Bokt.nl

Janneke2 schreef:

SuperZodiaX schreef:

Ik moet mijn neiging om alleen het slechte/enge te onthouden, ombuigen naar goede ervaringen.
Fijn om te lezen dat sommigen hier ondanks hun angsten nu weer heel veel durven, ik heb nog wel mijn twijfels of ik er doorheen ga komen.

...vast en zeker wel!
En wat je beschrijft mbt "het enge/slechte onthouden" is geen fout in je karakter of iets waar je aan moet werken (spaar jezelf die moeite), dat is gewoon hoe Moeder Natuur ons veilig probeert te houden.

Ik doe ook aan ombuigen, maar ik begin zogezegd bij de ellende en verzin dan oplossingen.
Daarna stel ik dat ik een klein kerntje heb 'dat het wel kan' (en ook ont-zet-tend graag WIL rijden) en dat ga ik dan voeden.

pol013 schreef:

SuperZodiaX schreef:

Ik moet mijn neiging om alleen het slechte/enge te onthouden, ombuigen naar goede ervaringen.

Dit herken ik heel erg.
Gisteren 2 keer een weigering op een in-uit lijntje. Daarna het lijntje 10 keer heel fijn kunnen springen.
Het was zelfs niet helemaal eerlijk want ik had uit gemakzucht, omdat ik alleen was, de hele lijn al opgebouwd en stuurde mijn paard dus 'onvoorbereid' op een lijn met 7 galopsprongen. Die dacht 'hoeveeeeeeel hout :wow: ".
Maar toch: die stop is dan wat ik onthoud en dan denk ik weer: we leren dit nooit. Totaal onnodig om zo te denken. Maar hoe zet je je hoofd stil?......

maitestar23 schreef:

Zo nu eindelijk eens tijd om weer eens een update van mijn kant te plaatsen.
Had al ergens tussendoor geplaatst dat mijn angst dus omgeslagen is in een echte angststoornis, want het heeft nu dus ook invloed op mijn dagelijks leven.
Ik sta zeg maar continue 'aan' waardoor ik veel eerder schrik en mijn schrikreacties zijn ook veel groter dan normaal is en in sommige situaties bevries ik ook. Voorheen schrok ik nooit en indien nodig handelde ik meteen, dus dit is totaal niks voor mij.

Hiervoor ben ik inmiddels begonnen met EMDR en daar zijn we achter gekomen dat ik dus blijkbaar wel op een vreemd paard kan rijden zonder angst :+ Als die gek was gaan doen was het waarschijnlijk wel gekomen, maar ik stap er op zonder problemen en totaal geen zenuwen.
Terwijl ik nu bij vlagen al misselijk kan worden omdat ik morgen les heb met mijn eigen paard -O-

Heb nu de opdracht gekregen om alleen dingen te doen die goed voelen, zodat ik niet steeds mijn grenzen over ga. Dus zogezegd gisteren samen gaan wandelen in de bak, maar de spanning bouwde maar op en op en heb haar uiteindelijk maar gauw losgeklikt zodat ze even afstand kon nemen en ik even tot rust kon komen.
Man wat een idioot gedoe, ik ben onbewust constant bezig met wat zou kunnen gebeuren... Zoals gister vooral bang om onder de voet gelopen te worden in bijv. een schrikreactie van haar kant, terwijl ze zo'n beetje bomproof is.

Wordt er soms zo verdrietig en wanhopig van, ga ik ooit er vanaf komen? Ben al anderhalf jaar bezig en ik durf dus nog niet eens in de bak te wandelen -O- Laat staat longeren of alleen rijden...
Gelukkig gaat het rijden tijdens de les inmiddels wel goed, maar alles daaromheen dus niet.
Zo dat was even mijn klaagzang :') nu mezelf een schop onder de kont geven en gewoon samen weer aan de slag!

Hapsi schreef:

Wauw SuperZodiax, wat knap dat je toch bent blijven rijden! Heel begrijpelijk dat je het spannend vindt om er dan weer op te gaan nadat hij zo is geschrokken, maar misschien is het helpend om te bedenken hoe vaak het al goed is gegaan? Wees trots op het feit dat je er ondanks de angst elke keer weer gewoon op gaat zitten!

Ik snap dat trouwens wel hoor, dat je van jezelf erop 'moet'. Hoe meer redenen ik ga bedenken om niet te gaan rijden hoe groter de stap wordt om het wel te doen, dus soms is de beste optie jezelf een flinke schop onder de kont geven om erger te voorkomen. Niet rijden zou dan dus wel een verlies kunnen zijn. Dat is natuurlijk niet erg als je dat zelf prima vindt, maar om verder te komen heb ik geleerd dat het nuttig kan zijn om je grenzen op te zoeken. Vaak valt het dan eigenlijk wel mee.

Veraaaaah schreef:

Ja jullie hebben gelijk. Ik baal dat ik zoveel spanning op bouw zonder dat er ooit iets vreselijks is gebeurd...

Mijn vader was erbij en die pusht nogal. Gewoon opstappen en rijden. Maar die snapt niet goed dat een paard ook angst en spanning voelt.

Ik ga morgen voor de tweede keer kijken en proefrijden, ben heel benieuwd!

19wendy80 schreef:

@Romy, zal een kwestie van vertrouwen opbouwen zijn met je nieuwe paard.
En dat ineens omdraaien is herkenbaar.
Kan die van ons ook doen, dan zwiept ie zo hard om, dat ik er soms bijna naast lig haha.
Al vind ik dat dan weer geen vervelende reactie, hij staat dan ook ineens stil.

@lotje, eraf vallen is niet eens mijn grootste angst.
Maar wel met welke snelheid dit kan gebeuren.

@SuperZodiax, dat is ook een optie haha.
Gewoon vast een tandje harder gaan, voor t geval dat.

Vandaag eindelijk weer een les gehad.
Bij ons ligt dat nu al 2 maanden stil ivm corona, maar als je echt ergens op vast loopt en het is te plannen qua bezet houden van bak, dan is de mogelijkheid er wel.
In t begin van de les was ik echt wel gespannen en heb na 10 min les ook echt even mn paard moeten parkeren, diep ademhalen, voor ik weer verder kon.
Hij deed absoluut niets, maar mijn stresslevel zat aan de max.
Daarna weer herpakt, mijn instructrice heeft mij de spanning er weer uit kunnen laten rijden en ik heb zo fijn afgesloten!
Durfde zelfs de teugel volledig naar voren te houden (gestrekte armen) in de middenrif.
Ik moest gewoon weer even inzicht krijgen in hoeveel mijn paard mij vertrouwd en ik hem onder controle heb.
Ik ben hem gewoon steeds meer vast gaan houden, zonder t te beseffen.
En hij was zo blij op een gegeven moment, zo ontspannen, hij liep zo goed.
Kon wel janken van blijdschap

[***] schreef:

Ja ik heb ook gezocht naar andere maneges, maar ze zijn of te ver weg of nog veel slechter voor de dieren. Ik denk erover om toch te stoppen tot ik een eigen paard kan betalen, wel met het risico dat ik straks nog veel banger ben omdat ik langere tijd niet heb gereden.

Verschrikkelijk als ze hun hoofd zo omlaag smijten ja ;(

Levita schreef:

Ik heb een nieuw paard gekocht. Aan de ene kant heel erg blij, aan de andere kant beginnen de zenuwen en onzekerheid de overhand te nemen. Ik heb haar gekocht omdat ze voorwaarts was maar niet kijkerig. Bij het proefrijden gebeurde alles om de bak heen en het deed haar helemaal niks. Dat past heel goed bij mij.

Nu ben ik bang dat ik haar straks heb en dat ze niet meer zo braaf is. Dat ik helemaal blokkeer. Ik krijg straks wel hulp dat wel. En het is ook niet zo dat ik geen ervaring met rijden heb. Maar ik heb altijd van die super brave paarden gehad.

Iemand nog tips?

SuperZodiaX schreef:

Hier gaat het helaas weer minder :(
Ik ben een periode heerlijk aan het trainen geweest. Eind april had ik een weekje academy bartels staan, waar ik elk jaar heen ga. Super leuk, maar daar verraste hij mij een beetje door ineens alles eng te vinden. Eerste dag begon hij ook ineens erg te stijgeren en draaien en ook de dagen erna zat hij erg hoog in zijn spanning en schoot hij regelmatig weg. Gelukkig ben ik wel blijven zitten, maar ik kreeg er natuurlijk wel echt spanning door.

Thuis maar besloten dat ik me in ging schrijven voor een aantal wedstrijden om weer even te gaan oefenen op vreemd terrein. Ik dacht hij is vast gewoon te weinig meegeweest naar vreemd terrein.
Alleen op deze wedstrijd ging het wel fout. Alles was weer spannend, bij het losrijden hem wel weer relaxed gekregen, maar in de 2e proef schrok hij, ging rennen en draaide 2 x enorm sneĺ om waardoor ik er toch af viel. Ik heb al een gedeeltelijke dwarslaesie aan een val van een paard overgehouden, dus ik rij voor de zekerheid met een airvest, maar helaas valt dat ook niet echt zacht.
Gevolg 3 nek/borstwervels gekneusd, banden uitgerekt en een hersenschudding. En voorlopig niet rijden :(

Nu zijn we 3 weken verder. Het gaat nog steeds niet geweldig helaas, er is nog niet bekend wanneer ik wel weer mag rijden.
Maar wat te doen met mijn paarden? 1 is geblesseerd dus die is geen probleem. De ander heb ik uitbesteed aan mijn bijrijder.
Maar Imagine, tja.. verkopen? In training zetten?
Ik heb uiteindelijk besloten heb in training te gaan zetten. Hij moet voor mij als pararuiter net wat saver zijn, dus ze gaan met hem aan de slag om hem zijn spanning af te kunnen laten vloeien, eerst in het grondwerk en daarna erop.
En hopelijk kan ik er daarna zelf weer op, en zo niet dan zal hij toch verkocht moeten worden.
En tijdens dat hij in training staat hoop ik met mijn andere paard snel weer te kunnen gaan rijden zodat ik mijn spanning ook weer onder controle kan krijgen... nog even geduld en dan gaan we ervoor!

SuperZodiaX schreef:

SuperZodiaX schreef:

Hier gaat het helaas weer minder :(
Ik ben een periode heerlijk aan het trainen geweest. Eind april had ik een weekje academy bartels staan, waar ik elk jaar heen ga. Super leuk, maar daar verraste hij mij een beetje door ineens alles eng te vinden. Eerste dag begon hij ook ineens erg te stijgeren en draaien en ook de dagen erna zat hij erg hoog in zijn spanning en schoot hij regelmatig weg. Gelukkig ben ik wel blijven zitten, maar ik kreeg er natuurlijk wel echt spanning door.

Thuis maar besloten dat ik me in ging schrijven voor een aantal wedstrijden om weer even te gaan oefenen op vreemd terrein. Ik dacht hij is vast gewoon te weinig meegeweest naar vreemd terrein.
Alleen op deze wedstrijd ging het wel fout. Alles was weer spannend, bij het losrijden hem wel weer relaxed gekregen, maar in de 2e proef schrok hij, ging rennen en draaide 2 x enorm sneĺ om waardoor ik er toch af viel. Ik heb al een gedeeltelijke dwarslaesie aan een val van een paard overgehouden, dus ik rij voor de zekerheid met een airvest, maar helaas valt dat ook niet echt zacht.
Gevolg 3 nek/borstwervels gekneusd, banden uitgerekt en een hersenschudding. En voorlopig niet rijden :(

Nu zijn we 3 weken verder. Het gaat nog steeds niet geweldig helaas, er is nog niet bekend wanneer ik wel weer mag rijden.
Maar wat te doen met mijn paarden? 1 is geblesseerd dus die is geen probleem. De ander heb ik uitbesteed aan mijn bijrijder.
Maar Imagine, tja.. verkopen? In training zetten?
Ik heb uiteindelijk besloten heb in training te gaan zetten. Hij moet voor mij als pararuiter net wat saver zijn, dus ze gaan met hem aan de slag om hem zijn spanning af te kunnen laten vloeien, eerst in het grondwerk en daarna erop.
En hopelijk kan ik er daarna zelf weer op, en zo niet dan zal hij toch verkocht moeten worden.
En tijdens dat hij in training staat hoop ik met mijn andere paard snel weer te kunnen gaan rijden zodat ik mijn spanning ook weer onder controle kan krijgen... nog even geduld en dan gaan we ervoor!

Even een update van mij uit. Paard staat nu een maand in training die ala tristan tucker hem bomproof aan het maken is en het gaat heel erg goed. In het grondwerk gaat het super met zweep, vlaggen, zeil en ze zijn het nu steeds meer over aan het brengen naar onder het zadel. Eind volgende week mag ik daar voor het eerst weer gaan rijden. Dan kan hij ook zien hoe onze wisselwerking is. Hij zei al dat hij het super doet maar zn karakter blijft wel. Dus in een nieuwe omgeving zal hij zeker nog wel dingen spannend vinden. Dus ook dan kijken of het te doen is of dat verkopen toch de betere optie is. Ik krijg wel al de zenuwen als ik erover nadenk dat ik er weer op moet haha..