[VOLG] Het tij keren, kan dat?

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

[VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-08-17 20:04

Je koopt een paard voor jouw plezier en zijn plezier.
Hoop je.
Afijn, daar ga je van uit.
Maar wat, als het vanaf dag 1 lijkt mis te gaan. Ga je dan door?

Graag wil ik mijn relaas met jullie delen. Wie weet helpt het mensen die in een zelfde soort situatie zitten als ik heb gezeten.
Ik heb een logboek bijgehouden van de afgelopen twee jaar vanaf het moment van aankoop, dierendag 2015. Ik zal vanaf nu dagelijks een stuk daaruit hier plaatsen met verwijzingen naar YT-filmpjes.

Eerst mij even voorstellen, Ik ben Mo, ben 53 (ja jaren en kilo), woon in Frankrijk, rijd paard vanaf mijn 7e, met tien jaar onderbreking. Heb Deurne klassiek geprobeerd en later mijn western Trainer certificaat in Deurne gehaald. Ik rijd vanaf 1989 western op zoek naar een paardvriendelijke stijl van paardrijden. Tot 2013 reed ik dagelijks paard tot mijn oude paard, Thor, dat we 20 jaar al hadden, op 11 februari binnen 5 uur overleed aan een inwendige bloeding. Hier een link naar een eerbetoon voor hem (voor mensen die emo zijn, is dit misschien geen goed filmpje)
https://www.youtube.com/watch?v=NNlhgzL7vo0

Een "vervanger" kopen kon ik niet. Toen niet, zijn dood was veel te heftig geweest, het gemis te groot. Pas toen we in augustus 2015 verhuisden, was ik weer toe aan een nieuw maatje. Ik wilde graag een betrouwbaar paard, niet te oud, niet te jong, goed beleerd, om alleen maar buitenritten mee te maken. Ik schatte dat ik nog wel een jaar of 20 kon paardrijden, dus wilde graag een maatje dat ongeveer nog zo lang zou kunnen meegaan.

Mijn droom was een paard met veel manen, als in heul veul manen. Vooral lang. En eigenlijk ook chic. Eigenlijk wilde ik wel een barok paard. Maar de prijzen waren simpelweg niet binnen mijn budget. 3000 euro was mijn uiterste max. Ik stuitte op een Irish Cob site. Was meteen verliefd op het ras.

Eh, wacht even ... tinkers, was dat niet het ras waar een vriendin van mij een ruin van had, die zo dwars was en niet spoorde dat het gewoon gevaarlijk was?
Hè bah, gewetensstemmetje van mij, houd eens even op.
Eh, wacht eens even, was dat niet het ras waar een oud collega van mijn man twee ruinen van had en waar hij pas toen een van hen 12 jaar was, goed mee uit de voeten kon?
Gewetensstemmetje, houd jij je mond eens.
Eh, wacht eens even, je moet niet voor de looks gaan. Je wilt gewoon een fijn buitenrijd paardje. Als je nu twee mensen kent die problemen hebben met dat koppige ras...
Gewetensstemmetje ik negeer jou, het moet gewoon een tinker worden.

Ik maakte mijn gedachten op. Een goed doorgereden tinker, bomvrij, merrie of ruin, liefst zilver. Als dat niet kon dan zwart bont met veel zwart en een zwarte staart. De zoektocht begon. Nog niet makkelijk via internet, sommige mensen reageren gewoon helemaal niet op mails of je krijgt hun voicemail. Vaak zijn advertenties al verouderd en niet verwijderd. Maar ik vond op 150km rijden een mooie zwarte tinker. Nana (Dat betekent chickie in het Frans). Een merrie. Afspraak gemaakt. Hier mijn log van augustus 2015

Ik was om 3 uur op de afgesproken locatie en zij, vrouwtje van een jaar of 35, iets later dus dat was netjes. Zijn we naar haar gedoetje gereden. Een paar hectare plat terrein met twee bakken, wat boxen en allemaal kleine stukjes land netjes omheind met lint. Paardjes stonden er allemaal twee bij twee in en hadden allemaal een grote baal hooi per landje. Heel verschillende paarden allemaal. Ze gaat meer pensionstalling doen, want wat blijkt: ze stopt met fokken. Haar lievelingshengst is een paar maanden geleden vrij abrupt overleden op 8-jarige leeftijd en kennelijk was er meer dat ze niet meer leuk vond. Haar twee fokmerries doet ze weg. En een hengst houdt ze gewoon als fokhengst om te hem te laten dekken op aanvraag. Ik denk dat pensionstalling meer opbrengt dan fokken als ik haar zo hoorde. Dus dat verklaart waarom ze Nana wegdoet.

Ik was gelukkig niet zenuwachtig of een emodoos waar ik bang voor was omdat dit weer voor het eerst was nadat Thor was overleden. Eerst gingen we naar Nana toe, die draaide gelijk haar kont naar ons toe, ik denk nou dat is lekker, maar wat blijkt, ze wil, zodra er iemand in het land of box komt aan haar billen gekrabbeld worden. Een rare gewoonte die de fokster nu natuurlijk jammer vindt, maar ja, dat zijn van die gewoontes die erin sluipen en er niet meer uitgaan. Nana is toen ze 5 was vanuit Ierland naar Frankrijk gekomen. Ze was toen net aangereden. De fokster is haar gelijk gaan gebruiken voor de fok en heeft er weinig meer mee gedaan. Afgelopen winter toen haar veulentje afgespeend was is ze weer gaan trainen voor de verkoop.

We zijn haar gaan poetsen. Voetje op tillen keurig en ook omhoog houden zelf. Vaststaan aan het halster en wij weggaan en andere paarden rondlopen, geen probleem. Poetsen ook lief. Een kwaal die Irish Cobs kunnen hebben, maar Nana niet had, is door het vele behang aan de benen dat het gaat broeien en er korstjes/rasp komen die kunnen infecteren. Goed sokken poetsen is het advies. Ik heb haar tanden bekeken en in haar rugspieren geknepen en ze gaf geen krimp. Toen los in de bak om haar gangen te zien. Ze stapt ruim over en ze stapt wel iets naar buiten uit, maar dat mag de pret niet drukken. Toen longeren met zadel en losse beugels en ook dat deed ze netjes en ze luistert goed naar commando's. Alleen moet ik alles in het Frans nog leren en ook de geluidjes want fluiten is stoppen of komen, piepgeluidje met je lippen zuigen is sneller. (In western is dat geluidje achterwaarts!) En achterwaarts kende ze ook.

Daarna ging de fokster haar rijden. Aan de teugel kent ze niet, maar in de bak is ze enorm voorwaarts, bijna te. Ze heeft een grote wil om te pleasen en luistert netjes naar de hulpen. Ze kan ook wijken voor de kuit. Inbuigen kende ze nog niet. Maar goed ik wil ook geen dressuur meer gaan doen, alleen ritten. Ze heeft op mijn verzoek nog even op het asfalt gedraafd omdat ik meende iets te zien van niet rad, maar toch leek dat goed. Ze is voor beslagen.

Toen hebben we mijn westernzadel erop gelegd en heb ik gereden. Was natuurlijk jaren geleden weer, maar het ging best wel goed. Nu vandaag voel ik alleen mijn botten in mijn billen, geen zitvlees meer, maar geen spierpijn en niet meer heuppijn en rugpijn dan normaal iedere dag. Dus ik heb wat overgangen gereden, gedraafd, gejogd, want dat is in de Engelse sport niet zo gebruikelijk, maar ze kan goed verzameld draven, dus dat joggen gaat wel lukken, gegaloppeerd twee kanten en het is wennen want Thor was heel vlak in zijn gangen, maar zij gooit hoger op. Maar ook dat zal wel wennen. Ik kon wel doorzitten. Bij mij loopt ze wel uit elkaar omdat ik met lossere teugel rijd, maar ja, het gaat mij om het buiten rijden. Bij de fokster loopt ze wel mooier toch door dat die niet met een losse teugel reed.

Daarna zijn we naar buiten gegaan. Het was stormachtig, dus fris weer, maar Nana gaf er niets om. Nou is het daar in de middle of nowhere, dus geen auto te bekennen en dus zijn we naar de snelweg gegaan. Een paar honderd meter van haar terrein zit de snelweg en dan sta jij onderaan het talud en het verkeer raast boven je langs, vond Nana allemaal prima. We kwamen nog langs weilanden met andere van haar paarden en hengsten, maar Nana ging gewoon door. Toen kwamen we bij een beek en toen dacht Nana, ja, nou doe je het zelf maar. De plas in de bak ging ze gewoon doorheen, maar een beek, neu. Toen hebben we even verderop een doorwaadbare plek gevonden en die was niet diep en overzichtelijk, je kon de bodem goed zien, en toen de fokster voorop liep wilde Nana wel. Dus als ze vertrouwen heeft, komt ze wel. We zijn ook nog onder het viaduct van de snelweg doorgegaan. Dat is waanzinnig eng natuurlijk, donkerder een tunnelachtig ding met water dat erlangs stroomde maar vooral al die auto's boven je hoofd, dat geluid! Nana vond dat wel heel spannend maar ze liep er wel onderdoor zonder in te houden. Toen nog een stuk gedraafd in de berm en op het asfalt en ze is zeker op haar voeten, struikelt niet zoals Thor altijd deed en maakt ook geen problemen om over keitjes te lopen.

Dus het lijkt een tof paardje voor mij. Wat is er minder aan Nana, want er zijn natuurlijk minpunten. 1. Haar staart en manen zijn helemaal afgeknaagd door het laatste veulen. Dat duurt nog 3 jaar voordat weer mooi is. 2. Buiten is ze minder voorwaarts dan in de bak. Buiten moet je drijven en in de bak niet. 3. Nana heeft voernijd naar merries. Als ze met merries in hetzelfde land hooi of bix krijgt dan is ze dominant. 4. En door de platte hoeven heeft ze snel rotstraal daar moet je op attent zijn, zij de eigenaresse.

Toen waren we 3 uur verder en kwam het prijs afdingen. In principe wilde ze niet zoveel van de prijs van 3000 afdoen. Ik heb vervoer naar ons huis bedongen en inderdaad een dekking! Maar een dekking nu zou betekenen dat ze in augustus 2016 gaat veulenen. En dus in de heetste maanden hoogdrachtig is. Daarnaast als het veulentje in augustus geboren wordt, dan is het op het koudst van de winter een paar maanden oud en dat brengt risico's met zich mee. Dus hebben we nu voorlopig afgesproken dat ze in maart en april, twee hengstigheden, weer teruggaat, en met zekerheid van een echo, ik haar weer terugkrijg. Ik moet dan wel stalling betalen, maar daar moet ik nog ff over onderhandelen.

Vandaag hoor ik hoeveel het kost om haar met röntgen te laten testen en wanneer dat kan. De dierenarts komt dat ter plekke doen. Als dat allemaal goed uitpakt, dan is de deal rond.

O, en ik had Thor bij mij, het armbandje van zijn staart en normaal prikt dat altijd. Ik heb de hele middag geen prikkie gevoeld. Ik beschouw het maar als een goed teken...

Morgen meer over Nana, waar ik meteen verliefd op werd...

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-08-17 23:00

Hier het filmpje van de eerste keer bekijken van Nana. https://www.youtube.com/watch?v=shHd1eNjyFQ

En de klik met Nana was er nog steeds. Wat een lief aanhankelijk dier. Ze wist meteen dat ik brokjes in mijn zak had en is een snoepjesdief. En ze is zo grappig met alleen 2 witte sokjes achter. En ze is ook echt zwart, want nu hoogzomer is ze niet bruin geworden. Je kunt helaas wel aan haar buik zien dat het een fokmerrie is geweest. Als ze haar leven lang voor de fok is gebruikt heeft ze misschien wel 9 veulens gehad, ze is nu 11.

De hengst die haar gaat dekken is echt waanzinnig gaaf. Hij heet Blue Moon en is een zwarte sabino. De kleur die ik erg mooi vind van tinkers. Als Nana daar toch eens een veulentje van zou mogen krijgen. Lijkt me zo leuk ooit een veulentje te hebben! Hier wat foto's van deze hengst. Een beauty! Die foto waar die dame erop rijdt, dat ben ik niet hoor.

[ img ]


[ img ]


[ img ]


[ img ]
[ img ]
Laatst bijgewerkt door Monique1963 op 25-08-17 23:31, in het totaal 2 keer bewerkt

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-08-17 23:10

Toen kwam de keuring.

De dierenarts was een aardige vent en we zijn gelijk aan de slag gegaan. Toen ik de eerste keer ging kijken dacht ik te zien dat ze niet rad was. Ik dacht dat dat kwam omdat de eigenaresse te veel aan de teugel zat en vroeg haar om Nana wat meer ruimte te geven en toen leek het weg. Ook heb ik de eigenaresse op hard asfalt laten draven, en het was zo weinig niet rad dat ik aan mezelf twijfelde, maar voldoende om te zeggen dat ik een volledige aankoopkeuring wilde, met röntgen.
Ook vroeg ik me af toen waarom je een paard dat je 6 jaar lang niet bereden hebt en ook niet buiten gaat rijden, alleen voor de verkoop aan de voorkant laat beslaan. Daarnaast was het opvallend dat Nana op zachte grond zo meer voorwaarts was dan op de weg...

Goed, tijdens losdraven aan de longe in de zachte bak voor uithoudingstest en check longen en hart, dacht ik weer te zien dat ze niet rad was. Later bleek dat de dierenarts dat ook had gezien. Hij vroeg ook een paar keer extra om haar linksom te laten gaan.
Toen de buigproeven: dat was allemaal netjes, daar liep ze niet slechter door. Dus gewrichten zijn goed.

Toen de visiteertang. Op linksvoor trok ze gelijk al terug bij het in de toon knijpen. En dat werd steeds erger. Daar ging ze ook steeds minder rad door lopen en bij de laatste keer dat nog een keer testen op de kleine cirkel, harde grond, was ze echt erg kreupel.

Er gebeurde nog iets vreselijks. De dierenarts wilde dat Nana op de kleine cirkel op harde ondergrond wat meer tempo maakte, dus de eigenaresse gooit het eindje van de longe naar Nana's achterhand, Nana schiet vooruit, maar glijdt op de harde grond compleet onderuit. Ik was helemaal ontdaan. Vond het zo verschrikkelijk, stond bijna te janken. En de eigenaresse? Die lachte!!!

Probleem met mij is, dat Nana voor mij de vernieuwing van Thor was. Stiekem erg emo eronder al die tijd. Ik koop geen paard, ik koop een nieuw gezinslid. Voor mij is het geen ding, het is een wezen dat weer voor minimaal 20 jaar bij ons komt. Dus voor mij hoefde die keuring eigenlijk verder niet meer, omdat ik vond dat ze Nana met rust moest laten verder omdat ze gevallen was. Ik wilde het dier troosten, maar zo werkt het niet. Keuring is keuring.

De dierenarts leek me geheel oprecht en zei ook dat hij dit bij de Irish Cobs van deze fokster nog niet had meegemaakt. Voeten van Irish zijn altijd hard zei hij. Dat betekent dus dat Nana een slechte uitzondering is op de regel. Ook kun je je afvragen dat als je er dan een veulentje bij neemt, wat die dan voor voeten van zijn moeder erft.

Afijn de dierenarts had zijn conclusie getrokken en vond röntgen niet meer nodig, want hij keurde haar toch af. Hij meende dat ze of vernageld was, of dat ze een zwelling in haar voet heeft door op een steen te zijn gaan staan. Ze heeft namelijk echt heel erg platte voeten. Zo plat dat de zool gelijk de grond raakt. En daarom heeft de eigenaresse haar natuurlijk laten beslaan, omdat ze vast en zeker dit probleem vaker heeft gehad. En ik herken het helemaal van Thor.
Dus ik heb overlegd met de dierenarts wat ik kon doen. Je kunt verhoogde dubbele ijzers eronder zetten, eventueel met zooltje. Maar zooltjes raken gelijk de hoefzool al, dus dat zal alleen maar meer druk geven. Volgens de eigenaresse is het niets ernstigs en kwam het omdat de zool zo zacht was. Ze was al aan het behandelen voor rotstraal. De zool beschadigde ook erg makkelijk door de visiteertang.
De dierenarts zijn advies: ijzers eraf, smid moest constateren of ze vernageld is, of dat er een zwelling in de voet zit. Dan 3 weken op rust en zachte grond en dan kijken hoe ze er dan bij staat en weer een herkeuring dan wel met röntgen. Dan ben ik dus een maand verder.
En ik blijf dan altijd dezelfde problemen houden als met Thor, altijd gedoe door die platvoeten, Thor was ook drie keer vernageld, omdat de smid dan zo weinig heeft om te beslaan zit hij heel snel in het leven. Thor heeft toen nog op de uithof daarvoor gestaan. Heel abces in zijn voet, toen. Dus als ik een matige smid tref, loop ik weer dat risico met de daarbij behorende kosten en niet kunnen rijden. En op blote voeten laten lopen is dan al helemaal geen optie. Ik kan nog wel hoefschoenen kopen, die had ik voor Thor ook. Dat is dan het enige wat zou kunnen. Hoefschoenen zijn overigens wel rotdingen, want je moet zo ongeveer iedere keer dat je gaat rijden de hoefranden bijvijlen anders krijg je ze niet meer aan. En de pasvorm is vaak ook erg lastig, laat staan de kosten. Ik was toen 400 euro kwijt en ze gaan maar een jaartje mee als je veel op harde grond rijdt.

In de auto terug naar huis, alleen maar zitten janken, want wat moet ik nu? 100.000 vragen heb ik. En áls ik het wel doe, dan mag er wel een flink beetje van de prijs af!

Toen ik thuiskwam stond er al een mailtje van de eigenaresse in mijn mailbox. Ze had de smid gebeld, die was toevallig in de buurt, ja ja geloof jij het? Smeden zijn heel schaars in dit deel van Frankrijk en altijd overbezet. Maar die had gekeken en gezegd dat ze niet vernageld was, dat ze geen blauwe plek in haar voet heeft, maar dat ze gewoon heel dunne zolen heeft en daardoor door de visiteertang zo gevoelig was. Over een week is het over volgens hem. Maar dat betekent dus dat ze op iedere steen inderdaad gevoelig zal zijn.

Ook stonden de scans van haar papieren in de mail. Die had ik nog steeds niet gezien en daar stond haar geboortejaar 2002 op, maar dat was met pen gecorrigeerd naar 2004. Dan zou ze dus in januari 14 jaar oud zijn ipv 12 in januari. Ik heb gediscusseerd met de eigenaresse, maar die bleef maar volhouden dat ze écht in 2004 geboren is en dat het een foutje was en dat ze echt in het Franse stamboek op 2004 staat. Maar ze is geïmporteerd, die papieren zijn Engels en daar heeft dus 2002 gestaan en ergens in de pijplijn heeft iemand dat veranderd. Het kan best vanaf het begin af aan een foutje zijn geweest van iemand, maar voor mij is het moeilijk na te gaan. Op de papieren staat dat de vader Jordy stallion was. Daar heb ik op gegoogled en dan kom ik uit bij een Fries! Dat zou wel verklaren waarom ze zo'n mooie hoogte heeft van 1.55m Veel Irish Cobs komen niet boven de 1.50m uit. Dat zou ook verklaren waarom ze zo zwart is. Overigens zijn dat wel geoorloofde kruisingen, maar ik ben toch wel heel benieuwd naar die fotokopieën van die stamboekpapieren. Want dan zou ze niet volbloed Irish Cob zijn en dat heeft die eigenaresse wel beweerd. Ik vertrouw het nu voor geen cent meer.

Maar goed dat is alleen voor mijn eigen geweten. Ik moet Nana niet kopen. Ik ben helemaal verdrietig. Ik baal als een stekker. Ik ga verder zoeken naar een paard, wat op zich al een drama is omdat ik in die tijd die ik gezocht heb niets precies naar mijn wensen kon vinden en als ik al wat vond, stonden ze zowat 800km verderop. We gaan het beleven. Het was een goede leerschool.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.


Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 11:37

dank voor jullie berichtjes en @WendyLotte, helaas inderdaad heb ik Nana moeten laten gaan. Ben er toen erg down van geweest. Ik had me enorm verheugd op dit paardje met een veulentje in de toekomst van die prachtige hengst. Maar dat heeft niet zo mogen zijn.

Vanavond weer meer in deze story.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 12:45

Dank weer voor jullie bevestigende reacties, ik herken wat je zegt @Joey2010.

Eind september 2015
In de dagen na het debacle met Nana zoek ik vele vele advertenties af, bel me suf en het grootste probleem zijn de afstanden in Frankrijk. Veel Irish Cobs fokkers zitten in Noord-Frankrijk en dat is al gauw 1000km bij mij vandaan. Ik word lid van een tinkerforum in Frankrijk en leer vele fokkers kennen, waar men altijd positief over is.

Maar welke zoekbegrippen ik ook invoer op google, ik kom vaak bij dezelfde tinker uit. Dark Angel, een 8-jarige ruin, noir sabino. Hij heeft alles wat ik wil! Wat een kanjer en nog een mooitje ook! Leuk koppie met die gekke bles en mooi vier witte voeten. Maar hij staat inderdaad op de grens Frankrijk-België. Ik informeer bij de fokker naar de slechte kanten van het paard, want de advertentie is zeer lovend.
Ze schreef:

Hij is een paar maanden geleden uit Ierland ingevoerd. En mijn dochter wil hem graag houden om te rijden, heeft veel met hem gewerkt en trec met hem gedaan, zij rijdt hem op een simpel rolletjesbit maar ze is te druk met haar studie en ik heb geen tijd voor hem naast de fokkerij, dus moet hij de verkoop in.
Het is een paard dat dicht bij de mensen staat en een echte knuffel, die snel leert. Hij heeft een goed karakter, hij is super op buitenritten alleen of in een groep. Het is een dynamisch paard dat nergens bang voor is, niet voor vrachtwagens, niet voor tractors, hij verzet geen poot.
Hij is gewend om in een groep te leven, is lief met zijn soortgenoten, hij is niet dominant maar ook niet de laagste in de rangorde. Hij respecteert het schrikdraad. Hij laat zich makkelijk vangen. In de winter staat hij in een box, dus hij heeft geen problemen met op stal staan.
Uw vraag of hij slechte eigenschappen heeft kan ik ontkennen. Het enige is dat hij heel energiek is en dus niet voor beginnende ruiters geschikt is.

[ img ]


[ img ]



Nou helemaal perfect geschikt lijkt het voor mij.
Na enorm veel geregel rijden we in het weekend van dierendag 2015 naar België. Hotel vlakbij voor twee tot drie nachten geregeld, thuis oppas geregeld voor de achterblijvende twee oude paardjes en op voorhand heb ik op maandagochtend een afspraak ter plekke met een dierenarts gemaakt voor de keuring en voor diezelfde dag een afspraak met een transporteur om hem te vervoeren naar Zuid-Frankrijk.
Ik zal in een hotel verblijven met mijn oudste hond en mijn vriend gaat door naar Nederland naar zijn familie en heeft de andere twee honden bij zich. Ik heb echt veel zin in dit weekend. Ik mag hem zaterdagavond rijden, zondag gaan we een rit maken en maandag voor de dierenarts komt mag ik hem nog een keer rijden. Als het niets wordt heb ik in ieder geval een hartstikke leuk weekend te pakken!

Maar ik ga ervanuit dat het helemaal gaat lukken met Dark Angel. Zo'n Beauty waar alles aan klopt wat kan daar nu nog aan fout gaan? Ze rijdt er ook wedstrijden mee, dus hij zal geen slechte voeten hebben zoals Nana. Dit gaat hem worden! Dit wordt het paardje dat tot aan zijn en mijn pensioen een fijne tijd gaat hebben. Zo happy!
Laatst bijgewerkt door Monique1963 op 26-08-17 12:51, in het totaal 2 keer bewerkt

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 12:49

Yep Avalon het was een rottige ervaring met Nana. En vergeet ook niet de dure keuring die ik moest betalen. Ik had begrepen dat bij afkeuren de kosten voor de eigenaar waren, maar dat was niet zo in Frankrijk.

Inmiddels heb ik tegelijk met jou het vervolg geplaatst, dat heb je misschien gemist...

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 13:40

Hi Maikeltje, leuk dat je volgt. Nee, niet dezelfde. Wel dezelfde kleursoort inderdaad. Dark Angel waar ik nu naar ging kijken is een ruintje. Blue Moon is de hengst die Nana zou hebben gedekt voor mij.

Straks heb ik weer een stukje klaar over beauty Dark Angel.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 13:51

maikeltje schreef:
Maar met de merrie waarbij ik op een punt kwam van opgeven kan ik nu lezen en schrijven.


Daar hoop ik ooit ook te komen.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 14:17

Zaterdag 3 oktober 2015
We rijden een hele zaterdag door en stoppen alleen om de honden uit te laten en te laten drinken. Mijn vriend zet mij en mijn hond en mijn tas af bij het hotelletje, kus kus en tot maandag. Zwaai zwaai en doe ze de groetjes in Nederland. Ik drukte op de bel van het hotelletje en een nog sjacherijnige oude vrouw deed open en liet mij en mijn hond Watson voorgaan de trap op. Nou ja, trap? Dit was meer een ladder! Enorm steil! Hoe moet ik daar nu mijn oude hond met artrose naar boven krijgen? Honden waren toegestaan in het hotel, maar dat die trap zo steil was, wist ik niet. Met veel moeite krijg ik 35 kilo oude hond de trap op gesleurd, waar hij amechtig en half gestikt op de overloop bleef liggen. Jemig en dit dan 5x per dag, want hij moet vaak en veel.



[ img ]

De hotelkamer is gezellig tuttig en ik installeer me en maak me klaar om naar de fokker te gaan voor de eerste kennismaking met Dark Angel. Zo spannend! Ik bel nog even voor de zekerheid, maar goed ook, want het gaat niet door die avond. Ik begrijp de reden niet helemaal, maar ok. Tot morgen dan.

Zondag 4 oktober 2015
Ik neem mijn hond mee, ik moet er niet aan denken dat hij zijn poot optilt tegen een antiek tafeltje met een gehaakt kleedje. Bovenaan de laddertrap heb ik geen idee hoe ik hem veilig naar beneden ga krijgen en we glij-denderen dan ook de trap af. Vreselijk! De mevrouw komt verschrikt kijken. Tja.

Het is een paar kilometer lopen naar de fokker maar dat mag de pret niet drukken. En dan sta je voor een dichte poort. Ik drukte op een bel. Niets. Ja. Honden. Grote honden. 3 stuks. Van een ras dat volgens mij in Nederland op een bepaalde lijst staat. Twee aan een ketting, eentje los. Voor geen goud dat ik daar met mijn oude goedsul het erf op ga. Op het geschreeuw van de honden komt de fokster aanrennen, maar eerst moeten alle honden opgesloten worden, want ze hadden denk ik wel al gegeten, maar een hapje oude slome hond is natuurlijk altijd lekker. Later bleek dat ze de vrijdag ervoor gevochten hadden onderling. Bij eentje lag het oor er half af, en bij de ander was zijn poot erg gehavend, maar er was geen dierenarts bij gehaald.

Ik kon mijn oude hond wel even in een lege box leggen. Het is een groot boomgaard-terrein, met grote en nette loopstal-achtige boxen, grote loodsen met groot materieel, stro en hooi. Ik krijg een rondleiding over de dichtstbijzijnde weides waar ik tinkerveulens ontmoet die naar Brazilië, of all places, zijn verkocht en die tinkerveulens met vrij weinig respect mij gaan uitproberen. Niet spelen, maar dominant mij willen verjagen en zelfs hun kont toekeren als ik een boze stem op zet. Meer durf ik niet te doen, want je kan toch niet waar de eigenaar bijstaat zo'n veulen een klap op zijn kont geven.
Ik wil niet gelijk vragen naar Dark Angel, dat staat zo onbeleefd, maar zij begint er ook niet over. Ik krijg wat te drinken aangeboden en we zijn van hetzelfde bouwjaar en we hebben een heel gezellig uurtje. Of ik mee ga haar dochter van 19 van het station halen. Eh, ja, ok?
Weer een uur verder zijn we terug en dan gaat het nu natuurlijk gebeuren, dochterlief zal Dark Angel voor me halen neem ik aan. Maar nee. Er blijkt iemand in de familie jarig te zijn en er komen steeds meer mensen. Opa's Oma's en kids iedereen begroet me hartelijk. Ondertussen zijn er ook meiden die tinkers aan het poetsen zijn en ik ga daar maar eens mijn licht opsteken. Dark Angel? Ja, die mocht ik 's middags rijden. Ik klets wat met ze en een beetje doelloos liep ik over het terrein. Men komt vragen of ik mee wil eten. Beetje gek en ik excuseer me dat ik dat niet op zijn plek vind, maar men dringt aan. Dus ik schaar me met dochterlief aan de kindertafel, terwijl de volwassenen binnen eten.

Dan eindelijk rond een uur of drie wordt Dark Angel gehaald door een inmiddels bedrukte dochter. Wauw wat een beauty van een tinker. Mijn hart klopt echt sneller, ik was best wel zenuwachtig. Dochter en Dark Angel zijn een goed team en ze heeft er al snel een zadel voor me opgelegd. Ik vraag of ze hem eerst wil voorrijden voor mij. Dat doet ze in een boomgaard. Een bak hebben ze niet. Er ligt een sprongetje en zelfs dat doet hij met gemak. Alles wat ik haar vraag, rijdt ze voor en Dark Angel doet het allmeaal keurig! Wonderpaardje!

Ik ben razend enthousiast als het mijn beurt is. Inmiddels staat het gezicht van dochter bedrukter. Het moet ook erg moeilijk zijn als je moeder je paard zowat onder je kont vandaan verkoopt. Als ze van de andere kant van het zadel waar ze de beugels verstelde voor mij vandaan komt, huilt ze. Ja jemig moet je net mij hebben! Daar kan ik dus helemaal niet tegen. Het lijkt me afschuwelijk als je zo afstand moet doen van je paard, dus ik voel helemaal in met haar en ja belachelijk, maar ik sta mee te janken. We staan te brullen in elkaars armen en Dark eet wat grasjes. Ik beloof haar dat ik Dark nooit weg zal doen en dat hij het ontzettend naar zijn zin gaat krijgen bij mij. Hij krijgt twee paardenvriendjes, 7hectare natuurlijk terrein, overal schuilstallen, een paardenparadijsje.

Nog nasniffend stap ik op. Je moet toch wat. Ik stuur Dark stappend door de boomgaard wat rond en vind hem wel erg hard in zijn mond. Dat is zacht uitgedrukt, eigenlijk luistert hij voor geen meter. Het moet aan mij liggen, want bij haar deed hij het goed. Nu rijd ik ook met langere teugels vanwege mijn westernachtergrond, dus ik neem hem een stuk korter. Dat scheelt, maar nog steeds een mond van beton. In draf is het niet veel beter en galop zie ik die bomen steeds harder op me af komen, want eromheen sturen lukt maar net. Dat valt me erg tegen. Ik meld het aan de dochter, maar die haalt haar schouders op, bij haar luistert hij prima. Vastbesloten om ook leuk gevonden te worden door Dark zet ik door, maar het stoort me dat ik zo hard moet trekken in zijn mond. Dat lijkt me niet prettig. Ik voel ook geen verbinding met hem. Ik werk nog een kwartiertje door, maar het voelt niet goed.
Dochter stelt voor om hem even af te zadelen en later die dag met een stel meiden een buitenrit te gaan maken. Ik ga akkoord. Ik zet Dark vast en zadel hem af. Lekker afsponzen vindt hij prima. Dan wil ik zijn voeten optillen. Met geen mogelijkheid tilt hij zijn voorvoet op. Dochterlief schreeuwt wat tegen hem, geeft een tik op zijn voorbeen en hij tilt zijn been op. Hm. Dan is zijn achterbeen aan de beurt. Ook dit wil niet en als het met aanwijzingen van de dochter toch lukt, haalt Dark opzij uit en mist nog net mijn knie!

Wordt vervolgd.

Links op de foto Dark.

[ img ]
Laatst bijgewerkt door Monique1963 op 26-08-17 14:25, in het totaal 1 keer bewerkt

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 14:23

Hoi KLC, EefkeShanti en Muga leuk dat jullie volgen er staat weer een deel op van de story.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 14:40

Hi Nissima, leuk dat je meevolgt en jij bent ook geëmigreerd zie ik aan je woonplaats. Nog wat zuiderlijker dan ik ;-)

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 14:48

Hi Danique en CassieX, welkom in mijn topic. Zo meteen nog weer een stukje erbij en dan later weer meer.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 14:54

Hi Tamary, dat wil je niet weten. En dat vraag ik me nu nog steeds af... Dagelijks.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 15:10

De middag van zondag 4 oktober 2015.

Zo. Daar ben ik dus helemaal klaar mee. Ik ga een paard voor mijn en zijn plezier kopen. Niet om nu al ergernissen te hebben. Dark heeft leuke looks, maar een mond van beton, eenkennig en ook nog eens niet opgevoed. Dat gaat hem niet worden. Met spijt in mijn hart zeg ik het tegen de dochter. Moeder wordt erbij gehaald en iedereen van de verjaardagsvisite vindt het verschrikkelijk jammer en onbegrijpelijk want Dark is toch echt een heel lief paard dat al veel trec-prijzen heeft gewonnen. Dan ben ik zeker die beginner waar hij niet geschikt voor zou zijn, vraag ik me af. De klik die ik met Nana wel had, heb ik gewoon met Dark he-le-maal niet. Wil ik dan wel later vanmiddag een buitenrit maken? Laat ik dat dan maar wel doen, want wat moet ik anders met mijn tijd?

Ik ben na Nana weer een teleurstelling rijker en wil eigenlijk gewoon naar huis, maar ja dat kan morgen pas. Ik moet gaan bellen naar het transportbedrijf dat het niet doorgaat en de veearts moet ook afgezegd worden. Bah, ik was om het zacht uit te drukken niet happy. Daarbij zie ik het helemaal niet zitten om met mijn oude hond terug te gaan naar het hotel met die rottrap. Geen roltrap, hahaha, dat had makkelijker geweest. Voorzichtig vraag ik of ik misschien bij hun kan slapen. Er staat een oude bouwkeet... Ik mag zelfs in huis slapen, maar mijn hond niet. De mensen zijn nog steeds verschrikkelijk hartelijk, zeker voor Fransen, daar ontbrak het niet aan, en de bouwkeet werd voor mij en mijn hond in orde gebracht met een noodbed en wat dekens. Perfect! Ik laat mijn hond in een box en loop terug naar het hotel om mijn spullen te halen en te zeggen dat ik niet meer terugkom. De oude mevrouw was er niet blij mee, maar via de reisorganisatie zou ze mijn resterende euros terug laten storten. Dat hoefde natuurlijk voor mij niet, maar wel fijn.

Terug op de fokkerij is het verjaardagsfeest nog in volle gang en komt de vader een praatje met me maken. Wat zoek ik dan eigenlijk voor paard? Ze hebben zo rond de 50 paarden lopen, er moet toch wel wat voor mij bij zitten? Hij is vastbesloten een paard aan mij te verkopen. De vader dringt aan en ik noem op wat ik wil, vooral betrouwbaar maar niet sloom. Ja, iedereen is het erover eens dat Dark dan toch wel het beste zou zijn. Maar ik ga geen 3500 euro uitgeven aan een paard waar ik geen klik mee heb. Vader besluit dat Dark uit de verkoop gaat, omdat hij en dochter toch echt een team zijn. Dochter blij!
Plotseling zegt de moeder, je wilt dus eventueel wel een merrie?
Ja dat wilde ik wel.
Wat ik zou vinden van een merrie van 3.5 jaar, echt een beauty. Eh, nee, dat wil ik niet want ik wil geen paard meer gaan africhten. Ik wil geen tijd steken in opvoeden, nou beetje dan misschien om het nieuwe paard naar mijn hand te zetten, maar ik wil opstappen en lekker buitenritten kunnen maken.
O maar dat kon prima met deze merrie. Ze was sinds haar 2e jaar al helemaal zadel- en verkeersmak. Als er beginners kwamen om een buitenrit te maken, dan gooiden ze een zadeltje op die merrie en ze reden zo weg. Die merrie was ook eigenlijk nooit afgericht, want ze was bij hun geboren en ze deed alles prima, ze hoefde eigenlijk niets te leren. Wilde ik haar even zien? Tja. Kijken kon geen kwaad dacht ik.

Een geheel opgeluchte dochter dat haar paard niet verkocht werd ging op een quad naar het land. Ik wachtte al pratend met de tantes en ooms en opa's en oma's die mij vooral probeerden te overtuigen van alle goede kwaliteiten van de merrie. Stiekem vroeg ik me af of ze een deel van de winst zouden krijgen, zo deden ze hun best om te verkopen.
En toen... Toen kwam er een quad terug aanblèren met erachter vastgeknoopt en rustig meedravend een waanzinnig mooie tinker.


[ img ]

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 16:30

dank jullie lieve mensen voor jullie complimentjes. Ik moet mijn relaas gewoon een keer gedeeld hebben, voor mezelf ook maar ook zeker voor anderen. Als je een onderbuikgevoel hebt, volg dan ajb je instinct en zet die roze bril af, er zijn heel veel lieve paarden op de wereld, altijd even verder kijken dan je neus lang is!

Maar goed. Hier weer een stukje van mijn logboek.

Dierendag 2015 laat op de middag.

Wat een stuk! De merrie draafde rustig mee met de quad en vond het allemaal wel best, de herrie en stank van de quad deed haar niets. Drie maal is scheepsrecht dat wist ik nu al! Ik hoefde de vervoerder en de veearts niet af te bellen, dit ging helemaal goedkomen. Toch? Little did I know.

Dochterlief bond haar op de poetsplaats vast naast Dark (even een aanpassinkje in het logboek: inderdaad Joey!) die al die tijd braaf had staan wachten tot de middag-buitenrit. En ik mocht "Callas" gaan poetsen. Ja, inderdaad naar Maria Callas de operazangeres. Geen idee waarom ze haar daarnaar vernoemd hebben, maar ze moesten wat verzinnen met een C natuurlijk in 2012.
En wat dat dan toch met mij is, geen idee, maar alweer was ik gelijk verliefd. Callas was in ieder geval een stuk extroverter en nieuwsgierig. Met haar had ik dan wel gelijk contact. En wat een manen en sokken! Wauw. Wilde ik Dark of Callas rijden op de buitenrit. Wat een vraag!

Er werden door de rondlopende meisjes nog twee paarden gezadeld, geen tinkers, maar pensionpaarden, en toen we klaar waren verwachtte ik dat we in de boomgaard eerst even zouden gaan rijden, maar nee, hop zo gelijk de straat op. En niet een achterafstraatje of landweggetje, maar een heel drukke provinciale weg, gelukkig wel met voetpad en berm. En inderdaad was Callas lief tussen de andere paarden. Er kwam een bus voorbij waarvoor ze wel verder de berm in week, maar ze was verder ok.

In het bos aangekomen gingen we over in een draf in een vlot tempo. Ik genoot met volle teugen. Het was al zo lang geleden dat ik een echte buitenrit had gemaakt sinds het overlijden van mijn Thor. Dat stukje op Nana, kon je geen buitenrit noemen. Ik werd voorop gestuurd om te tonen dat Callas graag voorop liep. Achter me werd link en rechts geschreeuwd om aan te geven waar we heen moesten, want uiteraard kende ik daar de weg niet. Ook voorop was ze goed voorwaarts en ik voelde op de ongelijke bospaden geen kreupelheid of wat dan ook. Op een onverharde weg zouden we even galopperen, maar ze draafde zo enorm hard, de galop kwam er op een paar passen na, niet uit. Daarna stapten we uit door het dorp naar huis. Daar hadden we verschillende auto's, fietsen en honden, en dat ging allemaal prima. Zou het dan echt... Om mezelf te beschermen tegen niet weer een teleurstelling bij de keuring, hield ik me voor dat dit ook wel een flop zou worden.

Terug op de fokkerij wilde ik graag nog even wat dressuurmatig proberen met Callas om te kijken wat ze al wel en niet kon. Hm. Ook Callas vond ik een stugge mond hebben. Was ik verwend met Thor die een heel zachte mond had? En die ik meestal alleen op een halster reed? Of zocht ik naar beren op de weg? Wilde ik niet dat het doorging?

Behalve een stugge mond, was er duidelijk niet veel met haar gedaan, behalve buitenritten. Maar op buitenritten hoef je niet te sturen. Sturen kende ze eigenlijk niet, ik moest heel grote bewegingen maken om haar te sturen. Kuithulpen behalve harder begreep ze ook niet. Verschil in rechter- en linkergalop ook niet en ze galoppeerde stug in de verkeerde galop door de bocht. Het sprongetje van 30cm deed ze vol enthousiasme, maar ze zette een jaar van te voren af en kwam zo raar neer dat ik dat maar niet meer gedaan heb. Achterwaarts was een no-go en inbuigen uiteraard ging al helemaal niet en aan de teugel lopen kwam alleen maar heel veel verzet.

Ik zat in grote twijfel. Ik wilde niet een paard meer te hoeven africhten. Maar ja, ik wilde ook helemaal niet dressuurmatig gaan rijden. Alleen maar buitenritten, dus wat zeurde ik nou. Dat deed ze toch prima, zo braaf voor pas 3.5 jaar oud! En ik had toch die klik! En ze was prachtig! En was het eigenlijk ook niet leuk om een jong paard nog veel te kunnen leren? Ik besloot de keuring door te laten gaan, maar verwittigde wel het transportbedrijf dat er niets zeker was.

Na het rijden heb ik nog een hele tijd staan tuttelen en kroelen met Callas, waarbij het me opviel dat ze vooral linksachter veel op rust zette. Dat vond ik zeker een aandachtspunt morgen bij de veearts. En dat vond ik knap van mezelf dat ik toch helderder door die roze verliefdheidsbril heen kon kijken.

[ img ]



Later weer meer.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 21:40

TanteFlavie, Nissima, Anjali, Dimphyl, Avalon87, Henny_W, Lepeltje23, joey2010, Maikeltje, EefkeShanti, Zammie, Tamary, CassieX, Danique, Muga, KLC, Memories, WendyLotte, Love_Mirra, Gwenvd, BarbaravdW, Benita, Jennyxx, Funnyhorses, IncelleAndMe en Amalarab, Welkom allemaal in mijn Volgverhaal, leuk dat jullie het leuk vinden om te volgen.

Ja de updates komen snel omdat ik alleen mijn logboek wat leesbaarder moet maken en foto's en filmpjes moet uitzoeken. Dus veel updates per dag hoop ik, om snel bij het moment 'nu' te komen...

De avond van dierendag 2015 zal ik niet snel meer vergeten. Ik was binnen uitgenodigd waar we de resten van de overvloedige verjaardagsfeestmaaltijd hebben weggewerkt. En als ik zeg overvloedig, dan moet je dat letterlijk nemen. Fransen vinden eten erg belangrijk en wat hier allemaal stond aan restanten kon een heel Afrikaans dorp met gemak een maand van leven. Uiteraard kregen we met de Fokker en Fokster en hun dochter en zoon het eten niet op. Alle zoete gerechten werden bewaard voor het ontbijt van maandag en de rest ging.... zo een tobbe in voor de verrekens! Zo zonde! Van scampi tot salade, hop zo in de tobbe. Tja, ik eet geen vlees, maar ik wist niet dat varkens scampi's lekker vonden...

Tot diep in de nacht, zoon en dochter waren al naar bed, hebben we met zijn drieën goede gesprekken gehad over natuurlijk paarden, maar ook de verloederende maatschappij, waarden en normen, opvoeden en waarom ik geëmigreerd was naar Frankrijk etc. Ik had er twee vrienden voor het leven bij.

Ik heb weinig kunnen slapen die nacht, vol verlangen naar weer een eigen paardje, maar ook vol twijfel die door de dierenarts moest worden weggenomen. Neem daarbij een schetende oude hond en je kunt je voorstellen hoe mijn nacht was.

Maandag 5 oktober 2015.

Vroeg wakker want het was niet echt rustig met die wakende woedende blaffers, en vroeg op was niet verkeerd want er moest natuurlijk veel geregeld worden. Ik ontbeet binnen in het huis met de zoetigheid van de dag ervoor, ernstig lekker! Daarna contact met mijn vriend in NL, met de vervoerder, met de fokkers en Callas moest in gereedheid gebracht worden voor de dierenarts. Ze was niet ingeënt dit jaar en dat moest eigenlijk ook nog op stel en sprong, maar de dierenarts was al niet meer bereikbaar. Hopen maar dat hij vaccinaties standaard in zijn auto had liggen. Ontwormen moest ook nog gebeuren, maar ze had geen spuiten meer liggen, of ik dat zelf wilde regelen en dan zou zij het betalen aan mijn dierenarts. Ok, geen probleem natuurlijk, maar eerst maar eens goedkeuren.
O maar dat was geen probleem want een half jaar geleden was ze ook goed gekeurd. O?
Ja, ze zou gekocht worden, dus door een dierenarts gekeurd, maar dat was toen allemaal niet doorgegaan. Ergens in mijn achterhoofd ging een alarmbelletje af. Maar ja, als ze goedgekeurd werd straks, wat kon er dan nog fout zijn? Ik vroeg nog waarom die aankoop niet was doorgegaan, en ik begreep iets als van dat het een raar wijf was die ineens besloot te stoppen met de paardensport. Vreemd verhaal.
Maar zei de fokster, ik neem altijd mijn paarden terug, daar maak ik nooit een probleem van. O gebeurt dat dan vaak? Nee, dat niet, een keer of twee in heel haar carrière. Hm.

[ img ]

De dierenarts kwam zag en overwon. Een zeer charmante Belg, die Callas dat half jaar geleden ook gekeurd had en mijn vraag over haar linker achterbeen afdeed, met: een paard laat altijd een been rusten. Dat ben ik niet met hem eens, ik heb nog nooit een paard gezien dat na iedere inspanning, haar achterbeen op rust zet. Maar terwijl we naar haar keken, wisselde ze van achterbeen, dus zei hij, zie je wel, niets aan de hand.
Hij deed de normale checks, buigproef en de dochter maar rennen met een vriendin met zweepje er achter aan. Maar alles was goed. Bij de visiteertang kneep niet alleen die dierenarts maar ik kneep hem ook met de herinnering van Nana nog vers in mijn geheugen. Ik vroeg hem ook de achterhoeven te visiteren, vooral die linker. Daar had hij nog nooit van gehoord. Maar hij deed het wel. Gelukkig doorstond ze dat ook allemaal goed.
Helaas was er geen manege aanwezig dus waren alle proeven op harde grond en op een cirkel longeren werd niet gedaan. Waarom ik dan niet mondiger ben en zeg dat ik dat ook gedaan wil hebben. Tja.
Hieronder de link naar het filmpje van de keuring.

https://www.youtube.com/watch?v=pdHO6s2KRb8

Voor hen die geen Frans spreken op 2:05 zegt de dierenarts dat linksachter geen probleem is. Je hoort daarna hem nog zeggen, "des fois elle hésite un..." Soms aarzelt ze wat en dat zou komen door het scherpe grind. Maar er was echt geen probleem. Ze had goede harde voeten zoals alle tinkers, nou ja, niet alle, dacht ik nog terug aan Nana.
Ook de röntgen doorstond ze briljant. Wel erg gaaf, dat gaat gewoon digitaal naar zijn auto en daar zet hij het even op een usb sticky. Hij bekeek het via zijn iPad en alles was goed volgens hem geen enkel probleem. Hij zou een rapport opmaken en aan mij mailen.
In een kwartiertje was het helemaal klaar, dat is dan inclusief de vaccinatie en inclusief het bekijken van de gehavende honden waarvan geconstateerd moest worden dat het oor niet meer gehecht kon worden, maar wel had gemoeten.
Ik een rib uit mijn lijf door die röntgen, maar beter toch maar alles zeker te weten! En dus was ze goedgekeurd! YES! YES! Yes?

Yes, een nieuw avontuur kon beginnen! En hoe...

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 21:44

Hi Pauline2cv, ook welkom in dit volgtopic. Ik plaatste tegelijk met jou de laatste update van de keuring, heb je die wel meegekregen?

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 21:55

O trouwens ik vergeet te vertellen dat Callas 500 euro duurder was dan Dark. Maar ik mocht haar toch voor 3000 euro kopen.

En hallo Poekie en Pol1, ook gezellig dat jullie meelezen.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 22:13

Kcinarual en Rizette leuk dat jullie meevolgen. Tja Rizette, het tij had ik al gekeerd willen zien. Het tij is wel een heel eind afgenomen gelukkig, maar niet 100% gekeerd en ik weet ook niet of dat gaat lukken. Voor mij is de tijd die achter mij ligt erg heftig geweest. Ik heb spiegels voorgehouden gekregen, veel geleerd, door een voor mij diep dal gegaan en zal dat met jullie delen...

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 22:34

Hi Ruitje, ook welkom. Ik heb zelf ook vele malen gedacht, oei aai waarom ;-) Maar dat zal dan ook wel mijn probleem zijn dat ik niet doortastend genoeg optreedt, ik kan ook maar heel moeilijk nee zeggen. Dat maakt waar ik nu sta.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 22:45

Hallo RuthenRoos, welterusten. Ik post nog voor het eind van deze dag een update en dan ga ik ook onder zeil.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 22:54

Hi Engel, welkom bij de volgers, hierna alweer een stukje van "de rest" ;-)


Maandag 5 oktober de middag.

De Transporteur heeft laten weten morgen, dinsdag 6 oktober dus om 18.00h de paarden op te halen.
Paarden???? Meervoud??? Nou, anderhalf paard dan.

Wat is er gebeurd? Ik bracht met de fokster Callas terug naar het land. Het regende en ik had een plu geleend en Callas vond het allemaal best. Helemaal niet bang voor de plu. Erg mooi om de kudde waar ze in stond te zien. Zeker wel een stuk of 20 merries. Schitterende tinkers. Zoveel lang haar bij elkaar had ik nog nooit gezien. Supernieuwsgierig allemaal met hun grote neuzen ons besnuffelen. Ook mooi om de onderlinge hiërarchie te zien. Een plat oor hier en daar is voldoende om ruimte te maken.

Op de terugweg lopend naar haar huis vertelde ik een beetje hoe Callas terecht zou komen bij ons. Dat ik nog een heel oude merrie had, Bubbles van 26 jaar en een oude shet Shadow, van 22. Ik zei dat ik het wel jammer vond dat er nu weer een oneven getal in mijn "kudde" zou zijn. Toen Thor nog leefde, was het shetje ook altijd het derde wiel aan de wagen. Toen Thor overleed, was het weer goed met twee paardjes. Nu met drie is weer dat wiel en die wagen...
Ze bleef even stil en zei toen, ik moet het met mijn dochter overleggen, maar ik heb een oud mini fokmerrietje staan van 16 jaar oud en daar kan ik niet meer mee fokken omdat begin dit jaar het veulen dood in de baarmoeder zat en de dierenarts er het in stukken eruit heeft moeten halen.
Ik moest dit afschuwelijke verhaal even verwerken, en kreeg nog net op tijd mee dat ze dat shetje wel kwijt wilde. Het beestje liep bij haar oude rijpaard van richting 30 als gezelschap, maar die twee negeerden elkaar voornamelijk. Dus daar het minietje geen nut. Maar hij was van haar dochter, ook al, en dus moest dat eerst aan haar gevraagd worden.
Dochterlief was uithuizig en zei er meteen aan te komen en tegen de tijd dat wij terug waren bij het huis, was zij er ook. In tranen. Alweer. Moeder zei tegen dochter dat het toch echt beter was een goed huisje te zoeken voor het shetje, en nu dat dan zo uitkwam bij mij...
Ik was eigenlijk wel heel erg overdonderd, maar vond het ook wel een grappig idee. En toen we naar het diertje gingen kijken was ik verkocht.


[ img ]

En het paardje ook, al hoefde de fokster er niets voor te hebben. Een echt mini shetje met nog geen 80cm op haar kerfstok. Binnen 5 minuten was alles besloten. Ik had nog net tijd om het naar mijn vriend te sms'en voordat hij in het inmiddels donker voor de deur stond om me op te halen.
Wij gingen nog laat die dag door het donker rijden met bereslecht weer. Hozen, hagelen en verdwalen. We hebben toch die 1000km terug zonder overnachting gedaan. Wel een tukkie in de auto en om 11.30 waren we dinsdags 6 oktober weer thuis in Zuid-Frankrijk. Nu begon het grote wachten op de twee meisjes...

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-08-17 23:03

Hi Lori, leuk dat je meevolgt en je slaat helemaal 100% de spijker op zijn kop. Ik hoorde het wel wat ze had gezegd, maar het is iets wat ik te weinig tot me heb laten doordringen bij de aankoop.

Voor iedereen, welterusten en tot morgen.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 27-08-17 08:43

Eerst alle nieuwe volgers Metellica,
Essia,
Aestate,
Puppetje,
Plukje,
Ellepel,
Pandora2,
Wortel115,
Maplewood,

Welkom.

Ik kan vandaag maar 1 of 2 updates neerzetten, veel te doen op deze zondag. Leuk dat Australië ook vertegenwoordigd is!

En Joey, als ik het had doorzien wat je schrijft, had ik dat moeten gaan doen. Maar dat heb ik niet gezien.

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Monique1963
Berichten: 8562
Geregistreerd: 14-03-17
Woonplaats: Frankrijk, Gers

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 27-08-17 10:00

Ook welkom aan Wdj, Idylle, Zwartepaerd, RoosDeG in mijn volgtopic.

Dinsdag 6 oktober 2015

Een gat in de dag geslapen na de nachtelijke rit en toen eindelijk tijd om de stress weg te laten vloeien en me te gaan verheugen op mijn nieuwe paardenmaatje. Spannend maar dan leuk spannend. In mijn hoofd bedenk ik het scenario hoe ik het de komende dagen ga aanpakken. Eerst moet ze wennen natuurlijk aan de andere paarden, dan zal ik met haar gaan wandelen aan de hand op ons eigen terrein, dan in de omgeving, dan een poosje rijden op ons terrein en dan eindelijk de bossen in.

We hebben de paardjes bij huis staan en ik heb dan wel veel buiten schuilhutjes, tegen de Zuid-Franse zon voornamelijk, maar ik heb maar twee binnenboxen. Ik had erop gerekend om mijn oudste paardje Bubbles een binnenbox wanneer nodig te laten hebben en Callas dan de andere grotere box. Voor Shadow had ik dan geen box meer, maar die kon binnen dan wel in het gangpad staan, beetje stro erin, dat had ik zo in mijn gedachten. Een loopstal heb ik ook, maar ik heb de ervaring dat het dan lastig voeren is en dat ze dan minder tot rust kunnen komen omdat ze niet gaan liggen.
Maar nu met 2 shetjes, (het nieuwe shetje heet overigens Poupette, wat Popje in het Frans betekend), moeten we een ander plan bedenken. Het makkelijkste is om het gangpad een hek te geven, zodat het gangpad in tweeën gedeeld wordt zodat de 2 kleintjes toch ieder een eigen plekje hebben. Dus druk aan het verbouwen en organiseren in voorbereiding op de komst van de dames.

Het lijkt me enorm leuk voor Shadow dat hij nu eindelijk op zijn oude dag, hij is 22, nog een vriendinnetje krijgt waarmee hij kan schoftkrabbelen. Bij de grotere dieren was dat altijd een beetje zielig. Wilde hij graag gekrabd worden, dan kon hij niet bij hun schoft om aan te geven wat hij wilde en het eindige dan altijd wat halfslachtig.


Shadow met zijn geinige sproetjenneusje

[ img ]


Dinsdag laat op de middag krijgen we een telefoontje van de vervoerder dat ze het adres om Callas op te halen niet kunnen vinden. Met een uur vertraging halen ze hen op en later begreep ik dat het laden niet vanzelf was gegaan. Samen met twee sportpaarden die naar Spanje moeten gaan onze meisjes op reis naar Zuid-Frankrijk.


Woensdag 7 oktober 2015

We hebben regelmatig contact met de vervoerder die de hele nacht heeft doorgereden. Hij vraagt ons of we een plek hebben voor de sportpaarden zodat ze uitgeladen kunnen worden en even de benen kunnen strekken. Dat is geen probleem we hebben diverse stukjes land die met schriklint zijn afgezet. Wat wel een probleem is, is dat de grote vrachtwagen niet bij ons huis zal kunnen komen. We wonen in de bergen en er zijn twee haarspeldbochten eer je bij ons bent en daar kunnen alleen korte vrachtwagens doorheen. Of er dan ergens een plek was waar ze uitgeladen konden worden? Die is er. Beneden in het dal onder aan ons terrein is een parkeerplaats waar een grote vrachtwagen net zou passen. En dan zouden we de 4 dieren omhoog kunnen lopen. De vervoerder was met twee man en wij ook met zijn tweetjes, moest lukken. We lichten snel de buren in, dat ze weten wat er allemaal daar beneden gaat gebeuren.

Dan eindelijk gaat de telefoon. Ze zijn er!
Not.
De vervoerder zit met het rijtijdenbesluit, tacograaf en zo, en ze mogen helaas echt niet verder rijden. Ze hadden gehoopt het te gaan halen, maar ze zijn helemaal binnendoor gegaan en staan nu ergens in een dorpje op 20km van ons. Potver! Gestrand in het zicht van de haven. Ze moeten nu 8 uur verplicht rusten. Wat nu? Onze meisjes daar 8 uur in een vrachtwagen laten staan? Dacht het niet. Beslissing is snel gemaakt, we gaan de meisjes halen met onze trailer. De chauffeur legt uit waar ze staan en we gaan op zoek.

Ik voel de zenuwen in mijn maag, wat een gedoe. Lijkt me niet echt fijn voor de paardjes om over geladen te worden. Als we de vrachtwagen gevonden hebben, blijkt de vrachtwagen aan de kant van de weg te staan bij een kleine inham. Drukke weg. Grote vrachtwagen. Geen ideale combi. En waarom zijn ze nu in hemelsnaam binnendoor gegaan? Dat kost echt uuuuuren extra in de Franse bergen, wat me nu niet echt bevorderlijk lijkt voor het welzijn van de dieren. Hoe sneller van A naar B hoe beter lijkt me. Alleen om tol te besparen? Lijkt mij een foute keuze.

We parkeren onze trailer bij de vrachtwagen. Als de zijklep opengaat komt de chauffeur al naar buiten met Callas. Helemaal doorweekt van het zweet. Arme merrie ik voel met haar mee, die heeft het niet naar haar zin gehad. Het is misschien de eerste keer van haar leven dat ze in een vrachwagen staat.
Voor Poupette hebben ze een hokje waar anders hooi ligt, uitgeruimd. Zij is namelijk te klein om in een stand te kunnen staan, want de bars kunnen niet zo laag en dus kan ze geen steun zoeken bij de bars en er onderdoor vliegen bij een noodstop. Poupette is niet echt onder de indruk van het geheel. Superstoer shetten karakter. Cool. Parmantig trippelt ze uit de vrachtwagen.

Ik ben een paard gewend dat niet wil laden, Thor haatte kleine ruimtes. Ooit toen we hem met meerdere mensen een trailer introkken, gaf hij zoveel tegenwerking dat hij het toch voor elkaar kreeg achteruit terug te komen, de bar eruit te drukken en waar ik net de klep dicht aan het doen was. Ik kreeg toen de klep én 500 kilo paard erop over me heen. Ik kwam eraf met alleen een enorm blauwe plek van mijn knie tot mijn lies, waar overigens de zenuwen beschadigd zijn en het gevoel in mijn huid nooit is teruggekomen. Dus als de chauffeur het touw van Callas aan mij geeft, geef ik het gauw door aan mijn vriend. Ik vrees dat mijn aarzeling met trailers niet aanmoedigend gaat werken op Callas. Beter een doortastend iemand zonder vooroordelen het te laten doen. En inderdaad ze laadt zo over.
Dan valt mijn oog op Callas haar staart! Mijn hemel wat is daar gebeurd? De bovenkant van haar staart is helemaal raar grijs geschuurd! Ze heeft echt heel erg tegen de achterbar geleund zo te zien.

Poupette daarentegen, vindt het wel welletjes en wil de trailer niet in. Maar ja, we tillen haar op met zijn tweetjes, hup kontje en zo de trailer in. Nu valt me pas op dat haar staartje heel kort is. Ze lijkt wel een varkentje! De fokster had het wel gezegd van dat staartje, maar in het donker had ik het niet gezien. Ze hebben het bij de mislukte bevalling afgeknipt omdat anders al het bloed en doorgesneden lichaamsdelen van het dode veulen in haar staart zouden kunnen blijven hangen. Hoe afschuwelijk moet dat allemaal geweest zijn.

We rijden naar huis en ik heb meelij met die sportpaarden die nu 8 uur moeten wachten. De chauffeur en zijn bijrijder zouden hen wel uitladen en wat met ze gaan stappen in de berm. Het heeft ook zijn voordelen, dan gaan ze weer rijden op het koelste moment van de dag en rijden ze de nacht door naar Spanje.

Thuisgekomen mogen de nieuwe meisjes gelijk samen in een afgezet stukje land. Onze eigen paardjes, of natuurlijk onze andere eigen paardjes, want heel erg wennen, maar deze twee mooitjes zijn nu ook van ons, staan in een ander stuk land waar ze de nieuwe dames niet kunnen zien. De nieuwtjes moeten eerst maar eens wennen aan het fenomeen hellend weiland, de omgeving, de lucht, ander gras. Alles. Dat is al genoeg om aan te wennen en om bij te komen van de rit.

Ik ben echt helemaal met trots vervuld. Wat een prachtige tinker! Helemaal van mij. We gaan het samen helemaal maken!

Van het overladen zie het filmpje.

https://www.youtube.com/watch?v=RvAJygJsFcY

Klik: Boek over Callas en haar drama
[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat? Doorzetten of verkopen? Dé vraag na de val.
Klik: Wekelijks vlog over Frankrijk, Callas, Prisca en 'de kudde'
Je beseft pas wat je had, als het er niet meer is.

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: GoogleAdsense, Neon, SemrushBot en 47 bezoekers