Kletstopic voor angstige ruiters

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

 
 
19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-09-19 06:38

Mag ik aanhaken?

Hier ook een angstige ruiter en nog wel een beginnende ook.
Ik ben nu 39 jaar en dankzij mijn dochter van 13 en haar grote liefde voor paarden, ga ik mijn angsten eindelijk aan.
In mijn jeugd wilde ik altijd op een manege gaan rijden, maar mocht niet van mijn ouders. Iedere kans die ik had, kroop ik toch op een paard en was nergens bang van.
Van mijn 19e tot mijn 21e heb ik eindelijk les gehad op manege van kennissen. Daar had ik echt privé les. Tot ik een keer op het meest slome paard van de manege zat en hij op een of andere manier er vandoor ging. Niet meer terug te krijgen of te besturen. 2 volle bakrondes vol kunnen houden, tot ik het in een hoek echt niet meer hield en tegen de bakrand aan werd gelanceerd.
Even 10 min bijgekomen en er weer op gaan zitten. Daarna ook blijven lessen, alleen durfde echt niet meer in galop. Blokkeerde dan gewoon.
Een half jaar later stopte onze kennissen met de manege, omdat ze naar het noorden verhuisde.
Daarna niet meer ergens anders gaan lessen.
Enfin er kwamen kinderen en toen onze dochter 8 was, begon zij op een manege te lessen.
Daar kon je met kerst deelnemen aan een speciale les met familieleden.
Dat heb ik 2 jaar op een rij gedaan, maar de laatste keer was ik zo bang, zo gespannen, dat ik serieus 3 weken lang spierpijn heb gehad. Toen besloot ik; ik ga NOOIT meer op een paard zitten. Hoeveel ik ook van die beesten hou. Op de grond ben ik totaal niet bang.

Sinds het begin van het jaar heeft mijn dochter een pony (in bruikleen van vrienden). Ontzettend lief, leuk, eigenwijs klein draakje haha.
Maar goed, het beestje is maar 1.40 en mijn dochter tikt de 1.70 aan.
De pony staat op een pensionstal en daar kom ik natuurlijk met veel paarden/ponys en hun eigenaren in aanraking.
En daar kwam ik er achter, dat er best veel ruiters zijn met angsten en frustraties.
De drang om weer te rijden begon weer op te borrelen. Maar ja, die kleine draak van ons is te mini haha.

En toen besloten we te gaan praten met de staleigenaar, want hij verleast ook.
De dag dat ik besloot te gaan praten, we waren een paar dagen niet geweest ivm weekendje weg, deed ik een rondje langs alle boxen. En daar stond ie! Een prachtig bruin paard, met de meest lieve en zachte blik die ik ooit heb gezien....op slag verliefd!
Zijn naam is Limbo en hij is 15 jaar oud. Enorme goedzak en kroelkont.
Toen begon het proces van uitproberen of het iets zou zijn voor mijn dochter en mij. We hebben een weekje nodig gehad en toen de knoop doorgehakt, die willen wij gaan lessen. Terwijl we het eigenlijk vanaf de eerste dag al wisten.
De eerste keer dat ik op hem stapte, voelde het gewoon goed..vertrouwd. De eerste 3x op hem alleen gestapt. Gewoon 20 min figuren door de bak, elkaar leren kennen.
De 4e x ook een klein stukje gedraafd.
De 5e x was ik helemaal alleen op stal, heb ik hem gezadeld, binnenbak in en helemaal alleen wat rondgestapt. Hij schrok in een hoek en sprong opzij, hier kreeg ik wel wat angst van maar heb toch daarna nog 15 min gestapt.

Sindsdien nog niet meer kunnen rijden, hij heeft zich verwond aan zijn hoofd.

Maar wat ben ik toch maar mooi even trots op mijzelf. Dat ik deze stap heb genomen.

Zo, het is een heel verhaal geworden haha.
Maar ben erg blij dat ik niet de enige ben. Om al die verhalen te lezen van jullie, dat het echt wel weer goed kan komen.
Ik heb mij heel lang een aansteller gevonden. Ja ik ben er hard afgevallen, maar ik heb er niks aan over gehouden. Er zijn erbij die zoveel meer hebben meegemaakt en die rijden gewoon zonder angst

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤



19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-10-19 06:00

Afgelopen maandag en gisteren weer even wat gestapt in de binnenbak.
We zijn weer langzaam aan het opbouwen nadat hij behalve de wond, ook nog eens kreupel was. Niks te zien aan het been, w.s heeft hij zich vastgerold in de stal. 3 dagen liep hij echt moeilijk, maar na paar keer aan de hand stappen buiten was het ineens weg.
Maar zekere voor t onzekere, rustig aan starten weer.

Waar ik dus van baal, ik stap op en begin dan automatisch op de linkerhand. Niks aan de hand voelt goed, maar dan van hand veranderen.
De eerste keer n.l dat ik helemaal alleen met hem aan rijden was, sprong hij op de rechterhand bij H opzij. Meer was het niet, een sprong omdat hij schrok ofzo. Daarna stond hij gewoon stil.
Maar nu durf ik al eigenlijk de lange zijde van K naar H niet te pakken. Bang dat hij t weer doet of dat hij heftiger reageerd.
Dit voelt hij, waardoor hij natuurlijk zelf al onrustiger gaat lopen.
Maar ik weet eigenlijk dat hij daar standaard niet weg rent of schrikt! Dat doet hij niet bij mijn dochter, hij doet t niet als ik met hem aan de hand daar naar toe loop. En zelfs als hij helemaal los is in de binnenbak en ik loop op de rechterhand via de lange zijde naar die hoek, dan blijft hij trouw naast mij lopen. Dan ga ik stil staan in de hoek en dan echt helemaal de hoek in en hij komt gewoon ontspannen bij mij staan.

Ik merk ook aan mijzelf, dat bijv na 15 min rijden, de spanning de overhand neemt.
Dan begint het bijv buiten te waaien en kraakt de rijhal wat en ik ga dan al doemdenken! En die lieverd onder mij, doet niks! Hij snuift wel, daaraan merk je dat hij t ook hoort en onderzoekt, maar that's it!
En buitenbak is geen optie nu, dat is na al die regen net een zwembad

Als ik mij toch eens meer kon ontspannen ppfff


Dit is Limbo met mijn dochter
[ img ]
.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-10-19 06:02

Deze week weer 2x een half uurtje in de binnenbak gestapt op Limbo.
Ik begin hem steeds beter te kennen en te leren en te zien hoe/wanneer hij ergens op reageert.

Ik weet nu, dat als ik ontspannen op hem zit er echt niks aan de hand is.
Hij kan dan wel een keer kijken of snuiven, maar schrikken doet hij niet echt.
Gisteren merkte ik echt aan hem wanneer ik gespannen was. Dan gaat hij onrustig lopen, wil de hoeken niet in, loopt niet netjes op de golfslag. Alsof hij denkt....baasje is gespannen, er komt ergens iets engs aan!
Doordat ik dit rustig kon bedenken, dat IK iets doe om dit uit te lokken, ben ik goed op mijn lichaam gaan letten WAT ik dan doe.
En ineens merkte ik het! Doordat ik gespannen ben, bang dat hij schrikt en ineens onverwachte bewegingen maakt, ga ik mijzelf al schrap zetten. Zet druk op de beugels, mijn handen gespannen.
Op het moment dat ik dit merkte en de boel los liet, bewust de druk eraf haalde, liet hij weer ontspannen.

Wat ben ik toch dankbaar voor ons paardje! Dat hij mij de kans geeft dit te leren, dat hij het geduld heeft om een angstige ruiter minder angstig te maken

Oh en eindelijk....eindelijk heb ik een oortjesfoto❤


[ img ]

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-10-19 09:21

@AnnexUdith, mijn hemel wat een verhaal :oo

Ik vind het al een topprestatie dat je überhaupt weer rijd. Als ik zoiets mee zou maken, dan zou ik voor de rest van mij leven naast de paarden blijven denk ik.
Snap heel goed dat je voorlopig niet buiten durft te rijden en je dit weer op moet gaan bouwen

Als ik dit zo lees, dan vind ik mijn angst/onzekerheid echt zo onbenullig.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-10-19 13:35

SusanH schreef:
Niemand zijn angst is onbenullig. Angst is een raar iets en kan ook de kop op steken voor dingen waar een ander van denkt, wat is daar nu eng aan? Maar dat maakt het voor jou niet minder eng of moeilijk. Sterker nog zulke gedachten maken het voor jou juist moeilijker om er van af te komen. Wat ik heb geleerd is dat je lief mag zijn voor jezelf. En alleen dat doen waar je je veilig bij voelt. Vertrouwen moet groeien en dat kan alleen met kleine stapjes.

AnnexUdith idd wat een verhaal en echt knap dat je weer rijdt.

Ik heb vandaag ook weer een kleine grens verlegd, klein stukje op de baan uitgestapt. Nadat ik eerst heerlijk in de buitenbak had gereden.


[ [url=m/zNsywB.jpg]Afbeelding[/url] ]



Wat jij hier zegt, dat wordt mijn mantra haha. Ik probeer idd te doen wat ik durf en mij goed bij voel. Ik merk dat ik meer vertrouwen heb als er nog iemand in de bak rijd.
Op woensdag rij ik samen met iemand anders, zij is ook weer langzaam aan het opbouwen na een heftig ongeluk een jaar geleden.
We hebben veel steun aan elkaar en zij weet dus ook goed hoe ik mij voel. Al kletsend merk ik dat ik minder spanning heb..

Wat knap dat je je grens weer een beetje verlegd hebt! Dat is mijn doel; een buitenritje maken. Ik hoop dit volgend jaar zomer te bereiken. Dus daar werk ik naar toe.

AnnexUdith schreef:
19wendy80 schreef:
@AnnexUdith, mijn hemel wat een verhaal :oo

Ik vind het al een topprestatie dat je überhaupt weer rijd. Als ik zoiets mee zou maken, dan zou ik voor de rest van mij leven naast de paarden blijven denk ik.
Snap heel goed dat je voorlopig niet buiten durft te rijden en je dit weer op moet gaan bouwen

Als ik dit zo lees, dan vind ik mijn angst/onzekerheid echt zo onbenullig.


Komt denk ik ook omdat ik twee eigen paarden heb en ik die zeker niet weg wil doen. Ik heb wel een moment gehad dat ik weer helemaal naar de basis terug wou en eerst naast het paard van alles ging doen. Maar het bleef best kriebelen ook al was ik tegelijk erg angstig. En ik weet dat mijn paard hartstikke braaf is en normaal geen stap verkeerd doet. Het scheelt ook dat ik tijdens het vallen al bewusteloos was en daardoor de klap zelf niet heb mee gekregen.

Ik heb ook wel even getwijfeld om te stoppen.... gelukkig was het verlangen om ermee door te gaan groter. Ik kan niet zonder mijn twee toppers.

En inderdaad niemand zijn angst is onbenullig. Ik was vroeger ook bang om naast grote paarden te lopen. Na het 100x gedaan te hebben was ik daar van af. het kost alleen veel tijd om iets te overwinnen. Ik let alleen wel heel goed op nu , maar dat is nooit verkeerd natuurlijk.



Goed opletten is idd nooit een verkeerde eigenschap.

Als ik lees over wat je zegt over naast grote paarden lopen, dan herken ik dat.
Wij staan sinds begin april op onze pensionstal. Daarvoor kwamen ik alleen op de manege waar mijn dochter reed, in aanraking met paarden. Daar hielp ik haar in het begin wel met zadelen, maar als een paard niet gelijk meewerkte vond ik dat al spannend en liet het aan een ander over.
Maar nu op stal, zet ik paarden mee binnen en buiten. Help andere als t nodig is. Als iemand weinig tijd heeft, stap ik hun paard aan de hand Als ze bijv kreupel zijn.

Daardoor begon het bij mij weer te kriebelen om te rijden. Omdat ik naast de paarden weer vertrouwen had gekregen in hun en mijzelf. En durfde ik sommige paarden niet te hanteren, nu zet ik ze met gemak allemaal buiten/binnen.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-04-20 14:34

Sammiex2000 schreef:
Marie111 schreef:
Doet er ook iemand mee met de Challenge Ontspannen paardrijden van Ruiterbewust.nl?


Ja ik


Ja, ik doe ook mee.
Ik heb echt enorme sprongen gemaakt wat betreft rijden zonder angst en spanning. Maar dat laatste beetje he, dat kleine stukje wat mij nog belemmerd. Daar wil ik zo graag van af.

Vandaag de eerste oefening gedaan, al is die voor mij niet onbekend.
Dit doen we al heel veel met hem.
Vooral mijn dochter doet graag aan grondwerk met Limbo.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-20 07:35

@AnnexUdith, wat goed dat je gewoon weer naar buiten gaat! Hopelijk groeit jullie vertrouwen naar elkaar en jullie zelf hier enorm van en neemt de spanning af.

Ik durf momenteel echt niet meer buiten te rijden.
Wij hebben Limbo nu 7 maanden, in die tijd heb ik een paar keer met 2 stalgenoten buitenritten gemaakt en dat ging echt heel goed, kleine schrikjes soms, maar niks bijzonders.
Tot ik met een een andere stalgenoot naar buiten wilde en ik kwam niet verder dan 100 m, hij draaide steeds om naar stal. Sindsdien gaat t bergafwaarts.
Mijn dochter heeft t aantal keer geprobeerd, met andere, maar was ook drama. Toen instructrice er mee naar buiten, dat ging perfect. Dochter en ik paar keer met zn tweeën (zij te paard en ik fiets), ging niet perfect maar wel goed. Soms een heftig draai en dans moment.
Maar vorige week ging mijn dochter met een andere meid van stal en haar moeder en dat was 1 groot drama. Terwijl t op de paarden was van de eerste ritten.
Eerste 10 min goed en ineens staakt hij, draait om, bokt, komt omhoog
Dus buitenritten parkeren we even, ik ga echt de gok niet wagen.

Rijden in de binnen/buitenbak gaat echt goed. Oké, er is veel wat ik rij technisch nog moet leren haha.
Ik ben dus erg bang voor versnellen. Draven geen probleem, maar de gedachten dat hij in galop overgaat en ik geen controle heb, dat is mijn angst.
Vorige week had ik les en heb ik dit gezegd tegen mijn instructrice en we hebben geoefend met middendraf, dus langzaam opbouw van meer snelheid. Dit vond ik in t begin eng, maar nu durf ik hem los te laten hier in. En hij denkt na 2x op de lange zijde dit gedaan te hebben, dat hij de 3e x dit ook moet doen. Wat goed is voor mij, want ik leer zo dat ik hem onder controle heb, want ik bepaal wanneer hij welke snelheid mag haha.

Ook merkte ik afgelopen woensdag dat ik nog meer bereikt heb. De bak was gesproeid en er lagen wat kleine plassen in, daar scheen de zon op. We stappen op en hij deed niks anders dan hard snuiven, kijken, weg willen draaien. Ik heb echt 15 min met hem overal langs gestapt en hem laten zien dat t niks is. Daarna heb ik heerlijk met hem kunnen werken
Ik vond het echt spannend in t begin en normaal zou ik zijn afgestapt, nu dus niet.

Zo, dit werd nog een heel verslag haha

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-07-20 20:17

maitestar23 schreef:
Hoe gaat het met iedereen?
Zijn er nog mooie progressies geboekt?


Dit weekend zowaar op een vreemd paard gestapt! Nou ja vreemd, 6 jarig paard van vrienden van ons.
Gevraagd of ik even mocht rijden
Meer dan 15 min stappen was het niet, wat al heel veel moeite kosten, aangezien het een paard is met gebruiksaanwijzing. Reageert zeer slecht op been. Dus moest ook nog met zweep rijden, wat ik nog nooit gedaan heb en beetje spannend vond.
Na 15 min kwam de stress opzetten en ben ik afgestapt. Maar heb t toch maar mooi gedaan!

En was vandaag erg blij om op mijn eigen grote vertrouwde vriend te stappen

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-07-20 20:22

@Britt, wat leuk! Gefeliciteerd met je nieuwe pony. En lekker op je gemak vertrouwd raken aan elkaar en stap voor stap rustig opbouwen

@Susan, ik heb daar ooit een mooi artikel over gelezen. Dat je soms de fout maakt, gelijk het gevoel te willen hebben waar je je laatste training mee afsloot. Terwijl er zoveel factoren toen waren, waardoor je met zo'n goed gevoel eindigde.
En als je dat dan niet weer gelijk ervaart, het je tegenvalt

@Pallatin, fijn het zo'n spiegeltje haha. Ik weet ook altijd donders goed dat Limbo mijn eigen spanning terug geeft. Maar dan nog valt het niet altijd mee om dat om te buigen
Laatst bijgewerkt door 19wendy80 op 13-07-20 20:29, in het totaal 1 keer bewerkt

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-07-20 20:32

Grappig al die verschillen idd...waar iedereen zich vertrouwd voelt.

Ik zou willen dat ik alleen op buitenrit durfde. Maar momenteel durf ik het zelfs niet met andere.
Het fijnste rijd ik in de buitenbak, daar zijn wij (lees ik) het meest ontspannen. Veilig afgebakend, ik zie alles om mij heen.
Binnenbak wil ik nog weleens focussen op geluiden en daar reageert Limbo dan weer op. Maar met oortjes in, durf ik daar tegenwoordig ook gewoon alleen te rijden

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-07-20 21:09

@Shadow, echt onwijs stoer van je!

@Pallatin, ik ben nu dus zover, dat ik het ook irritant vind als hij in de bak iets onbenuligs eng vind....een bloemetje onder het hek van de buitenbak bijv....En daar stuur ik hem dan expres paar keer langs.

In de binnenbak staan bij ons pionnen in de hoek, zodat we met zn allen goed hoeken rijden, en als zo'n ding dan ineens omvalt zie ik hem al kijken. Dan is t eerst schuin lopen en snuiven, maar na 3x volte om zo'n pion en t is goed. En nu wordt dat steeds minder. Ook omdat ik zelf vertrouwen heb dat ik hem kan laten zien dat t niet eng is.

Maar buiten is hij op een gegeven moment erg gaan klieren, ronddraaien, terug naar stal wil, snel schrikken
Dat gaat mij nog even te ver haha

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-07-20 21:47

Wat ontzettend goed Britt!
En een ontzettend leuke pony heb je...
En niet zo neerbuigend over die 5km p.u. Je doet het toch maar mooi even wel. Stapje voor stapje kom je steeds verder in wat je aandurft.

Eerst elkaar beter leren kennen en vertrouwen.

Ik doe nu ook dingen die ik 10 maanden geleden nooit had verwacht.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-08-20 21:13

Ik denk dat hormonen zeker een rol kunnen spelen!
Waarom zouden wij mensen er wel last van hebben en dieren niet?

Dat is ook de reden dat ik monnikspeper heb besteld voor ons paard.
Vooral naar mij toe kan hij soms raar gedrag laten zien. Of nou ja raar, t lijkt gedrag wat bij "voorspel" hoort van paarden. Zijn gedrag ook besproken met een vriendin die vee arts is.

Meestal is t voor het rijden, dan loop ik met hem de bak in. Doe de bak deur dicht en staat hij achter me. Dan begint hij ineens luid aan mijn te snuffelen/ruiken, duwt echt zn neus tegen mn aan, hinnikt zacht diep vanuit zn keel, schacht ook zijn penis uit.
Vandaag was t na t rijden, dan kroel ik even met hem en dan begint hij.
Laatst maakte hij zelfs een raar hupje om mij heen.
Dus voordat hij nog meer rare ideeën krijgt, even kijken of we iets aan zn hormoontjes kunnen doen. Die hij als ruin toch niet zoveel zou moeten hebben

Verder vandaag wel spanning in t begin van t rijden. Onze instructrice heeft een nieuw paard. Pracht beest! Groot...jong(6jr) en pas sinds 3 weken op stal. Nog niet lang geleden geruind.
Ik vind het altijd even spannend om met een nieuw paard in de bak te rijden , weet niet hoe ze reageren.
Maar van de week hebben ze wel even kennis gemaakt terwijl ze aan t uitstappen was bij de paddock waar Limbo stond.
Maar goed, ze verloor op een gegeven moment een beugel, waar haar paard gruwelijk heftig op reageerde. Hij schopte vervolgens hard tegen de bakrand met zijn achterbeen. Ik schrok harder dan mijn paard haha. Maar ik merkte aan alles dat ik veel gefocust was op hun.

Ik heb er wel bewust voor gekozen om daar ook te rijden. Ik had ook de binnenbak in kunnen gaan, maar ik wilde perse deze angst aangaan.

Nadien grapte ze tegen mij; je deed aan schrik training voor jezelf

Nadat zij klaar was met rijden, heb ik nog lekker ontspannen een half uurtje door gereden met hem. Dus met een goed gevoel afgesloten.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-08-20 14:47

Vandaag gebeurde datgene waar mijn grote angst zit :(

Ik was in de binnenbak aan t rijden. Samen met een stalvriendin.
Niks aan t handje, druk aan het concentreren op de dingen die ik afgelopen donderdag mee had gekregen tijdens de les.
In de hoek H begon hij op een gegeven moment te vervelend op de rechterhand. Altijd die hoek, altijd op doe hand. Maar goed, paar keer streng doen en hij ging er weer in.
Tot ze buiten, ter hoogte van die hoek aan t zagen waren.
Toen werd t al lastiger, maar wederom lukte het.

Mijn vriendin is aan t galopperen op de volte, ik draaf op de hoefslag, tot hij ineens 2 meter voor de hoek, zich omgooit en als een speer naar de andere kant van de bak denderd.
Tijdens het omdraaien verloor ik gelijk mijn rechterbeugel. En ik schiet in blinde paniek. T enige wat er in mij opkwam was heel hard HO HO HO NOU roepen en proberen aan de teugels te trekken. Net op t punt dat ik mijn evenwicht begon te verliezen en ik dacht dat hij de bocht om zou gaan, stond hij stil.

Door mijn oerkreet, hoorde een stalgenootje mij die net buiten liep en die stormde de bak in.
Ik zat huilend en trillend op mijn paard. Heb haar gesmeekt om naar me toe te komen en mijn paard vast te houden
T enige wat ik zei; ik wil niet afstappen
Ze is even paar meter mee gelopen. Daarna heb ik nog 2 volte gedraafd en wilde uitstappen. Maar ik was zo gefocust op ieder geluidje, dat t niet lukte te ontspannen .
Ik ben afgestapt, heb hem mee genomen naar de buitenbak. Daar opgestapt en even uitgestapt

Woensdag ga ik weer rijden. Dat zal wel weer even spannend zijn.
Gelukkig heb ik donderdag les. Ik had net aangegeven aan mijn instructrice dat ik het galopperen langzaam wil gaan oppakken, omdat de angst hiervoor mij in de weg zit.
En dan gebeurd dit....alsof het zo moet zijn dan. Dit is echt een teken dat ik serieus aan de gang moet ermee

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-08-20 15:04

SusanH schreef:
Heel herkenbaar. Helpt je juf je ook bij je angst en hoe je er mee om kan gaan? Hoe ga je normaal om met de hoek bij de H?


Ja, ze helpt bij mijn angst. Ze ziet ook aan lichaamstaal eerder dat ik iets eng vind, dan dat ik t soms zelf doorheb haha.
Ze laat mij ook bewust tijdens de lessen mij stukken verruimen. Zodat ik leer om te gaan met versnellen en ervaar dat ik dingen wel onder controle heb.
Ze neemt alles serieus, luistere naar je, dwingt je tot niks.

Mijn dochter is soms ook wat gestrest en daar gaat ze ook perfect mee om. Zegt dan echt tegen mij dochter, op rustige manier; adem in...adem uit. Tot ze weer rustig is.

De hoek bij H, tja, t blijft soms een dingetje. Het zit ook tussen mijn oren. Op de linkerhand heb ik spanning. En op de rechterhand is er altijd dat stemmetje; hoort/ziet hij iets?
Ik rij hem expres soms paar keer in een volte in die hoek

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-08-20 19:25

jetm schreef:
19wendy80 schreef:
Woensdag ga ik weer rijden. Dat zal wel weer even spannend zijn.

Gelukkig is het allemaal goed afgelopen maar ik kan me voorstellen dat je flink geschrokken bent. Je klinkt als een echte doorzetter. Mag je van jezelf ook even "pas op de plaats ?"
Als je te gespannen op je paard zit werkt het misschien averechts. Een brein is stress (van mens of paard) kan namelijk minder goed leren.
Een tijdje geleden (in coronatijd) heb ik een blog geschreven over visualiseren misschien kan je dat ook eens proberen voor je H-hoek probleem.
En samen met je instructrice ga je vast weer stapjes, drafjes en galopjes zetten ...


T stomme is....of niet, geen idee....dat tijdens het uitstappen in de buiten bak. De stress weg was.
Ik voel mij ook het meeste op t gemak in de buitenbak. Geen rare geluiden die onverwacht ergens klinken. Hij heeft overzicht en ik heb die ook.
Dus het ritje woensdag doe ik lekker buiten en donderdag met behulp van instructrice rij ik weer in de binnenbak.

En doorzetter, komt omdat ik zo graag met hem aan t werk ben. En het de laatste tijd zo ontzettend goed ging.

En nu ga ik even de tijd nemen om je blog te lezen ;)

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-08-20 21:33

SusanH schreef:
Op de volte in de hoek zou ik juist niet doen. Ik zou eerder kiezen voor iets voor de H de hoefslag af en steeds iets dichterbij. Als er wel weer spanning is dan juist weer wat verder weg. Ik merk dat dat bij ons paard heel goed werkt.



Dat is een goede tip!
Hij heeft de neiging om idd voor de H vaak de hoefslag af te gaan. En ik dwing hem er dan weer op.

Maar als ik je goed begrijp, hem voor zijn. Dus voordat hij er eigenlijk zelf af wil, hem er al af halen. En dit dan steeds een stukje verder?

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-20 06:20

SusanH schreef:
Ja dat is precies wat je doet. En als je dan echt focust op recht afwenden, of juist een mooie halve volte met de juiste stelling en buiging (en misschien een pasje wijken) dan komt de focus in plaats van op de H op jou te liggen, en kan je paard ook sneller ontspannen.


Hiermee ga ik echt eens aan de gang!
Want denk dat het 2 kanten op werkt.
Mijn focus ligt ook vaak al bij de H. Zal hij moeilijk doen of niet?
Soms is t zo erg, dat ik voor de wending bij K al t gevoel krijg; ojee, we zitten weer op deze zijde en deze hand.
De ingang van de bak zit net na de K. Bestaat uit dubbele grote schuifdeuren en dan het poortje in de bakrand. Ik ben er altijd beetje opgespitst dat er ineens iemand binnenkomt en hij dan schrikt.
Dus mijn mechanisme daar is, bij K een gebroken lijn inzetten haha.

Al dit soort dingen zorgen ervoor, dat ik liever in buitenbak rij. Zicht op alles, van ieder geluidje wat ik hoor, weet ik wat het is. En hij kan het zien. Hij ziet graag wat hij hoort. En je creëert een cirkeltje; ik weet dat hij ontspannen is, dus ik stap volkomen ontspannen op, hij loopt relaxt etc

We komen niet vaak met hem van het terrein, iedere haag met ritselende blaadjes. Of struiken met geluid erachter, die zijn spannend.
En vuilniszakken langs de weg, dat zijn gewoon weg vermomde paard etende monsters :D

Wat jij doet, afstappen als hij dingen eng vind.
In het begin dat wij hem hadden, liep ik altijd aan de hand even een door de bak. Linksom en rechtsom idd. Even laten wennen aan de hoeken etc.
In de hoeken bij ons staan pionnen, zodat er goede hoeken gereden worden
Nou die krengen waren doodeng in t begin. Zeker als er een omgevallen was. Dan moesten we er echt af om die recht te zetten haha. Dat is nu niet meer.

Afstappen onder rijden is voor mij een dingetje
Nou ja, eerder t opstappen. Dan moet ik iedere keer weer krukje pakken, ik kom er anders niet op. :roll:

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-20 09:56

Janneke2 schreef:
Ik begin ook met 'mijn paard alle hoeken van de bak te laten zien' >;) ;) :j.

Ook is er een truc van Tristan van TRT: stopt Knollie vanwege een monster: op die plek rust. Dan rustig wegstappen en vervolgens aan het werk (draf, galop, voltes etc)(hij doet nog wel eens een kleine volte in fiks tempo) , kom je weer daar: rust. Teugel los, hij hangt in het zadel, echt even niets. Weer wegstappen en aan het werk.
Geeft ook een boel rust!


Mijn knollie stopt alleen niet als hij t eng vind. Hij springt opzij of neemt gewoon een afslag eerder haha.

Gelukkig heb ik het afgelopen jaar heel veel goede ervaringen/herinneringen opgedaan met hem.
Ook mede de instructrice. Die slingert mij vlot aan de longeerlijn als ik echt heel erg gespannen ben
Had een keer les terwijl het stormde en ik was ervan overtuigd dat hij er vandoor ging door de geluiden
Dus ze stelde voor om de lijn te gebruiken, dit gaf mij rust. En ik heb braaf rondjes gestapt en gedraafd. Dan maar de focus op houding op je paard

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-20 09:57

Levita schreef:
Ik wil mij hier ook melden. Ik ben, sinds ik kinderen heb, ook vrij angstig geworden. Mijn merrie die bijna 3 jaar geleden overleden is, was extreem braaf. Toen ik op zoek ging naar een ander paard was ik inmiddels moeder geworden en toen merkte ik dat ik echt angstig geworden ben.

Helaas heb ik daarom mijn 2e paard moeten verkopen omdat die misbruik maakte van mijn onzekerheid.

Gelukkig daarna een merrie gekocht die echt super braaf is. Maar ik merk dat ik het nog steeds eng vindt om een bosritje te maken, terwijl ze super braaf is. En ik wil nu toch echt graag weer het bos in. Zelfs met iemand erbij durf ik het niet.


Welkom! Ja, het moederschap brengt ook een hoop angsten met zich mee. Want ja, je hebt toch de zorg voor die ukken he.

Fijn dat je weer een paardje hebt gevonden die bij je past.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-20 19:22

Vanmiddag heeft mijn dochter van 14 op hem gereden
En er was even een lichte aarzeling net voor de hoek, maar ze reed hem er daarna vrolijk doorheen. De rest van de tijd dat ze aan t rijden was totaal geen last meer.

Conclusie, MIJN focus moet die hoek uit :o

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-20 20:25

SusanH schreef:
Confronterend he? Maar ook wel fijn om te zien dat hij het dus braaf doet, als die focus er niet ligt :j .


Confronterend....eerder bevestiging van wat ik wel wist.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 20:54

SusanH schreef:
En idd zien dat een paard het bij een ander wel doet (en braaf ook) is heel fijn :j heb ik toen ik nog heel veel last van mijn angst had ook veel aan gehad.


Dat is idd erg fijn. Even de bevestiging; oke, hij kan t wel.

Vanavond weer les gehad. Was de eerste keer weer rijden sinds maandag.
Was wel wat gespannen in het begin
Vooral gewerkt aan mijn eigen zit en houding. Ik heb de neiging om voorover te zitten, dus ik wordt nu rechtgericht haha.
Maar hierdoor zo gefocust op mijzelf, dat ik nergens anders op kon letten haha.
Op een gegeven moment deed hij iets in een hoek, waardoor ik in mijn hoofd even terug ging naar maandag. Maar ik had hem gelijk weer terug.

Zegt mijn instructrice; heel goed, hij maakt een galop sprong maar je had hem gelijk weer terug.

Die zin moest even bezinken en ineens zei ik; wil je nou serieus zeggen dat hij daar aansprong?

Ja, zegt ze. Dat is de hoek dat hij dit ook vaak bij je dochter doet.

Maar ik voelde mij daarna wel goed. Oké, zo voelt dat dus. En ik kan hem dus gelijk corrigeren *\o/*
Dit had ik even nodig haha.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-09-20 19:08

Wat ontzettend rot Britt :knuffel:
Het is vaak 1 stap vooruit en weer 2 terug.

Gelukkig heb je er niks aan overgehouden, behalve dan een deuk in je vertrouwen.
Langzaam weer opbouwen.

En ik herken het, ik ben er dan niet afgevallen laatst, maar toch zit de schrik er weer even in na zulke acties.

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤

19wendy80
Berichten: 167
Geregistreerd: 23-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-09-20 07:31

maitestar23 schreef:
Ik vind het wel grappig om te lezen hoe de voorkeuren qua waar te rijden zo uiteen lopen, bijv. binnen- of buitenbak.
De 1 zijn voorkeur is nog net niet een nachtmerrie voor een ander


Nou idd! Als ik dan lees dat sommige het liefste een buitenrit maken, dan denk ik; hoe dan! Wordt al naar bij de gedachten haha.

Gisterenavond had ik les. En dat was eigenlijk drama.
Merk dat de angst voor de binnenbak er toch echt wel weer inzit.
Het was ook nog eens donker en dus rijden met lampen aan, wat betekent schaduwen op de muur. Waarvan ik dan weer bang ben dat hij schrikt.
Dus de les begon, allemaal prima.
Druk bezig weer met mijn houding etc
Moest bij de E op volte oefeningen doen en dat is nou de zijde waar ik op vast loop. Dus t lukte niet, ik raakte steeds meer gefrustreerd. Hoeken H en M waren echt weer een dingetje voor mij.
Eerst sprong hij aan bij H in galop en toen bij M schrok die van de bak deur die open ging. Ik had m wel in 2 tellen weer terug.
Maar ik was een brok frustratie.

Dus mijn instructrice haakte daar op in, ging daar staan en zei; ga die hoeken niet als hoeken rijden, maar ga daar voltes rijden en dan niet te groot.
Houd hem in draf, maar hij is dan te druk om ergens anders mee bezig te zijn. En voor jou geld hetzelfde. Want je rijd kleine voltes en je moet je paard aan het draven houden.
Geef jezelf de tijd, laat de angst weer slijten.

Dus terwijl zij aan t praten was, voltes gereden bij H en M. En dan afwisselen met grote voltes bij C.
En op een gegeven moment kon ik weer ontspannen. waardoor ik automatisch weer goed ontspannen recht op kon zitten en hij automatisch zijn hoofd liet zakken. Want de eerst helft was t net een giraf haha

Ze zei ook; doordat jij spanning ervaart voor die hoeken, ga je hem al inhouden en hij denkt; oke, iets is er met die hoeken. Iets moet ik daar doen.
Het zijn de hoeken waar Eva met hem vaak in galop aanspringt.
Dus of hij doet dat daar of hij denkt dat er iets engs is, omdat je spanning afgeeft.
En doordat je hem inhoud, maar wel wil dat hij gaat draven, geef je 2 verschillende signalen.
Limbo is rustig, maar sommige paarden kunnen dan echt ontploffen.

Dus het was me het lesje wel, maar ik ben toch weer erg dankbaar hoe goed onze instructrice ons soms kent

Aha....Dat bedoelen ze dus met een *klik* met een paard hebben...Limbo, mijn grote knappe vent op stal❤❤


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 bezoekers