda, you're a star in heaven 7-6-2017

Britt_xxx
Berichten: 1023
Geregistreerd: 05-03-19
Woonplaats: Rotterdam

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-11-20 20:01

Oh absoluut. Een klein dingetje en ik zit als een gespannen veer erop... En dat voelt pony weer, en daar word ik weer meer gespannen van... Vreselijke vicieuze cirkel.

Flip. <3 Van mij sinds 03/07/20.
Yeah with every broken bone, I swear I lived

SusanH
Lid Bezwaarcommissie
Berichten: 34476
Geregistreerd: 27-06-07
Woonplaats: In het midden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-11-20 20:36

Wel gehad. Nu niet meer. Wat mij hielp in het begin om het los te laten is heel bewust uitademen. Als dat niet hielp stapte ik af en ging ik er even naast lopen. Dan er weer op als ik voelde dat de spanning minder was. Nu is het voor mij genoeg om paard een opdracht te geven. Ik ga dan zelf zitten in het "doen" en ben minder bezig met wat er om ons heen gebeurt. Ik registreer het, en laat het meteen weer los. Dat is wel een proces wat tijd nodig heeft. Dat is bij ook niet van de ene op de andere dag gekomen.

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-11-20 20:42

Oja, zeker herkenbaar. Al wordt het iedere week minder.

Wat SusanH ook beschrijft, ik heb geleerd uit het "nu" te gaan.
Focus tijdens het rijden waar ik naar toe wil, vooruit kijken.
Zo ben ik veel minder bezig met de dingen die hij mogelijk eng vind.
Let op mijn ademhaling, op mijn zit, ontspannen armen. Al die dingen zorgen ervoor dat ik minder gespannen ben en dat ik na een schrik moment ook niet zo lang in de spanning blijf hangen.

En vandaag was echt het bewijs dat al deze dingen helpen, anders had ik echt nooit kunnen doen wat ik vandaag gedaan heb.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: _TaraM en 14 bezoekers