VOLG -Studentenleven op z'n paards
Geplaatst: 28-12-18 19:58
Hallo allemaal!
Ik wilde al heel lang een topic openen over mijn paardje, en vooral onze weg samen, maar helaas ben ik daar tot nu toe nog niet aan toegekomen. Ik zal 'ons' verhaal even 'kort' samenvatten:
In Juli 2016 heb ik de HAVO afgesloten en besloot ik dat ik ontzettend graag de opleiding 'Paardensport en houderij' wilde volgen, maarrr daarvoor moest ik een eigen paard hebben. Mijn verzorgpaardjes (die ik met alle liefde mee had mogen nemen van de eigenaren) voldeden helaas niet aan de eisen, dus ging ik op zoek naar een eigen paard.
20 Juli zag ik een advertentie van een paard dat aan mijn eisen voldeed, ietsjes jong, maar toch besloten om te kijken. En twee dagen later stond ze in de trailer om mee te gaan naar huis. Dromsally Liath(voortaan Sally), een 4 jarige Irish Sporthorse. Net zadelmak, dus er zat nog flink wat werk aan. :+
De opleiding is m helaas niet geworden door een aantal flinke pechmomenten, maar ik zou haar voor geen goud meer willen missen!
Aan mijn tussenjaar kwam helaas een einde en zo begon ik eind vorig jaar met mijn huidige studie. Het studentenleven viel mij zwaar. Sally kon niet zomaar even meeverhuizen naar de stad, want het studentenleven is al duur genoeg. Persoonlijke omstandigheden zorgden ervoor dat ik het schooljaar afsloot met een dikke burn-out. Waarschijnlijk is deze zich op gaan hopen sinds januari vorig jaar, maar zoals velen wilde ik er niks van weten. Het was gewoon even druk, maar dat zou heus wel weer over gaan. Na de zoveelste instorting toch maar eens de symptomen op gaan zoeken en ja hoor, ik kon ze stuk voor stuk afvinken. Toch maar een bezoekje naar de huisarts dus. Ik heb me wat afgejankt in die eerste paar weken, 19 jaar en voor mijn gevoel helemaal afgeschreven en nutteloos. Inmiddels gaat het weer stukken beter en kan ik (met een deels aangepast rooster) weer rustig verder met mijn studie.
Wat ik tijdens mijn herstelperiode tot nu toe heb gemerkt is dat Sally echt mijn uitlaatklep is. Als ik daar in het weekend was was even alle stress weg, en voelde ik me weer een mens! Ik zou niet willen weten wat er van mij terecht was gekomen zonder de paarden :n
Hoe dan ook, het afgelopen jaar heb ik heel het internet zo'n beetje afgestruind opzoek naar een *betaalbaar* plekje in de buurt van de stad, zodat ik Sally weer dicht bij mij kon hebben. En niet zonder resultaat, want per 2 Januari 2019 verhuist Sally eindelijk weer naar mij toe! *\o/* *\o/* *\o/*
Dat is voor mij ook de reden om nu toch eindelijk een topic te maken. Dan kan ik weer heerlijk elke dag heen en onze momentjes en ups en downs vastleggen.
Heel verhaal alweer, maar ik zal hier dus regelmatig updates plaatsen over onze belevenissen, allereerst de hele verhuizing volgende week :D
Op naar 2019 dus! Stay tuned voor een jaar vol lol met mijn knol <3
Ik wilde al heel lang een topic openen over mijn paardje, en vooral onze weg samen, maar helaas ben ik daar tot nu toe nog niet aan toegekomen. Ik zal 'ons' verhaal even 'kort' samenvatten:
In Juli 2016 heb ik de HAVO afgesloten en besloot ik dat ik ontzettend graag de opleiding 'Paardensport en houderij' wilde volgen, maarrr daarvoor moest ik een eigen paard hebben. Mijn verzorgpaardjes (die ik met alle liefde mee had mogen nemen van de eigenaren) voldeden helaas niet aan de eisen, dus ging ik op zoek naar een eigen paard.
20 Juli zag ik een advertentie van een paard dat aan mijn eisen voldeed, ietsjes jong, maar toch besloten om te kijken. En twee dagen later stond ze in de trailer om mee te gaan naar huis. Dromsally Liath(voortaan Sally), een 4 jarige Irish Sporthorse. Net zadelmak, dus er zat nog flink wat werk aan. :+
De opleiding is m helaas niet geworden door een aantal flinke pechmomenten, maar ik zou haar voor geen goud meer willen missen!
Aan mijn tussenjaar kwam helaas een einde en zo begon ik eind vorig jaar met mijn huidige studie. Het studentenleven viel mij zwaar. Sally kon niet zomaar even meeverhuizen naar de stad, want het studentenleven is al duur genoeg. Persoonlijke omstandigheden zorgden ervoor dat ik het schooljaar afsloot met een dikke burn-out. Waarschijnlijk is deze zich op gaan hopen sinds januari vorig jaar, maar zoals velen wilde ik er niks van weten. Het was gewoon even druk, maar dat zou heus wel weer over gaan. Na de zoveelste instorting toch maar eens de symptomen op gaan zoeken en ja hoor, ik kon ze stuk voor stuk afvinken. Toch maar een bezoekje naar de huisarts dus. Ik heb me wat afgejankt in die eerste paar weken, 19 jaar en voor mijn gevoel helemaal afgeschreven en nutteloos. Inmiddels gaat het weer stukken beter en kan ik (met een deels aangepast rooster) weer rustig verder met mijn studie.
Wat ik tijdens mijn herstelperiode tot nu toe heb gemerkt is dat Sally echt mijn uitlaatklep is. Als ik daar in het weekend was was even alle stress weg, en voelde ik me weer een mens! Ik zou niet willen weten wat er van mij terecht was gekomen zonder de paarden :n
Hoe dan ook, het afgelopen jaar heb ik heel het internet zo'n beetje afgestruind opzoek naar een *betaalbaar* plekje in de buurt van de stad, zodat ik Sally weer dicht bij mij kon hebben. En niet zonder resultaat, want per 2 Januari 2019 verhuist Sally eindelijk weer naar mij toe! *\o/* *\o/* *\o/*
Dat is voor mij ook de reden om nu toch eindelijk een topic te maken. Dan kan ik weer heerlijk elke dag heen en onze momentjes en ups en downs vastleggen.
Heel verhaal alweer, maar ik zal hier dus regelmatig updates plaatsen over onze belevenissen, allereerst de hele verhuizing volgende week :D
Op naar 2019 dus! Stay tuned voor een jaar vol lol met mijn knol <3