Bokt.nl

**Geplaatst:** 19-09-19 16:41

Re: Wanneer weet je dat het genoeg is voor je paard?

Geplaatst: 19-09-19 16:41

Wat bedoelt ie met een vlakke wei? is het heuvelachtig bij je? of bedoelt ie kaalgevreten??

Als niks helpt, is het lastig.

Ik beweeg hem nu wat door de "pijn" heen, maar weet ook dat alleen afvallen hem nog kan helpen.

Als ik niet ging verhuizen, was ik wel gestopt. Maar het verhuizen hangt ons boven het hoofd en het stomme idee dat je hem dan aan huis hebt en meer kan doen........

En iedereen legt het in mijn handen. 3 veeartsen, de tandarts, vrienden, mijn man. Iedereen zegt; je bent zo goed voor je paarden, hebt ervaring, kent hem al zoveel jaren en gaan er maar vanuit dat ik wel de juiste beslissing neem op het goede moment. Zelfs de veeartsen hebben het volste vertrouwen in me, maar met eigen is het soms heel lastig. Ik zit er te dichtbij dit keer.
We hebben natuurlijk wel eerder paarden laten inslapen, maar om een duidelijke reden.

En ik heb dan ook vrienden die zeggen; je weet het wel wanneer het genoeg is.........Tja, daar wacht ik dus al even op, maar volgens mij weet ik het dit keer niet.

Maar goed, dinsdag was de veearts er en die vond het geen nood.

**Geplaatst:** 19-09-19 16:45

Geplaatst: 19-09-19 16:45

Een vlakke wei, aangezien onze wei 1 grote berg is. Ik heb niet de mogelijkheid om haar te verhuizen, daar ik meerdere paarden heb.
Ook ik heb er al moeten laten inslapen, maar inderdaad door een duidelijke reden.

Dit is hoe ze vandaag loopt

Don't Worry, Don't cry, Drink Vodka and fly

**Geplaatst:** 19-09-19 16:50

Geplaatst: 19-09-19 16:50

En dit was afgelopen maandag, toen wou ze dus ook niet meer wandelen, terwijl ze normaal haantje de voorste is

Don't Worry, Don't cry, Drink Vodka and fly

**Geplaatst:** 19-09-19 16:55

Geplaatst: 19-09-19 16:55

Yellowbird schreef:
Ja hier ook al weken slapeloze nachten..
En sja, paard staat 24/7 buiten, zomer met graasmasker en nog veel te dik. En nu ze niet meer bereden kan worden, zal het nog wel erger worden.
Ik vraag me echt af, waar is de grens. Op duivelsklauw icm supplementen liep ze goed. Ineens doet dat niks meer en loopt ze zelfs door de buut heen slecht.
DA blijft hameren op een vlakke wei, maar ik heb nu eenmaal maar 1 weide. En op dat platte stukje gaat madame niet blijven staan als ze ziet dat aan de andere kant van de stroomdraad lekker groen gras staat.
Tis een haflinger dus alles voor eten.

Duivelsklauw is pijnbestrijding maar stopt de artrose niet, op een gegeven moment word het zo erg dat het er doorheen komt.
Qua filmpje valt het me nog mee qua kreupelheid eerlijk gezegd.
Maar de winter maakt het niet beter voor artrose paarden...

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-

**Geplaatst:** 19-09-19 16:57

Re: Wanneer weet je dat het genoeg is voor je paard?

Geplaatst: 19-09-19 16:57

Vandaar dat ze er ook supplementen bij krijgt ;)
Ja wat kreupelheid betreft valt het mee. Maar ze kwam niet meer vooruit. Maar hoe wil je flink kreupelen als zowel rechtsvoor en rechtsachter pijn doen?
Haar gezichtsuitdrukking sprak ook echt boekdelen. Een hoopje ellende was het.
En tis zo'n vrolijk beestje.

Don't Worry, Don't cry, Drink Vodka and fly

**Geplaatst:** 19-09-19 17:01

Re: Wanneer weet je dat het genoeg is voor je paard?

Geplaatst: 19-09-19 17:01

Dat geef imo wel voldoende informatie..als het karakter blijvend veranderd dan weet je wel dat het genoeg is.

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-

**Geplaatst:** 19-09-19 17:03

Re: Wanneer weet je dat het genoeg is voor je paard?

Geplaatst: 19-09-19 17:03

Dat is nu juist het moeilijke, tis niet blijvend veranderd. Het gaat op en af. Op de moeilijke dagen denk je, het is tijd. En de dag erna staat ze weer vrolijk.

Don't Worry, Don't cry, Drink Vodka and fly

**Geplaatst:** 19-09-19 17:06

Re: Wanneer weet je dat het genoeg is voor je paard?

Geplaatst: 19-09-19 17:06

Ja dat herken ik, maar als er meer moeilijke dagen zijn dan makkelijke dan heb je ook je antwoord. Als je paard duidelijk niet meer mee wilt/ wilt lopen.

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-

**Geplaatst:** 19-09-19 17:07

Geplaatst: 19-09-19 17:07

Ik vind het eerste filmpje erg meevallen. Maar dat is bij ons ook een goede dag, terwijl het natuurlijk niet 100% is. 2e filmpje herken ik ook helaas.

Wel onwijs gave wei, maar daar heb je niks aan. Ik ben dol op heuvels en dergelijke. Normaal is dat ook super voor de paarden, maar zal nu best zwaar zijn.

Je komt in een vicieuze cirkel. Ze bewegen te weinig en worden te zwaar. Het gewicht hebben ze last van en dan bewegen ze weer te weinig en niet goed.

Artrose heeft verschillende jasjes. Mijn andere 2 met artrose hebben er niet of nauwelijks last van. Alles staat ook 24/7 buiten zonder dekens en bewegen is echt van essentieel belang. Mijn merrie van 26 is alleen maar beter geworden eigenlijk.
Maar ik voer die dan wel bij.

Ik probeer ook naar het hoofd te kijken. Een wijs iemand zei wel tegen me; een paard blijft net zo lang overleven tot het niet meer gaat.
Mijn ruin staat in een relaxte, vaste kudde, kan eten en drinken, dus lijkt zich ook goed te voelen bij de situatie en zich te hebben neergelegd met wat minder kunnen. Maar in een grote kudde zou hij het nooit redden of iig echt niet naar zijn zin hebben zo.

Maar elke keer als ik dit bedenk, alles ga regelen, rent hij een rondje, komt even knuffelen en kijkt; wat denk jij nou? Het is steeds weer alsof hij het echt weet.
Maar goed, ik als mens moet daarboven staan natuurlijk.

Hoe reageert bij jou de rest op haar? Ik probeer ook te kijken of ze hem links laten liggen, afstoten, of juist nog beschermen. Ik zie het alle 3 wel gebeuren, dus ook niet 100% duidelijkheid dan.

**Geplaatst:** 19-09-19 17:15

Re: Wanneer weet je dat het genoeg is voor je paard?

Geplaatst: 19-09-19 17:15

Hier in de kudde gaat het ook prima, het zijn rustige paarden en ze is dikke vriendinnen met de leider.

Dat op en af maakt het zo moeilijk he. Denk je de grens te hebben bereikt, kijken ze je weer eens gek aan.

Don't Worry, Don't cry, Drink Vodka and fly

**Geplaatst:** 20-09-19 10:43

Geplaatst: 20-09-19 10:43

Zo vreselijk moeilijk hè, die beslissing nemen...

Misschien kan mijn verhaal je helpen, misschien ook niet. De keuze blijft immers altijd bij jou.

Het is nu een week geleden dat ik mijn beste vriendje heb laten gaan.
24 was hij en 16 jaar geleden mijn eerste eigen pony. Al 6 jaar stond hij op pensioen en werd hij heel langzaam steeds wat stijver. De afgelopen 2 jaar heb ik veel getwijfeld, wanneer is het moment.
Ook mij werd gezegd "je voelt het wel, wanneer het zover is". Maar echt duidelijk werd dat pas lang nadat de beslissing al genomen was.

In januari waren we nog naar de dierenarts voor een klinisch onderzoek, die vond hem goed genoeg lopen om 'op het land te laten staan'. Ja, artrose nu ook in de linker voorknie. Nee het wordt ook niet meer beter. Maar als je hem al 6 jaar op pensioen hebt staan, kan hij nog best een tijdje door met zijn bekende duivelsklauw-glucosamine-msm-gember mix.

In het voorjaar kwam het moment dat hij niet meer in arabieren-galop met de kudde mee rende. Ook zag ik hem steeds vaker met zijn linkervoorbeen ver naar voren staan, het werd zijn standaard rust-stand.
Als test gaf ik hem wat overgebleven Metacam en daarvan ging hij direct meer lopen en weer rechter staan. Pfoe, dan heeft hij dus écht wel pijn. Altijd. In beweging en in rust.

Mijn vaste dierenarts gebeld. "Ik stuur je wel een dosis Bute" zei hij.
Jahoor, op de Bute ging het prima. Hij rende weer door de wei. Volgens deze DA kon ik hem prima een paar jaar(??) op de Bute houden. Maar voor mij was dat geen optie. Als het dusdanig slecht geworden is dat er een flinke pijnstiller nodig is voor een normaal leven en ook géén kans op verbetering (alleen maar verdere achteruitgang) zal ik toch die vreselijke beslissing moeten maken. Maar hij is weer zo vrolijk, wil graag bij je zijn, wil spelen, loopt te draken in de kudde. Ja, wel op pijnstiller, maar toch...

Een keuze voor de datum werd voor mij gemaakt. Ik wilde graag weten hoe ernstig zijn artrose is, wat er in zijn hals aan de hand was (heel stijf, maar op de echo maar minimale afwijking zichtbaar). De optie in mei (2 weken na aanvraag) viel helaas/gelukkig af, maar op 13 september kon wel. Dan moesten we nog wel de hele zomer door. Gelukkig was mijn dierenarts zo lief om ons van voldoende Bute te voorzien, voor een comfortabele zomer. We hebben ervan genoten. We hebben zelfs nog over de Veluwe gereden. En aan onze eerste Bokt-fotomeeting meegedaan.

Een duidelijk "nu is het genoeg" heb ik pas gevoeld de maandag voor het inslapen. Dit was het moment dat de dagdosis Bute niet meer voldeed. De pijn kwam er doorheen, hij ging zijn linker voorbeen weer ontlasten. Ik heb hem nog 3 dagen op dubbele dosis kunnen zetten, zodat hij ook comfortabel zijn laatste trailerrit zou maken.

Het inslapen ging zo ontspannen. Waar hij normaal tegen sedatie liep te vechten en vaak een dubbele dosis nodig had (bijvoorbeeld bij de tandarts) liet hij nu heel rustig zijn hoofd in mijn armen rusten. Ondanks zijn enthousiasme tijdens onze laatste wandeling (een uurtje hiervoor) was hij er heel erg aan toe om rust te vinden. Geen chronische pijn meer. Geen stress om niet te kunnen vluchten (want da's ook een heel belangrijke: een paard dat niet soepel beweegt, kan voortdurend stress ervaren omdat hij wéét dat hij niet snel genoeg kan vluchten).

De dissectie heeft me heel veel duidelijkheid gegeven.
Het begon al met adenomen op de bijnier, een teken van chronische stress.
Verder supergezonde organen. Maar een totaal versleten bewegingsapparaat. Werkelijk van de schouder tot de kogel slijtage in alle gewrichten van beide voorbenen. De één net wat meer dan de ander. Artrose, ribbels en gaten in het kraakbeen, verkalking van de ligamenten, geirriteerde peesaanhechtingen... Heftig! Nu werd pas duidelijk hoe ontzettend WEINIG een paard eigenlijk laat zien.
En ook hoeveel ze kunnen compenseren. Want naast die slijtage in zijn benen, bleek hij o.a. ook 4 vergroeide wervels te hebben, 2 doornuitsteeksels met kissing spine en een scheef bekken (en nooit gebokt onder het zadel!!).

Dit kijkje in het lichaam heeft mijn kijk op paarden flink veranderd.
De beslissing over wanneer laten gaan, wordt er niet makkelijker op, wel duidelijker.
Op de dissectie vertelde Zefanja mij, dat ze áltijd meer vinden dan vooraf gedacht. Dat het voor geen enkel paard 'te vroeg' was geweest.
Een volgende keer kijk ik eerder naar: "wat is de toegevoegde waarde van hem laten lopen?".

13 april 2024 De grote voorjaarseditie van EquiDay
met 3 showringen vol paardvriendelijke demonstraties, 150+ stands, veel lezingen en workshops.

**Geplaatst:** 24-09-19 10:06

Re: Wanneer weet je dat het genoeg is voor je paard?

Geplaatst: 24-09-19 10:06

Calippo, dit is zeer confronterend om te lezen, maar helaas wel de waarheid. Heel veel sterkte nog met het verlies van je paard.
Gisteren zou ik de DA bellen om aan te geven dat het genoeg is. En toen liep madame ineens weer stukken beter. Helaas was dat een momentopname en liep ze savonds al weer slechter.
Filmpjes naar de DA gestuurd en ze vind t niet ondraaglijk. Tijd, beweging en afvallen zou haar helpen.
Tijd heb ik, maar bewegen en afvallen gaat erg lastig worden. Werd normaal 5x pw gereden, en 24/7 graasmasker op. En is nog te dik. En nu mag ze alleen nog maar wandelen, wat ze overigens niet meer wil.
Dilemma...

Don't Worry, Don't cry, Drink Vodka and fly

**Geplaatst:** 24-09-19 12:01

Re: Wanneer weet je dat het genoeg is voor je paard?

Geplaatst: 24-09-19 12:01

Heb je dat ook tegen de DA gezegd? dat nu net het probleem ligt in het bewegen/ afvallen? Een paard die niet meer wilt wandelen geeft toch een duidelijk signaal af vind ik.

Calippo: sterkte nog, ze laten inderdaad weinig zien..wennen waarschijnlijk ook deels aan de pijn. In de natuur als een paard pijn laat zien dan is het snel gebeurd met ze.

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-

**Geplaatst:** 24-09-19 12:33

Re: Wanneer weet je dat het genoeg is voor je paard?

Geplaatst: 24-09-19 12:33

Calippo, dat is ook zo. En achteraf kunnen kijken kan voor de eigenaar heel fijn zijn, ondanks dat het een aantal mensen iets tegen zal staan.
Heb al vaker gehoord dat er meer uit kwam dan men verwachte.

Yellowbird, hier zelfde. Dinsdag was de veearts hier en hem besproken. Hij loopt niet goed en wordt daardoor te zwaar. Daardoor wordt lopen alleen maar lastiger.
Maar hij toonde heel vrolijk en wij gaan verhuizen aankomende week, dus had de ijdele hoop dan meer te kunnen doen voor hem.

Paar dagen later struikelt hij keihard tijdens het laten bewegen. Was echt even heel naar. Gelijk veearts gebeld en ik dacht; daar gaat ie. Maar ze bleven heel rustig en zeiden; ga maar eerst goed koelen. Het is vast een verstuiking en dan schrikken ze even heel erg. Lastige was dat de rest van een slecht lijf zoiets moeilijk kan opvangen.
Dus ik en ML als we er zijn flink koelen en smeren. Hij liep al snel veel beter en zag hem 2 dagen later alweer spelen en gek doen met mijn andere ruin.

Hij loopt niet goed, maar blijft wel vrolijk en goed verder. Lastige is wel als hij wat minder beweegt zoals die paar dagen, dat hij vaak ook wat meer gaat hoesten. Het is vaak; heb ik het 1 onder controle, begint het ander weer.
En door niks doen is het gewicht echt een groot probleem. Ik laat hem dan wel wat verplicht bewegen.

Vanwege de ups and downs zou ik niet meer in paniek raken. Veeartsen vinden hem ook niet slecht genoeg. Maar vd week had ik wel zoiets van; en dan moet ie zo gaan....Stel dat hij echt op 3 benen was blijven staan en we hadden moeten wachten met zoveel pijn op een spoed inslapen.....

Maar goed, hij gaat gewoon mee verhuizen en ga kijken wat ik nog kan doen qua extra bewegen en hem minder te laten eten. Alleen weg van de andere betekent vaak ook minder bewegen.

**Geplaatst:** 28-09-19 19:56

Geplaatst: 28-09-19 19:56

hwn schreef:
Misschien eens Glucohorse overwegen? Lees dit toppic maar eens, geen verkooppraatje, de eigenares heeft haar paard nog steeds, hij is inmiddels 32 jaar!

AnnaL87 @ [BEH] Sundancer nog maar eens

Ja klopt, ik ben de eigenares van Sundancer, heb 10 jaar geleden een filmpje gepost waar te zien was dat hij niet meer kon opstaan door de artrose, ben Glucohorse beginnen geven en enkele maanden later kon hij erg vlot weer recht staan (die filmpjes zijn trouwens nog altijd hier te bekijken, https://www.glucohorse.be/verhaal06Or.html ik heb in die tijd erg veel kritiek gekregen omdat ik zogezegd mijn paard liet afzien. Hij is er nog altijd, heb hem gereden tot vorig jaar, nu geniet hij met volle teugen van zijn welverdiende pensioen, is spijtig genoeg nog maar kort geleden gediagnosticeerd Cushing, wel lichte verhoging van de ACTH waarde en hij krijgt nu elke dag een halve pil (Prascend) (wie ben jij hwn?, Bokt reunited? )

Wie is er online