Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-12-19 08:52

Geplaatst: 07-12-19 08:52

Vanaf welke leeftijd of met welke beperking valt het verkopen of weg doen van je paard in de categorie afdanken?

Alle paarden van particulieren zijn ergens gefokt, dus particulieren met 1 paard (of meer) in bezit, daar zijn ooit twee andere paarden voor nodig geweest om dat veulen te fokken.
Dus ook mensen die hun paarden tot aan de dood houden dragen bij aan de vraag op de markt naar paarden en de bijbehorende fokkerij, ze groeien nou eenmaal niet aan de boom.

Ik heb als hobby fokker meerdere veulens gefokt en allemaal verkocht, de moeders heb ik zadelmak gemaakt een paar keer op ch uitgebracht en ook verkocht.

Maar nu, staat er een 11 jarige fokmerrie, mag ik die nog verkopen? Komt ze dan de handel in? Ze kan gereden worden maar ik doe het op dit moment niet meer, ze is niet kreupel, maar wel te ‘oud’ voor wat ze kent (M gestart).
Ik wil haar eigenlijk wel weg doen omdat haar laatste nakomeling volgend jaar 3 wordt en naar huis komt, een beetje doorstroom. Die 3 jarige weer mak maken, een (paar) veulen(s) bij fokken, etc.
Alles aanhouden is ook geen optie, dan staan er straks wel meer dan dat we er kunnen houden.
Stoppen met fokken, ja dat kan, maar zoals ik hiervoor al aan gaf, de vraag is er en als ik ze niet fok doet iemand anders dat wel.

Tegelijkertijd hebben wij voor de kinderen een pony geadopteerd van 24 jaar, die staat hier niet in de weg en gaat hier ook niet meer weg. Die kleine grasmaaier is echt het maatje van de kinderen en bij het krijgen van deze pony heb ik ook beloofd hem een forever home te geven, wat ook gaat gebeuren.

Ik weet dus niet of het alleen maar zwart wit is. Want ik herken het gevoel bij mezelf of het misschien wel correct is als ik de 11 jarige merrie weg doe, of dat ik haar toch moet houden, want we hebben er plek en geld voor.

Innerlijke tweestrijd...

Laatst bijgewerkt door MizzMontana op 07-12-19 08:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-12-19 08:53

Geplaatst: 07-12-19 08:53

Ibbel schreef:
Gini schreef:
Mee eens, heel veel mensen houden van paardrijden, maar niet zozeer van paarden op zich.

En het feit dat dat als een schande wordt gezien, is voor een heel groot deel de oorzaak van het geleur.

Helemaal mee eens!

Niks mis met primair een sporter zijn! Alleen neem je verantwoordelijkheid en laat hem slachten. Super gezond scharrelvlees ook. Verspilling is zonde toch?

Of inslapen natuurlijk, kan ook

**Geplaatst**: 07-12-19 08:59

Geplaatst: 07-12-19 08:59

MizzMontana schreef:
Vanaf welke leeftijd of met welke beperking valt het verkopen of weg doen van je paard in de categorie afdanken?

Alle paarden van particulieren zijn ergens gefokt, dus particulieren met 1 paard (of meer) in bezit, daar zijn ooit twee andere paarden voor nodig geweest om dat veulen te fokken.
Dus ook mensen die hun paarden tot aan de dood houden dragen bij aan de vraag op de markt naar paarden en de bijbehorende fokkerij, ze groeien nou eenmaal niet aan de boom.

Ik heb als hobby fokker meerdere veulens gefokt en allemaal verkocht, de moeders heb ik zadelmak gemaakt een paar keer op ch uitgebracht en ook verkocht.

Maar nu, staat er een 11 jarige fokmerrie, mag ik die nog verkopen? Komt ze dan de handel in? Ze kan gereden worden maar ik doe het op dit moment niet meer, ze is niet kreupel, maar wel te ‘oud’ voor wat ze kent (M gestart).
Ik wil haar eigenlijk wel weg doen omdat haar laatste nakomeling volgend jaar 3 wordt en naar huis komt, een beetje doorstroom. Die 3 jarige weer mak maken, een (paar) veulen(s) bij fokken, etc.
Alles aanhouden is ook geen optie, dan staan er straks wel meer dan dat we er kunnen houden.
Stoppen met fokken, ja dat kan, maar zoals ik hiervoor al aan gaf, de vraag is er en als ik ze niet fok doet iemand anders dat wel.

Tegelijkertijd hebben wij voor de kinderen een pony geadopteerd van 24 jaar, die staat hier niet in de weg en gaat hier ook niet meer weg. Die kleine grasmaaier is echt het maatje van de kinderen en bij het krijgen van deze pony heb ik ook beloofd hem een forever home te geven, wat ook gaat gebeuren.

Ik weet dus niet of het alleen maar zwart wit is. Want ik herken het gevoel bij mezelf of het misschien wel correct is als ik de 11 jarige merrie weg doe, of dat ik haar toch moet houden, want we hebben er plek en geld voor.

Innerlijke tweestrijd...

Mijn persoonlijke mening is het afdanken zodra een dier geen nut meer heeft (ongeacht leeftijd) dus blessure, niet meer geschikt voor de fok, niet meer te bereiden etc. en die wordt weggedaan omdat de eigenaar liever een gezond dier heeft, of er de kosten en geld niet meer wilt insteken etc. Kortom, als de mogelijkheid er is om een nutteloos dier te houden maar de keuze wordt gemaakt dit niet te doen uit eigen belang. Dus er wordt in de eerste plaats gedacht aan de eigenaar zelf en niet aan het dier.

Ieder een die zichzelf op de eerste plaats zet en het dier op de 2de is in mijn ogen geen dier waardig.

**Geplaatst**: 07-12-19 09:01

Geplaatst: 07-12-19 09:01

Ik zou t zelf nooit kunnen om een oud dier weg te doen.
Ik heb juist zelf een oude inbeslaggenome pony gekocht en heb daar veel plezier van.
Als ik geld en eigen grond zou hebben, zou dat vol staan met afgedankte oude paarden.

Persoonlijk vind ik, dat als mensen zich moeite doen voor een fijne plek dat het dan prima is maar vind het sneu als een ouder dier op zo'n markt of handel terecht komt.
Dat moet ook echt voorkomen worden en dat vind ik echt je plicht als eigenaar dat je daar alles aan moet doen.
Maar ja, wanneer doe je het goed en helemaal voorkomen kun je het niet als je m eenmaal afgeeft of verkoopt.

Oude gezonde paarden slachten of inslapen vind ik echt not done. alleen omdat iemand er niet meer voor wil zorgen.
Bij mij blijven de dieren tot het einde en dat is zolang ze als paard kunnen leven in een groep op een leefbare manier.

Laatst bijgewerkt door jesito op 07-12-19 09:03, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-12-19 09:03

Geplaatst: 07-12-19 09:03

Ik vind het niet normaal. Maar ja.

**Geplaatst**: 07-12-19 09:29

Geplaatst: 07-12-19 09:29

Ik denk gewoon dat er een groot verschil zit in het idee waar je je paard mee aanschaft. Sommige mensen schaffen ze aan net als een kat/cavia/konijn. Primair als dier voor gezelligheid, om voor te zorgen. Net zoals een bokker die al jaren twee (?) blinde paardjes met alle liefde verzorgt. Zij kan/wil er niet mee rijden maar geniet dus blijkbaar heel erg van puur het zorg dragen/poetsen/knuffelen, net zoals je dat bij een kat of hond doet.

En je hebt mensen, zoals ik, die een paard aanschaffen voor primair het doel sport/wedstrijden/rijden. En ook die paarden worden prima met liefde verzorgt, komen niks te kort.

Alleen waarom je ze hebt aangeschaft bepaald wel wat je er mee doet mocht er een einde komen aan dat doel. Niet dat dat mogelijk is, maar stel dat het paard van iemand die het paard voor doel 1 heeft gekocht ineens niet meer te verzorgen valt. Niet meer poetsen, niks er om heen doen. Slechts kosten betalen en van een afstandje naar kijken. Hoeveel situaties zouden daar gelukkig van worden?

**Geplaatst**: 07-12-19 09:37

Re: Oude paarden na jaren plezier afdanken? Normaal?

Geplaatst: 07-12-19 09:37

Ik vind dat toch raar.
Je hebt dat dier dus voor jouw doel en als dat doel niet behaald kan worden, moet het dier weg.
Zoiets doe je met een auto of met een fiets maar niet met een levend dier.
Vind dat daar de denkwijze toch ook een beetje moet gaan naar het levende dier.
En waarom zou je zo'n paard niet meer verzorgen en niet meer poetsen?

**Geplaatst**: 07-12-19 09:40

Geplaatst: 07-12-19 09:40

jesito schreef:
Ik vind dat toch raar.
Je hebt dat dier dus voor jouw doel en als dat doel niet behaald kan worden, moet het dier weg.
Zoiets doe je met een auto of met een fiets maar niet met een levend dier.
Vind dat daar de denkwijze toch ook een beetje moet gaan naar het levende dier.
En waarom zou je zo'n paard niet meer verzorgen en niet meer poetsen?

Zo’n dier kan bij een ander wel veel beter tot zijn recht komen. Een ander kan een net zo goed huisje bieden en er nog gelukkiger van worden.

**Geplaatst**: 07-12-19 09:40

Geplaatst: 07-12-19 09:40

Change3x schreef:
jesito schreef:
Ik vind dat toch raar.
Je hebt dat dier dus voor jouw doel en als dat doel niet behaald kan worden, moet het dier weg.
Zoiets doe je met een auto of met een fiets maar niet met een levend dier.
Vind dat daar de denkwijze toch ook een beetje moet gaan naar het levende dier.
En waarom zou je zo'n paard niet meer verzorgen en niet meer poetsen?

Zo’n dier kan bij een ander wel veel beter tot zijn recht komen. Een ander kan een net zo goed huisje bieden en er nog gelukkiger van worden.

Dat is ook zeker waar, maar ik zou t niet kunnen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-12-19 09:44

Geplaatst door de TopicStarter : 07-12-19 09:44

boemel schreef:
Vorig jaar heb ik mijn 14 jarige ruin in laten slapen.
Al jaren had hij last van zijn rug.
Zadel na zadel, osteopaat na osteopaat, instructeur naar instructeur en over de hoeveelheid supplementen maar helemaal niet te spreken. Wel op de dierenkliniek laten onderzoeken, die gooide het op spierpijn en verwees me door naar een fysio.
Nooit een pas kreupel... en toch voelde het nooit goed.

Thuis kon ik voor mijn gevoel amper een B proef rijden, op concours liep ie rustig over de 190 punten in het M1.

Totdat ik een keer echt een goede behandelaar (ook paardenarts) bij hem had.
Ze zei ... dit paard is iets gigantisch aan het compenseren! Overal verzuring,harde spieren, ontstekingen in spieren.
Ze heeft mijn paard losgemaakt en zijn compensatie was weg....en hij was stokkreupel em begon slecht te eten.

Hij was pas 14, maar leek ineens een oud mannetje.
Hij heeft een maand rust gehad en hij leek op te knappen. Hij at beter en rende door de wei.

Na een onderzoek op de kliniek bleek hij neurologisch niet in orde. Zijn knie rechtsachter was kapot en het was volgens de dierenarts oud trauma.
Zijn knie linksachter had spat.
Een pijnlijke kwestie zonder mogelijkheden tot verbetering volgens de dierenarts.

Wat heb ik getwijfeld....
Moest ik hem van zijn "oude" dag laten "genieten" of inslapen?

Hoewel ik denk dat hij waarschijnlijk zijn kreupelheid na een tijdje weer perfect zou weten te verbloemen en het dan waarschijnlijk voor een buitenstaander een mooi gezond paard zou lijken, wilde ik hem dat niet aandoen.

Hij verdiende beter! En daarom heb ik hem in laten slapen. Het ging snel en rustig. Ik mis hem, maar ik heb er geen spijt van.

Een beslissing als deze maak je niet uit egoïsme, maar uit liefde voor het dier.
Een paard is een vluchtdier en als ze kreupelheid tonen, dan is er ook echt wat.

Ik heb lang gezegd dat hij mijn laatste paard was, dat hij oud bij me mocht worden. Maar onder deze omstandigheden wilde ik dat niet.

Meid, wat een moeilijke maar dappere beslissing.

roxiie schreef:
marleen_usar schreef:
Iemand zegt in het begin, kan jij in iemand z.n portemonnee kijken. Dan moet je niet aan paarden beginnen.Een paard kost geld ook als die oud is.

Als je 1 paard wil om op te rijden en dat financieel goed rond kunt krijgen, kun je daar prima aan beginnen. Maar als dat paard niet meer bruikbaar is, om wat voor reden ook en je hebt niet genoeg geld voor 2 paarden maar je wil wel blijven rijden. Wat doe je dan?
roxiie schreef:
Je hobby (even) op een lager pitje zetten, hoe spijtig ook, is ook gewoon een optie.

Volkomen mee eens.

Cemlys schreef:
Mijn oude pony is inmiddels 20, als 13jarige teruggekocht, nog jaren plezier gehad. Hij staat nu 3 jaar met pensioen, voor mn zwangerschap gestopt, dier had echt dagelijks training nodig en dan niet een rustig rondje, dat redde ik niet meer qua tijd. Daarbij merkte ik dat hij veel langer nodig had om warm te worden,... sinds een jaar verliest hij makkelijk gewicht, maar hij blijft hier tot zn eind. Zolang hij er plezier in heeft. Hem en zn vorige baasjes beloofd dat hij niet weer de handel ingaat. Ik heb jaren niet gereden, 3 jaar geleden een jaarling gekocht die er volgend jaar eindelijk aan toe is.

Hij mag zijn handen dichknijpen met zo'n geweldige eigenaar!

Kendra schreef:
Tigra_ schreef:
Wat ik vooral vervelend vind is dat mensen hun oudje wegdoen maar wel een hoop eisen stellen aan de volgende eigenaar en dan vooral dat ze het paard niet weg mogen doen. Dat is zo raar dat je dingen gaat eisen van een ander die jezelf ook niet wil of kan waar maken.

Dat dus. Kop in 't zand noem je dat. Ik snap heel goed dat een oud paard een probleem kan zijn, maar ik vind wel dat je als eigenaar je verantwoordelijkheid moet nemen. Iedereen weet dat dit moment ooit een keer komt en daar kun je in de meeste gevallen al jaren van tevoren over nadenken - of voor sparen ...

Je slaat de spijker op z’n kop +:)+

jesito schreef:
Ik zou t zelf nooit kunnen om een oud dier weg te doen.
Ik heb juist zelf een oude inbeslaggenome pony gekocht en heb daar veel plezier van.
Als ik geld en eigen grond zou hebben, zou dat vol staan met afgedankte oude paarden.

Persoonlijk vind ik, dat als mensen zich moeite doen voor een fijne plek dat het dan prima is maar vind het sneu als een ouder dier op zo'n markt of handel terecht komt.
Dat moet ook echt voorkomen worden en dat vind ik echt je plicht als eigenaar dat je daar alles aan moet doen.
Maar ja, wanneer doe je het goed en helemaal voorkomen kun je het niet als je m eenmaal afgeeft of verkoopt.

Oude gezonde paarden slachten of inslapen vind ik echt not done. alleen omdat iemand er niet meer voor wil zorgen.
Bij mij blijven de dieren tot het einde en dat is zolang ze als paard kunnen leven in een groep op een leefbare manier.

De meeste veeartsen zullen een ouder paard ook niet zomaar inslapen zonder het medisch dossier ingezien te hebben. Zolang mijn oudjes zelf in de bennen kunnen komen door t land rennen en geen pijn hebben worden ze niet ingeslapen. Naar de slager brengen vind ik dieronterend en egoïstisch, ze ruiken al op meters afstand bloed en dan jaag je letterlijk het paard de dood in waar je ''zielsveel van houden". Die twee dingen zou ik never nooit kunnen begrijpen en wil ik ook niet begrijpen.

**Geplaatst**: 07-12-19 09:56

Geplaatst: 07-12-19 09:56

jesito schreef:
Ik vind dat toch raar.
Je hebt dat dier dus voor jouw doel en als dat doel niet behaald kan worden, moet het dier weg.
Zoiets doe je met een auto of met een fiets maar niet met een levend dier.
Vind dat daar de denkwijze toch ook een beetje moet gaan naar het levende dier.
En waarom zou je zo'n paard niet meer verzorgen en niet meer poetsen?

Ik bedoel dus juist ook dat dat altijd nog wel kan, maar stel nou dat dat ook niet meer zou kunnen? Dan is het 'doel' voor mensen die een paard hebben voor iets anders dan rijden ook weg. Ik ben dus benieuwd hoeveel mensen een paard zouden betalen als je er écht alleen naar kan kijken. Want ik heb het idee dat iedereen een paard met een doel heeft. Weliswaar een ander doel, maar iedereen vind iets leuk aan paarden (de zorg eromheen, poetsen, wandelen). Alleen zodra dat beoogde doel rijden is word je met de grond gelijk gemaakt, terwijl ik denk dat als mensen niet meer zouden kunnen wandelen/poetsen ed de lol er voor diegenen ook snel af is.

**Geplaatst**: 07-12-19 10:00

Geplaatst: 07-12-19 10:00

liekec schreef:
Ik denk gewoon dat er een groot verschil zit in het idee waar je je paard mee aanschaft. Sommige mensen schaffen ze aan net als een kat/cavia/konijn. Primair als dier voor gezelligheid, om voor te zorgen. Net zoals een bokker die al jaren twee (?) blinde paardjes met alle liefde verzorgt. Zij kan/wil er niet mee rijden maar geniet dus blijkbaar heel erg van puur het zorg dragen/poetsen/knuffelen, net zoals je dat bij een kat of hond doet.

En je hebt mensen, zoals ik, die een paard aanschaffen voor primair het doel sport/wedstrijden/rijden. En ook die paarden worden prima met liefde verzorgt, komen niks te kort.

Alleen waarom je ze hebt aangeschaft bepaald wel wat je er mee doet mocht er een einde komen aan dat doel. Niet dat dat mogelijk is, maar stel dat het paard van iemand die het paard voor doel 1 heeft gekocht ineens niet meer te verzorgen valt. Niet meer poetsen, niks er om heen doen. Slechts kosten betalen en van een afstandje naar kijken. Hoeveel situaties zouden daar gelukkig van worden?

Dit. Mijn paard en shet gaan nooit weg. Ik heb ze gekocht met idee om ze te verzorgen, te tutten, wandelen en knuffelen. Ik rijd mijn paard ook echt wel, alleen recreatief maar het was niet het hoofddoel.

Ik kan me voorstellen dat als je een paard koopt met het doel sport/rijden of fokken en dat doel valt weg, dat je het dier dan verkoopt aan iemand als ik die niet per se hoeft te rijden. En als het niet anders kan dan voor inslapen of slacht kiezen. Daar is niks mis mee. Niet mijn keuze maar alle oordelen die eraan hangen zijn ook onnodig.

Er werd al gezegd dat het niet allemaal zwart/wit is. Mensen maken ook niet heel gemakkelijk de keuze om te verkopen/inslapen/slachten.

**Geplaatst**: 07-12-19 10:02

Geplaatst: 07-12-19 10:02

Ik was er wel blij mee, mijn ruin komt naar huis en ik zocht gezelschap om samen van hun pensioen te genieten.
Nu heb ik uit het dorp afgesproken dat een merrietje mag komen. En zij willen mijn vakanties en dagen weg op de wei letten.

Wat al eerder gezegd wordt hier:er zíjn succesverhalen. En waarom mogen niet een tienvoud van de de eigenaren daarop hopen? We kopen toch ook massaal loten in de loterij zonder te schande te worden gemaakt

**Geplaatst**: 07-12-19 10:06

Geplaatst: 07-12-19 10:06

Ik verzorg een 25 jarige merrie.
Begonnen toen zij 12 was en nooit meer weggegaan.
Rijden doen we niet actief, vooral buitenritjes, wandelen, spelen in de bak, knuffelen, poetsen.
Mis ik het rijden? Ja, soms wel.
Kan ik het over m’n hart verkrijgen te stoppen? Nee.
Ze staat buiten met een 10 jaar jonger vriendje, nu in de winter doen we iets minder, maar ze geniet nog vol op en het is mijn maatje.

**Geplaatst**: 07-12-19 10:23

Geplaatst: 07-12-19 10:23

Paarden gebed

Geef mij te eten, geef mij te drinken en zorg steeds voor mij.

Is de dagtaak volbracht, geef mij dan onderdak een schoon bed en een ruime box.

Spreek veel tot mij, wees goed voor mij en ik zal u met vreugde dienen en van U houden.

Spaar mijn gevoelige mond, gebruik geen zweep als ik mijn best doe, wees niet ruw als ik u niet begrijp, maar geef mij de tijd om U te leren begrijpen.

En als U tevreden over mij bent, laat mij dan in uw tevredenheid delen.

Denk niet dat ik ongehoorzaam ben, als ik niet naar uw hulpen luister, misschien is er iets niet in orde met het tuig of hindert mij iets, dat ik U immer niet vertellen kan.

Onderzoek mijn mond als ik niet eet, mogelijk heb ik een zieke tand, U weet wat een pijn dat kan doen

Zet me niet te kort vast of coupeer mijn staart niet. Het is mijn enige wapen tegen vliegen en insecten

Let op, dat ik niet op de tocht of te warm sta, want zonder uw medewerking kan ik mij gewoonlijk niet verplaatsen.

En tenslotte lieve baas, Als ik U niet meer tot nut kan zijn, laat mij niet verhongeren of kou lijden en verkoop mij niet. Geef mij geen nieuwe baas die mij langzaam dood marteld en mij onvoldoende eten geeft, maar wees goedhartig en geef mij een vlugge barmhartige dood.

**Geplaatst**: 07-12-19 10:25

Geplaatst: 07-12-19 10:25

SillyB schreef:
Ik was er wel blij mee, mijn ruin komt naar huis en ik zocht gezelschap om samen van hun pensioen te genieten.
Nu heb ik uit het dorp afgesproken dat een merrietje mag komen. En zij willen mijn vakanties en dagen weg op de wei letten.

Wat al eerder gezegd wordt hier:er zíjn succesverhalen. En waarom mogen niet een tienvoud van de de eigenaren daarop hopen? We kopen toch ook massaal loten in de loterij zonder te schande te worden gemaakt

Omdat het hier gaat om mensen die een dier met nul economische waarde weg doen. Als je een dier verkoopt of gratis weggeeft heb je er simpelweg niets meer over te zeggen. Natuurlijk is naar bekenden of familie een ander verhaal, maar dan hoef je er ook niet mee te adverteren. Meestal gaan ze de handel in of belanden ze op een rotmanier alsnog bij de slager. Dan kun je ze dus beter zelf netjes in laten slapen of zelf naar de slager brengen.

Het doel waarvoor je een paard aanschaft maakt imo daarin niks uit. Als je er om welke reden dan ook vanaf moet en het dier is onverkoopbaar moet je zelf verantwoordelijkheid nemen ipv het gratis weg te geven in de hoop dat een ander dat doet op basis van een mooi verhaal. Dan maak je inderdaad van de laatste jaren van je paard een soort van loterij.

**Geplaatst**: 07-12-19 10:35

Geplaatst: 07-12-19 10:35

Een goed huis zoeken voor een gezond “oudje” vind ik nog tot daar aan toe, maar wanneer het gaat over paarden met hele waslijsten aan klachten, kreupel zijn ed dan heb ik er minder begrip voor.

Hier hebben wij ook wel eens oudjes van anderen opgevangen, net nog een lieve mini shet, ideaal voor hele kleine kinderen.

**Geplaatst**: 07-12-19 10:37

Geplaatst: 07-12-19 10:37

Mijn paard is mijn vriend en vrienden doe je niet weg als ze ziek of oud worden.Dan hebben ze juist liefde en verzorging nodig.

**Geplaatst**: 07-12-19 10:38

Geplaatst: 07-12-19 10:38

Je weet toch waar je aan begint, dan maak je het toch ook af.Mijn paard kreeg hoefkatrol en nog wat andere ongemakken. Uiteindelijk afgekeurd maar je kan er nog wel ritjes op maken.

We doen grondwerk, wandelen en genieten.Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt hem af te danken.ik werk voor mezelf en ik ben een paar maanden uitgeschakeld.Ik heb nu weinig inkomsten dan nog zet ik alles op alles om mijn paarden te behouden.

**Geplaatst**: 07-12-19 10:54

Geplaatst: 07-12-19 10:54

Welkom in de consumptie-maatschappij waar alles maakbaar is en draait om presteren.

Ben het helemaal met je eens TS.
En wat hierboven ook genoemd wordt; je weet waar je aan begint. Zo ben ik ook opgevoed; Een dier heb je voor het leven.
Heb zelf 2 paarden die met pensioen/ actief pensioen zijn en mensen vragen letterlijk; "Wat heb je dan aan die beesten?" :roll:

Het hele idee van liefde voor het dier en verantwoordelijkheid hebben komt niet eens in ze op. (Zegt veel over hen!)
Mijn paarden kosten me nu meer dan ze me ooit gekost hebben maar geen haar op mijn hoofd die er ooit aan gedacht heeft ze af te danken. Integendeel; Heb ze beiden een goed pensioen beloofd en geniet elke dag van hoe ze het naar hun zin hebben en hoe ik die belofte kan waarmaken.
En daarbij geniet ik nog net zoveel van ze als toen ze wel actief waren

.

**Geplaatst**: 07-12-19 11:02

Geplaatst: 07-12-19 11:02

Ik snap er ook niks van en ik zal er ook wel nooit wat van gaan snappen.

Inmiddels is mijn kleine grote vriendin de 19 gepasseerd en begint de waslijst aan kwaaltjes steeds langer te worden. Het rijden heb ik jaren geleden al opgegeven op een enkele staprit zonder zadel na, daar heeft ze geen plezier (meer) in.

Mis ik het rijden? Absoluut! Maar ze mag hier blijven lopen tot haar lijf niet meer kan en tot die tijd geef ik met liefde wat extra geld uit zodat ze vrolijk als weidepaard en opvoed oma kan genieten.

En als ik dan die advertenties van oude paarden lees breekt mijn hart elke keer weer een beetje meer. -O-

**Geplaatst**: 07-12-19 11:02

Geplaatst: 07-12-19 11:02

bigone schreef:
Gini , slachten van een dier dat niet meer pijnloos kan leven is helemaal niets mis mee. Dus een paard wat regelmatig kreupelt of dampig is gewoon laten gaan ipv van als recreatiestapbeest nog 500 euro er voor vangen.

Uiteraard, maar niet ieder ouder dier is meteen ondraaglijk aan het lijden. Als het leven ondraaglijk wordt, dan is de dood een keuze die verder lijden bespaart. Of het paard nu 2, 12 of 22 jaar oud is.
Maar een ouder paard of een paard dat niet meer bereden kan worden is niet altijd gelijk aan een ondraaglijk pijn lijdend paard.

Dat het slachten van een ouder, niet aan pijn lijdend paard de betere keuze is uit verkopen, de handel in zwieren, laten verpieteren op een achteraf weitje, etc. Tja, als mensen dat tegen zichzelf willen zeggen om beter te kunnen slapen 's nachts, dan mag dat. In mijn woordenboek vind je het allemaal terug onder de term 'dumpen'.

**Geplaatst**: 07-12-19 11:03

Geplaatst: 07-12-19 11:03

Persoonlijk vind ik het "not done" om paarden met gezondheidsproblemen te verkopen. Ze eindigen te vaak in de handel en krijgen een lijdensweg. Dus dan denk ik, neem je verantwoordelijkheid als je het niet meer kan of wilt betalen en laat ze hemelen.

Een dier hebben voor het leven is een hele mooie gedachte, maar niet altijd realistisch in de zin dat (financiele) omstandigheden soms veranderen. Verkopen heb ik geen problemen mee, welke leeftijd het dier ook heeft, mits het dier genoeg kans maakt op een goede baas.

**Geplaatst**: 07-12-19 11:09

Geplaatst: 07-12-19 11:09

Ik snap alleen dat ‘het is ook niks om zo’n paard te laten verpieteren op een achteraf weitje’ ook niet zo goed. Een paard dat oud is en niet te berijden kan je toch altijd nog liefde en aandacht geven? Poetsen, wandelen, knuffelen...

Nogmaals, ik begrijp echt dat het allemaal te maken heeft met doelen, financiën, etc, en dat het echt allemaal niet zwart/wit is. Ik hang er ook geen oordeel aan. Alleen dat stukje snap ik niet. Als eigenaar maak je de keuze of het dier staat te verpieteren of niet...

**Geplaatst**: 07-12-19 11:12

Re: Oude paarden na jaren plezier afdanken? Normaal?

Geplaatst: 07-12-19 11:12

Er zijn paarden die gelukkig zijn in een kudde op een wei zonder veel menselijk contact, en er zijn er die dat niet zijn. Sommige paarden missen werk en aandacht enorm, dan kun je ze imo beter een korter en gelukkig leven geven dan dat je ze laat wegkwijnen inderdaad. Maar het mooiste is het natuurlijk, om het dier gewoon gelukkig te maken/ houden tot zover je kan. Dat is pas echt liefde...