Tja, dat vind ik dus het lastige. Het is een sterke pittige merrie. Echt de baas. Dus die zal niet snel laten merken dat het niet goed is. Dus ze is nog niet echt anders. Ze gaat haar eigen gang, houdt alles in de gaten, en terroriseert de pony nog.
Dus ik ben bang dat als ze het echt laat merken, het eigenlijk al te ver is. En daarnaast vind ik dat ik een verantwoordelijkheid heb, om te zorgen ik haar niet in een onmogelijke situatie (als echt niet meer op kunnen staan) breng. Liefst zou ik haar de dag voordat dat dat gebeurt, laten gaan. Maar ja, het lastige is dat je niet weet wanneer dat gaat gebeuren.
Voor nu heb ik de Duivelsklauw besteld. Dat gaan we bij voeren. Voorlopig lopen ze nog even 24x7 buiten. Hopelijk kan de Duivelsklauw dan z'n werk doen / aanslaan. En als ze dan weer 's nachts naar binnen gaan, ga ik het even goed bekijken. Als ze dan ook blijft liggen als ik binnen kom en/of steeds meer wondjes van het (proberen) op te staan, dan ga ik verder nadenken.
JosefienE schreef:Ik heb niet alle reacties gelezen. Maar 2 jaar terug heeft mijn paard ook een maand gehad dat ze moeite had met opstaan. Op een dag kwam ze ook helemaal niet meer omhoog, het lukte haar niet meer. Dierenarts er bij en met een aantal mensen omhoog gekregen. Buiten haar artrose (waar ze medicijnen voor krijgt), vond de dierenarts haar nog super gezond. Na deze periode is het ook weer beter gegaan en nu twee jaar verder houden we nog altijd ons hart vast als ze ligt, maar is het nooit meer mis gegaan. Wel gaat ze s'avonds naar binnen ipv 24/7 buiten, omdat ze de rust en warmte toch nodig heeft.
Ik zou het dus nog even aankijken, misschien gaat het over een tijdje weer perfect. Of heeft ze toch wat meer rust nodig, ik weet niet hoe actief ze loopt in de kudde.
Ah, dat biedt perspectief. Hopelijk gaat het met mijn oude dame net zo!
Homiafortuna schreef:Ik heb mijn merrie op 32-jarige leeftijd in moeten laten slapen, omdat ze met geen mogelijkheid meer in de benen kon komen in haar stal. We hebben toen echt vanalles geprobeerd. Buiten lukte het haar nog wel, maar ook moeizaam. Ze mankeerde verder niets, maar er was helaas geen andere optie. Merkte bij het inslapen ook dat zij daar geestelijk eigenlijk nog niet klaar voor was. Ze verzette zich er echt tegen. Was een hartverscheurend moment en vaak denk ik nog steeds of we echt wel alles hebben geprobeerd toen.
Och wat naar. Zo is inderdaad niet zo als je het zou willen.
siskeh schreef:Persoonlijk vind ik niet meer kunnen opstaan, of twijfelen daarover wel een grens.
Ook omdat ik weet wat het gevolg kan zijn, dier wat niet meer overeind kan in de box is géén pretje.
Dat gezegd hebbende, ik zou vooral ook al "vooruit" denken mocht het eens toch mis gaan, kan je misschien van box wisselen zodat ze er makkelijker uit kan? (dicht bij de uitgang) is de boxwand er af te halen?
Misschien kan je ook een aantal dagen in de box filmen hoe ze overeind komt.
Van box wisselen is lastig. Het zijn er 5. 3 aan 1 kant, daar staan de ruinen. en 2 aan de andere kant. Daar staat ze in (want naast of tussen de ruinen kan niet: dan houdt ze iedereen wakker met haar gegil naar de ruinen). De boxwanden kunnen er uit. Dus op zich maakt het ook niet zo veel uit in welke box ze staat. Maar eigenlijk vind ik dat ik moet voorkomen dat het zo ver komt dat we dat nodig hebben.
Geplaatst: 26-08-19 00:11 
