Ook ik kan een angstige ruiter zijn, het is voor mij zelfs een reden geweest om nu een eigen paard te kopen in plaats van op wisselende paarden op de vereniging te rijden. Daar stond ik af en toe met knikkende knieën op te zadelen. Het feit dat ik nu per dag kan kijken hoe ik me voel en hoe zij is, geeft mij al zoveel rust.
Vooral wat Amber_anne ook zegt over machteloosheid is mijn angst. Dat er iets gebeurd dat ik niet kan stoppen en dat ik dan niet rijkundig genoeg ben om het op te lossen. Met als gevolg dat ik val, in gevaarlijke situaties kom, paard gevaarlijke situaties creëert of zoiets.
Ik heb een hele brave haflinger gekocht, die in de bak nog heel veel moet leren maar wel ontzettend braaf is. Stapje bij stapje ga ik haar ook steeds meer vertrouwen met rijden door te zien met grondwerk, wandelen, rijden dat ze eigenlijk echt heel braaf is. Hoe vaker ik het zie, wordt die angst steeds een klein stukje minder. Ik doe regelmatig een heel klein beetje buiten mijn comfort zone, dan heb ik weer een positieve ervaring en durf ik het volgende kleine beetje weer buiten mijn comfort zone.