Bokt.nl

Maanlicht schreef:

Hoe bedoel je? Als ik een paard train rijd ik door totdat ik de gewenste reacties van het paard krijg, dus een consequent reagerend paard. Een paard dat op lichte hulpen reageert, snel reageerd op wat ik vraag, en het paard hierin vlot en enthousiast maken. Dan hoeft verder alles niet perfect, maar dat is voor mij de basis. Dus makkelijk kunnen schakelen in tempo. Dan ben ik tevreden.

AmoorM schreef:

Maanlicht schreef:

Hoe bedoel je? Als ik een paard train rijd ik door totdat ik de gewenste reacties van het paard krijg, dus een consequent reagerend paard. Een paard dat op lichte hulpen reageert, snel reageert op wat ik vraag, en het paard hierin vlot en enthousiast maken. Dan hoeft verder alles niet perfect, maar dat is voor mij de basis. Dus makkelijk kunnen schakelen in tempo. Dan ben ik tevreden.

Maar wil je dat na 1 training bereiken? Dus paard is dood voor been en reageerde nauwelijks en dan ga je door tot dat hij loopt zoals je boven beschrijft?

AmoorM schreef:

Het gaat hier niet om dat elke pas aandrijven verkeerd is. Maar om wanneer je tevreden bent met het geboekte resultaat. Wil je dat hij na een training perfect aan het been is of ben je tevreden

Dit geld natuurlijk niet alleen voor deze oefening. Maar voor alle oefeningen. :D

AmoorM schreef:

A3a1 schreef:

Of jij tevreden bent kun je natuurlijk alleen zelf bepalen.

Wel vind ik dat een consequent reagerend paard erg prettig rijd, voor paard en voor ruiter.
Dus ik zou gaan voor lichte hulpen, snelle reactie en vooral, zorgen dat mijn paard er zin in heeft.

Wel zul je dan zelf goed moeten gaan rijden, anders geef je veel ongewenste hulpen.

Hier gaat deze discussie toch niet over?

AmoorM schreef:

A3a1 schreef:

Of jij tevreden bent kun je natuurlijk alleen zelf bepalen.

Wel vind ik dat een consequent reagerend paard erg prettig rijd, voor paard en voor ruiter.
Dus ik zou gaan voor lichte hulpen, snelle reactie en vooral, zorgen dat mijn paard er zin in heeft.

Wel zul je dan zelf goed moeten gaan rijden, anders geef je veel ongewenste hulpen.

Hier gaat deze discussie toch niet over?

xyzutu2 schreef:

AmoorM schreef:

Het gaat hier niet om dat elke pas aandrijven verkeerd is. Maar om wanneer je tevreden bent met het geboekte resultaat. Wil je dat hij na een training perfect aan het been is of ben je tevreden

Dit geld natuurlijk niet alleen voor deze oefening. Maar voor alle oefeningen. :D

Ik denk dat we langs elkaar heen praten. Ik kies namelijk voor een andere weg, net zoals anderen hier. Jouw post was opgezet in de trant van: je begint met rijden/doet wat je in je hoofd hebt en je merkt dat je paard dat niet kan/wil/goed uitvoert, ga je met die oefening aan de slag tot hij perfect is of ben je tevreden met als hij die oefening aan het eind nog steeds niet 100% uitvoert?

Mijn systeem: ik begin aan mijn training met als idee dat ik X wil gaan trainen. Paard maakt er een potje van en communicatie maakt plaats voor dwang die totaal niet meer educatief is (zoals elke pas/om e pas been enz). Ik gooi mijn oorspronkelijke trainingsplan overboord en ga op zoek naar een oefening die veel veel minder eisen stelt aan het paard maar wel precies uitlegt wat ik wil zien, en ga daar dan mee aan de slag. Set it up for succes, in plaats van doorgaan met de mislukking.
Dus nee, ik ga geen hele voltes in galop doorrijden met veel aansturing en been om hem maar in die galop te houden; als het paard dat niet met lichtheid zelf kan volhouden, dan kan hij dat op dat moment stomweg niet zelf volhouden. Dan heeft het geen enkele zin om zijn spiergroepen tegennatuurlijk te gaan belasten met extra teugel/beendruk, maar kies ik ervoor om op die volte gewoon elke keer drie passen in galop te gaan, dan zelf terug naar stap/draf/halt en weer naar galop enz. Op die manier train je alle spieren die je paard extra nodig heeft voor die hele volte galop, en kan hij het op een dag vanzelf. En als hij echt zo slecht is in galopperen dat hij niet eens 1 volte in galop kan volhouden, dan kan hij waarschijnlijk ook niet steeds aanspringen/afremmen/aanspringen/afremmen op een volte, dus zal ik die eerste keer al blij zijn als hij op de hoefslag binnen drie drafpassen aangaloppeert en na 10 meter weer afremt.

Qua grondwerkvoorbeeld: het gedrag van het paard bepaalt de sessie. Dus als netjes naast/achter me blijven een issue is, dan wordt dat de opdracht. Maar een paard is geen robot: als het stormt en we zijn alleen in de bak en en rennen hondsdolle herten door de wei dan snap ik het als hij aan het einde van de les wel braaf is, maar tegelijkertijd wel op zijn tenen loopt en kijkerig is en niet zijn relaxte zelf is. Maar aangezien hij dan niet zichzelf is en door de angst/stress ook niet normaal na kan denken ga ik ook niet met steeds meer geweld/eindeloze herhaling perfecte gehoorzaamheid eisen. Je voegt dan druk/stress toe aan een paard dat al niet meer goed kan nadenken van de stress. Dan sluit ik dus eerder af, ga iets leuks doen en de volgende dag blijkt dat omver lopen niet eens meer een issue.

AmoorM schreef:

Hoi, :D

Ik heb een vraag/discussie punt over tevreden zijn met je vorderingen en of resultaten. Dit schiet mij zo ineens te binnen! :) Stel je de volgende situatie voor.

Je hebt een paard, je gaat ermee rijden, paard heeft tijdje niet fanatiek gereden en begint bij 0, paard blijkt erg sloom/niet aan je been te zijn. Je moet constant drijven wil het paard blijven lopen. Je gaat hiermee aan de slag, oefeningen en het lijkt iets beter te worden, maar het is nog niet zo als het moet zijn. Elke pas drijven is niet meer nodig. Maar een overgang gaat nog niet vloeiend en er moet nog veel been aan te pas komen. Ga je door of ben je tevreden met de voortgang die je boekt en oefen je de volgende keer verder?

Eigenlijk kun je deze vraag bij alle oefeningen en situaties stellen. Moet je altijd van het paard komen met het gevoel dat je net zo hebt gereden zoals Anky? Of kun je ook tevreden zijn met minimale vooruitgang? Ongeacht het niveau van het paard en de ruiter. :D

Maanlicht schreef:

Ik vind je ook nogal onduidelijk AmoorM. Mocht een paard inderdaad eerder wel gewoon een prima basis hebben gehad, en pak je hem weer op en is hij dood aan het been, dan is het punt van mijn training dat hij naar voren gaat als ik dat vraag. Dat is het enige. Dan mag hij wat mij betreft met z'n kop als een soort giraffe lopen en hoeft er verder niets, als hij maar die drang naar voren heeft. Dat is voor mij het belangrijkste. Zelfs een paard zonder conditie kan best een keer naar voren en weer terug. Je hoeft er geen uren op te zitten. Voorwaartse reactie is belonen en doet hij dat meerdere keren netjes dan ben ik dik tevreden en wil ik best na een kwartiertje alweer afstappen.

Voorwaarts wanneer ik dat vraag is wel het eerste waar ik mee begin en voor mij echt de basis.

Bij een groen paard is dat totaal iets anders, maar daar gaat het in je beginpost niet over toch?

AmoorM schreef:

Maar als bijv in galop aanspringt en het paard valt na 1 volte terug in draf, eigenlijk altijd. Dus je gaat hier mee oefenen. Been erbij, consequent hulpen geven als je voelt dat hij terug wil. Het lukt om een hele volte in galop door te rijden. Maar wel met veel aansturing en been. Ben je dan tevreden op dat moment en denk je lekker gereden of wil je eigenlijk door tot dat hij normaal een rondje kan galopperen?

Of op de grond als een paard je eigenlijk constant om ver wil lopen. Je gaat grondwerk doen en merkt op gegeven moment dat hij naast je blijft, maar is nog wel drammerig en je moet hem nog een paar keer terug zetten. Ben je dan tevreden of ga je door tot dat hij netjes naast je loopt?

Dit zijn toch wel 2 verschillende manieren hoe je met je paard omgaat. :D

AmoorM schreef:

Hele fijne omschrijving! Als je tevredener bent met kleinere stappen is hét rijden volgens mij ook een stuk leuker.

Maar als bijv in galop aanspringt en het paard valt na 1 volte terug in draf, eigenlijk altijd. Dus je gaat hier mee oefenen. Been erbij, consequent hulpen geven als je voelt dat hij terug wil. Het lukt om een hele volte in galop door te rijden. Maar wel met veel aansturing en been. Ben je dan tevreden op dat moment en denk je lekker gereden of wil je eigenlijk door tot dat hij normaal een rondje kan galopperen?

Of op de grond als een paard je eigenlijk constant om ver wil lopen. Je gaat grondwerk doen en merkt op gegeven moment dat hij naast je blijft, maar is nog wel drammerig en je moet hem nog een paar keer terug zetten. Ben je dan tevreden of ga je door tot dat hij netjes naast je loopt?

Dit zijn toch wel 2 verschillende manieren hoe je met je paard omgaat. :D