Hutcherson schreef:Ik denk dat niemand hun goede, betrouwbare recreatiepaarden kwijt wil, als ze ze al hebben. Aangezien de echte sportpaarden vaak totaal niet geschikt voor een relaxte buitenrit. Uitzonderingen daar gelaten.
Maar ik ben super zuinig op mijn recreatie paard, we hebben les maar voornamelijk om de juiste knopjes erop te kweken en de dingen te corrigeren die ik niet zie . Hij hoeft van mij niet de sport in.
Een goed opgeleid en braaf recreatiepaard is goud waard
En die gaan inderdaad niet zomaar meer weg. Ik heb er zelf zo 1. Bloed, zweet en tranen heeft het me gekost om hem zo braaf en betrouwbaar buiten te krijgen. Maar inmiddels is hij het ideale recreatiepaard en leidt inmiddels andere paarden op als recreatiepaard door ze op sleeptouw te nemen en te laten zien dat de wereld niet eng is. Hij is bomproof, niet bang voor groot verkeer, niet bang in het bos. Op buitenrit met een groep zwermt alles om hem heen, omdat hij zo stabiel en betrouwbaar is. Ik heb serieus nog niet zo lang geleden een bod voor hem gekregen van 4000 euro.
Als je bedenkt dat ik hem voor de helft heb gekocht als 3-jarige (en dat was al teveel), hij geen papieren heeft, ruin, allergie voor o.a. pollen en huisstofmijt, maar verder wel gezond en we niet verder zijn gekomen dan L1 dressuur en L4 western.
Als 'wedstrijdpony' gaf niemand het er voor hoor. Maar nu hij zo'n betrouwbaar (maar wel wakker en vrolijk en niet suf) recreatiepaard is, is hij ineens meer waard. Vergeet niet dat de opleiding tot zo bomproof en betrouwbaar ook heel veel kost aan tijd en energie.
Ik zeg altijd: een paard is waard wat je er bij de slacht voor krijgt. De rest is emotie, ervaring, investering aan tijd, enz.