Daks schreef:Helaas kom ik mij hier ook melden.
Ik ben nooit echt een held geweest maar het word alleen maar erger.
Ik ben zelf in het bezit van een 10 jarige friese ruin waar ik zelf niet op rijd helaas. Dit rijden doe ik niet door zeer grote angst. Gisteren heb ik er weer een keer opgezeten en toen ik er net op zat blokkeerde al mijn spieren. Trillen als een rietje en kop op onweer. Mijn top bijrijdster is toen naast mij blijven lopen en hoe langer ik stapte hoe relaxter ik werd. Op dit moment van schrijven zit ik al weer te trillen bij de gedachte dat ik er zo weer op ga.
Wat hebben jullie gedaan om over deze angst heen te komen? Ik word er namelijk steeds gefrustreerd van en word er soms ook echt emotioneel van.
DewiRox schreef:Als ik dit allemaal zo lees vraag ik mij toch af wat dan maakt dat jullie wel willen blijven rijden. Het lijkt mij verschrikkelijk om iets te doen waar je zo angstig voor bent/waar zoveel om te doen is. Voor mij is paardrijden echt ontspanning, tuurlijk denk ik ook wel eens 'oef, als dat maar goed gaat', maar om er op zo'n manier bezig mee te moeten zijn als wat ik bij de meeste hier lees lijkt mij ontzettend vermoeiend.
Gebruikers op dit forum: mdr en 62 bezoekers