Vanaf morgen heb ik weer een echt verhaal voor jullie. Dan komt namelijk de zadelpasser. Of het een goed of een slecht verhaal wordt, weet ik dan pas.
De afgelopen week heb ik op hem gezeten om weer even de ‘feeling’ te krijgen. Het ging verrassend goed met een stuur, een rem en een gas. De driehoek is compleet.
Verder hebben ze manen de zomer niet overleefd. (Of moet ik zeggen de lente). Ik hoopte dat het mij deze keer zou lukken met goed management. Maar elke dag als ik die deken eraf haalde zag het er erger uit dan de dag ervoor. Dan weer een hap, dan weer geschuurd, toen had ik het helemaal verkeerd geknipt Ik was het vandaag zo ont-zet-tend beu dat ik de schaar heb gepakt en terwijl hij op stond te drogen van de schimmeldouche, heb ik hem geknipt. Lekker strak in het pak dus. Ik vind het hem goed staan. Beter dan die vodjes van manen. Al kijkt hij wel - ehm - bijzonder op de foto. Iets met bakken voer en slapen in het zonnetje.
Oh en hij bedelt tegenwoordig. Dus niet alleen mijn cavia en hond zijn verpest: ook het paard.
KUSJE