Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Amber_anne schreef:Dankjulliewel, jullie berichten doen me goed
Het plezier voor mij zijn hele kleine momenten. Bijvoorbeeld als het halster in een keer om gaat zonder dat er een ander paard aan komt. Of als ze allemaal rustig staan te grazen. Een rustige wandeling ook
Eigenlijk alles wat er met rust gebeurd zonder onverwachte dingen
Maar ook het feit dat ze altijd naar me toe komt gerend als ze me ziet
Princequillo, wat fijn om te lezen dat het je goed is bevallen. Was het ook paard gerelateerd?
De wachttijd is ongeveer 2,5 maand maar ik heb binnenkort een intake gesprek en dan hoor ik de precieze wachttijd
Amber_anne schreef:Ik heb al een aantal keer getwijfeld om een topic te openen over dit onderwerp maar de schaamte is ontzettend groot. Nu ik mij aan heb gemeld voor edmr therapie is de eerste stap gezet en moet ik het gaan accepteren
Citaat:Ik ben bang. Bang voor mijn eigen pony, voor wat er kan gebeuren als ik iets ga doen met haar.
Citaat:Het aller ergste is dat ik bang ben als ik alleen iets moet doen met haar. De angst die me bij de keel grijpt als ik weet dat ik alleen ben, zonder iemand om op terug te vallen als het allemaal mis gaat.
Wat gaat er dan mis? Eigenlijk niks maar het idee dat er misschien iets kan geburen geeft mij kortsluiting.
Citaat:Een hinnik zorgt ervoor dat mijn hart in mijn keel zit, als ik tijdens het wandelen een ander paard zie raak ik in paniek, dat ze wilt kijken naar iets wat er gebeurt geeft mij stress.
Citaat:Het probleem is ook dat ik in de les wel durf als er iemand dicht bij mij staat, niet vol overgave maar het gaat prima. De keren buiten de les ga ik helemaal op slot en kan ik niks meer.
Citaat:Door mijn angst ga ik ongeveer een keer per week, soms minder. Doe ik haar te kort? Ze is op de wei duidelijk in haar communicatie naar andere paarden. Opmerkingen dat ik meer met haar moet doen om dat op te lossen van stalgenoten maken mij ontzettend onzeker. Zie ik haar langer dan een week niet begin ik mij schuldig te voelen maar ik weet dat ik toch niks durf als ik er ben. Is dat terecht, is het erg om alleen maar op wei te staan in een kudde?
Citaat:Naast deze angst spelen er meerdere angsten mee die ook behandeld zullen worden bij de edmr therapie. Ook heb ik last van chronische hoofdpijn waar ik ook een nieuwe behandeling voor ga starten. Dit alles zorgt er voor dat ik minimaal kan werken en dus minder geld heb. Pony in training zetten of meerdere keren per week les volgen gaan dus op het moment niet lukken.
Citaat:Dankjewel als je dit allemaal hebt gelezen. Ik weet ook niet wat ik met dit topic wil, ik denk gewoon het kunnen vertellen dat ik bang ben. Het proberen te accepteren en mij niet meer te schamen
Amber_anne schreef:dank jullie wel allemaal
Ik heb het topic even niet bekeken omdat ik het toch confronterend vind m erover te schrijven
Helaas heb ik nog geen bericht gehad over wanneer ik terecht kan, gelukkig heb ik voor mijn gezondheid wel binnenkort een intake bij een andere kliniek. Ik hoop dat dat ook een deel van mijn druk weg neemt waardoor ik meer rust vind om langs te gaan.
Afgelopen week heb ik wel weer een rondje gewandeld met mijn vriend wat goed ging, ik was wel heel trots als ik het mag zeggen haha . Het zijn momenteel de kleine dingen
[ [url=m/yPMzsJ.jpg]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/jNsLeT.jpg]Afbeelding[/url] ]