Blog
Regelmatig krijg ik de vraag, maar wat als: ze niet meer winnen, ouder worden, geen zin meer hebben, wat doen eigenlijk die renpaarden nou die niet snel genoeg (meer) zijn?!
Daar kan ik het beste op antwoorden met een: “wat doen ze niet?”
Want ja, bijna iedere volbloed komt ter wereld met als doel de rensport in te gaan. Zeker bij de Engels volbloeden is dit zo, maar ook bij een groot gedeelte van de sport-arabieren.
Een will to win en een gigantisch karakter is iets wat al jaren in deze machtige dieren gefokt wordt. Een ieder die wel eens op een volbloed gezeten heeft, zal herkennen hoe graag deze dieren hun power gebruiken om zo snel mogelijk te zijn en regelmatig hun soortgenoten uitdagen voor een wedstrijdje. Het is geen kunst om met deze paarden hard te gaan, de echte kunst is om hun wilskracht en power in goede banen te leiden en rustig te gaan. Vindt de ene volbloed dit heel wat jaren leuk, heeft de andere het na een 2 tal jaren ook wel gezien. Daarnaast heb je, net zoals bij andere fokrichtingen, ook onder de volbloeden paarden die er vanaf het begin af aan de lol echt niet van inzien om met zijn allen zo hard mogelijk te rennen. Of die echt geen behoefte hebben aan hun neus als eerste over de finishlijn te krijgen. Het blijven koersen met deze paarden heeft voor niemand zin en doe je niemand een plezier mee.
Nu hoor ik jullie denken, “ja ja die enkele paarden die wel de kans gekregen hebben om iets anders te doen en niet stuk waren.” Nou om eerlijk te zijn, alleen al in Nederland en België ken ik legio volbloeden die tegenwoordig heel wat anders doen dan zo hard mogelijk over de baan te rennen. Nouja, zo nu en dan voor de lol het gaspedaal open zetten blijft leuk. Aangezien ik ook wil laten zien dat een volbloed paard zo veel meer is dan alleen maar de rensport en het zeker wel zinvol en mogelijk is om deze dieren om te scholen en nog heel veel plezier van te hebben, zal dit een item worden waar ik meerdere blogs aan ga besteden. Er zijn immers veel en veel te veel leuke verhalen en succesverhalen om slechts 1 blog hieraan te wijden.
Een tweede kans
Legio volbloeden die in een andere discipline veel meer tot hun recht komen of na een succesvolle koerscarrière hun kwaliteiten en ziel en zaligheid in iets anders kunnen stoppen. Van polo tot eventing, endurance en zelfs coaching voor gehandicapten, niets is te gek voor de volbloeden.
Bekijk een gemiddelde endurance startlijst en het wemelt er van de uitgekoerste Arabieren en dravers. Dat ze maar al te vaak verkeerd begrepen worden of negatief afgeschilderd, oa. door de tegenstrijdige rijstijlen wordt te vaak niet herkend. Want ja, als ik langzamer wil, pak ik de teugels toch gewoon korter en in een keer ga je niet zachter, maar juist 5x zo hard.
Met andere woorden, hoe komt het dan toch dat het maar al te vaak gebeurt dat een nieuwe carrière voor deze dieren niet lukt, waar gaat het mis en waar moet je op letten? En als het wel gelukt is, in welke disciplines lopen deze paarden allemaal mee? Ik hoop jullie in mijn blogs de aankomende tijd mee te nemen in de andere kant van de volbloed en wat er allemaal bij komt kijken.
En daarom als afsluiting een van mijn favoriete paarden, een arabier waar ik het geluk heb gehad hem na zijn koerscarriére om te scholen voor de eigenaar tot voorbeeldig endurance paard om zelfs de hippiade te winnen in de klasse 2 endurance. (Inmiddels loopt hij onder een andere ruiter nog steeds succesvol in de endurance)