Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Zonnetje81 schreef:Ik schrik van de hoeveelheid mensen die vinden dat je maar schijt moet hebben aan je ouders. Het ligt helemaal aan de situatie, betalen ouders je eten/drinken/onderdak/studie etc...??? Dan hebben ze echt wel iets te zeggen vind ik. Pas als je op jezelf woont en alles zelf betaald dan kan je spreken van: je bent oud genoeg en is jouw geld. Tot die tijd heb je gewoon rekening met je ouders te houden en dit als een volwassen mens te bespreken.
ingvdh schreef:Ik heb mijn eerste paard ook gekocht toen ik nog thuis woonde. Moeder was zelfs degene die me het laatste zetje gaf om na jaren bijrijden een eigen paard te kopen destijds. Die kende mij en wist dat ik qua financiën de zaken goed op orde had.
Toch kon ik een maanden later een huis kopen en inrichten met allemaal nieuwe spulletjes. Geen enkel probleem. Ik zat zelfs nog in mijn proeftijd van een baan toen ik mijn huis kocht.
Soms moet je een risico nemen, als je wacht op het juiste moment kan je wachten tot je een ons weegt want dat komt eigenlijk nooit.
Elinexx schreef:Zonnetje81 schreef:Ik schrik van de hoeveelheid mensen die vinden dat je maar schijt moet hebben aan je ouders. Het ligt helemaal aan de situatie, betalen ouders je eten/drinken/onderdak/studie etc...??? Dan hebben ze echt wel iets te zeggen vind ik. Pas als je op jezelf woont en alles zelf betaald dan kan je spreken van: je bent oud genoeg en is jouw geld. Tot die tijd heb je gewoon rekening met je ouders te houden en dit als een volwassen mens te bespreken.
mee eens! Ik ben 22 en woon ook nog thuis, zal hard moeten sparen om straks op mezelf te kunnen, een paard kopen zou dit echt in de weg staan. Al werk je fulltime, mijn mening is dat een eigen huis toch wel belangrijker is dan een paard.
Op een gegeven moment verwachten je ouders natuurlijk ook dat je op jezelf gaat. Mijn ouders zouden het er dan ook echt niet mee eens zijn als ik nu een paard zou kopen, en terecht!!
VanHuisUit schreef:Mijn 1e paard van mezelf gekocht toen ik 17 was. Altijd alles zelf betaald. Desnoods droog brood of wat dan ook maar paard was er en is er nog steeds (onderhand ander paard uiteraard, ben nu 56 ).
Toen ik 17 was wisten mijn ouders ervan, maar ik zou het toch hebben gedaan.
Wel alleen, nooit met iemand anders overigens.
Dus als jij dat wilt ga er gewoon voor. Het vindt zich wel een weg.
IMANDRA schreef:ingvdh schreef:Ik heb mijn eerste paard ook gekocht toen ik nog thuis woonde. Moeder was zelfs degene die me het laatste zetje gaf om na jaren bijrijden een eigen paard te kopen destijds. Die kende mij en wist dat ik qua financiën de zaken goed op orde had.
Toch kon ik een maanden later een huis kopen en inrichten met allemaal nieuwe spulletjes. Geen enkel probleem. Ik zat zelfs nog in mijn proeftijd van een baan toen ik mijn huis kocht.
Soms moet je een risico nemen, als je wacht op het juiste moment kan je wachten tot je een ons weegt want dat komt eigenlijk nooit.
Niet om stom te doen hoor, maar hoe lang is dat geleden? Er zijn best wel wat problemen qua huizen (koop en huur). Heel veel mensen om me heen hebben best veel problemen om een eigen woning te vinden omdat het allemaal heel erg duur is geworden.
ingvdh schreef:IMANDRA schreef:
Niet om stom te doen hoor, maar hoe lang is dat geleden? Er zijn best wel wat problemen qua huizen (koop en huur). Heel veel mensen om me heen hebben best veel problemen om een eigen woning te vinden omdat het allemaal heel erg duur is geworden.
Ik moet toegeven al een tijdje terug, maar aan de andere kant, ik moest het helemaal alleen doen, geen partner, geen dubbel inkomen (wat toen ook al gebruikelijk was), geen topsalaris maar gewoon modaal en daarnaast was de rente een flink stuk hoger dan nu het geval is. Ik heb toen al ervoor gekozen om geen geld bij te lenen voor kosten koper etc, er zat dus ook aardig wat eigen (spaar)geld in.
Huren was geen optie omdat er geen woningen vrij kwamen waarvoor ik in aanmerking kwam, eigen woning was toen ook al lastig omdat er weinig te koop kwam wat haalbaar voor mij was en bij elk nieuwbouw project was ik nummer 150 op de lijst.
Dus ja, een tijdje terug, maar die tijd had ook zijn nadelen die nu (nog) steeds van toepassing zijn en toch heb ik het gered.
Mijn moeder heeft me gewoon altijd flink laten sparen en heeft mijn kostgeld ook opgespaard waar ik mijn inboedel voor kon kopen, dat geluk had ik dan weer wel.
MarliesV schreef:TS, het is wel jammer dat je alleen op die post ingaat en niet op de rest.
Moet je het even op je in laten werken? Of valt het tegen dat bijna iedereen iets adviseert wat je liever niet had willen lezen?
MarliesV schreef:TS, het is wel jammer dat je alleen op die post ingaat en niet op de rest.
Moet je het even op je in laten werken? Of valt het tegen dat bijna iedereen iets adviseert wat je liever niet had willen lezen?