Bokt.nl

josien_m_ schreef:

Al die paarden die dingen eten die niet gezond heten te zijn. We weten niet zeker of er toch iets in zit wat het dier op dat moment nodig heeft. De grens tussen giftig en heilzaam zit in de hoeveelheid over het algemeen.
Maar het is ook zeker een gedragsding denk ik, als ze willen kauwen of voedsel sorteren doen ze dat misschien gewoon met wat voorhanden is, lekker is of om nog een andere reden.
Dus je kunt hieruit ook niet zomaar concluderen dat paarden niet weten wat goed voor ze is. Ook het tegenovergestelde uiteraard niet.

josien_m_ schreef:

Ik heb het ook niet over er op vertrouwen, maar over dat we het niet kunnen weten. Er is geen bewijs voor of tegen de stelling.

Seventeen schreef:

Ik voer mijn ene paard bijna elke dag elektrolyten bij behalve als hij vakantie heeft.
Mijn paard zweet namelijk snel, heeft het gewoon snel warm, en gezien een paard de tekorten die hij uitzweet niet zelf kan aanvullen, vind ik het van belang om het zelf aan te vullen.
Heb al een paar keer in dit topic voorbij zien komen dat ze elektrolyten voeren als een paard hard gewerkt heeft, maar dit klopt dus niet. Je dient elektrolyten te voeren als je paard veel gezweet heeft, maakt niet uit wat voor arbeid hij geleverd heeft.
Carolien Munsters heeft een mooie cursus waarin onder andere dit onderwerp aan bod komt. Dr. David Marlin heeft hier ook mooie artikelen over

superpony schreef:

Dat ze van houten omheining of stallen eten zegt me ook niks. Op stallen zie je het veel door verveling en tekort aan hooi.
Palen worden neergezet als omheining en zijn geen bomen. Paarden die robinia palen aten, wat hadden die nog meer voor keus?

Er wordt vaak maar 1 ding uitgepakt en niet naar het geheel gekeken.

Brainless schreef:

superpony schreef:

Dat ze van houten omheining of stallen eten zegt me ook niks. Op stallen zie je het veel door verveling en tekort aan hooi.
Palen worden neergezet als omheining en zijn geen bomen. Paarden die robinia palen aten, wat hadden die nog meer voor keus?

Er wordt vaak maar 1 ding uitgepakt en niet naar het geheel gekeken.

Mijn kleintje eet alles wat hij in zijn mond kan krijgen.
Ze hebben bij mij 24/7 uitloop naar de (uitgebloeide) wei + veel diverse soorten planten en 24/7 hooi.
Geef ik hem een hand vlas, eet hij dat ook zo op.

Hij heeft al zo vaak koliek gehad.. dat is niet meer op 1 hand te tellen (even afkloppen... al een jaar niet meer).
Hij eet stukken uit de stal (is douglashout) terwijl ze ook toegang hebben tot wilgen en andere bomen.
De plastic slang van de waterbak is ook leuk om op te kauwen, zo ook de voerbak, palen, handvaten.
Hij houdt ook van groene eikels (wat hem al eens bijna fataal is geworden).
Waait er een plasticzakje in de wei? Leuk om op te eten.

fransje23 schreef:

Er zijn planten waarbij 70-100 gram een fatale dosis is voor een paard, dat is nagenoeg niet te doseren. Dat is dus onder andere taxus en Robinia.

Van andere dingen hoef je niet meteen in de stress te schieten als ze er eens van eten.
Daar moeten ze echt veel van eten voor het teveel is.

Maar om weer bij het zout terug te komen, dat valt met een liksteen slecht te doseren.

Sizzle schreef:

Voor mezelf hou ik ook geen schema‘s bij hoeveel ik exact van alles iedere dag binnen krijg. Ik ben ook maar een „recreatiemens“ en geen topsporter.
Persoonlijk zie ik dat met paarden ook zo. Als je een normaal standaard voerbeleid hebt waar het paard het duidelijk prima op doet dan ga ik echt niet zitten uitrekenen of van elk mineraal, vitamientje of zout wel exact aan de adh voldaan wordt. Het lichaam is prima in staat om fluctuaties te hebben.

Zodra je aan de grenzen gaat kwa inspanning, of je ziet dat een paard gewoon duidelijk niet helemaal
optimaal is wordt het uiteraard een ander verhaal.

superpony schreef:

[

Een liksteen hou je toch ook in de gaten wat ze ermee doen? Je ziet of eraan gelikt wordt en ziet ook of er eentje extreem staat te likken, er snel naartoe gaat etc.

fransje23 schreef:

superpony schreef:

[

Een liksteen hou je toch ook in de gaten wat ze ermee doen? Je ziet of eraan gelikt wordt en ziet ook of er eentje extreem staat te likken, er snel naartoe gaat etc.

Als je ze individueel houdt kun je het enigzins monitoren. Als ze in een grote groep staan en de steen 24/7 er hangt is dat lastiger. De frequente veel-likkers zie je wel maar degene die af en toe er aan likt of juist nooit is moeilijker.

Als je zeker wilt weten dat je paard iets binnen krijgt moet je hebt geven door iets wat ze op eten voor je ogen.

Dat hele nauwkeurige met voer is sowieso lastig omdat je van het grootste deel van het rantsoen niet precies weet wat erin zit. Hooi en gras kan zo variëren van dezelfde partij/perceel.
Komt nog bij het verschil per individu.
Mijn Spanjaard wordt dik van weinig , haar weidemaatje heeft bij minder arbeid meer nodig om op gewicht te blijven.

Muze schreef:

Heb je daar een bron van? Vind ik wel interessant

Net lees ik dit ook nog…
Gaat mij persoonlijk wat te ver, water uit de beringzee importeren..
https://askheltie.com/insuline-resisten ... MOwliIH7tU

elbony schreef:

Het belang van zout bij paarden kun je niet los zien van de relatie tussen potassium en zout. Te weinig of teveel van het ene geeft een probleem voor het andere.

Zoutblokken zijn in deze onbalans situatie eigenlijk niet in staat om de totale zoutbehoefte voor het paard af te dekken.

Muze schreef:

Heb je daar een bron van? Vind ik wel interessant

Net lees ik dit ook nog…
Gaat mij persoonlijk wat te ver, water uit de beringzee importeren..
https://askheltie.com/insuline-resisten ... MOwliIH7tU

fransje23 schreef:

Ik vraag mij weleens af of paarden in het wild wel precies weten wat ze nodig hebben. Wat nog los staat van het feit dat misschien niet alles wat ze exact nodig hebben beschikbaar is in hun leefgebied. Voor Moeder Natuur is het voldoende als dieren lang genoeg in leven blijven om zich voort te planten. Dat hoeft echt niet in een optimale conditie.
Kijk hoe de Koniks in de OVP verleefde en zorgde voor ruim voldoende nageslacht.


Mijn paarden zijn, allemaal, geen intensieve liksteengebruikers, ook nooit geweest.
Toen ik met mijn oude merrie nog trainde voor de endurance en ze echt veel zweette gaf ik haar electrolyten bij. Een mengsel van Lo-salt en gewoon keukenzout zonder jodium.
Een liksteen, verschillende soorten geprobeerd, raakte ze echt niet aan en ze kreeg weinig krachtvoer. Zelf vond ze het dus duidelijk niet noodzakelijk.

Mijn huidige paard krijgt alleen wat electrolyten bij als ik, zoals afgelopen week, redelijk intensief met haar aan her werk ga bij hogere temperaturen.